opublikowano: 17-12-2012
Wniosek Zbigniewa Kękusia do Jarosława
Gowina z żądaniem zbadania zdolności Beaty Stój do pełnienia obowiązków sędziego
SR w Dębicy oraz poddaniu jej badaniom psychicznym.
!
Dotyczy:
I. Wniosek o zobowiązanie – w ramach nadzoru administracyjnego Ministra Sprawiedliwości nad sądami powszechnymi - prezesa Sądu Rejonowego w Dębicy Beaty Stój do wypłacenia mi, bez zbędnej zwłoki, kwoty 3.239,20 /słownie: trzy tysiące dwieście trzydzieści dziewięć 20/100/ zł – Załącznik 1.
II. Wniosek o:
wystąpienie przez Ministra Sprawiedliwości z wnioskiem do kolegium Sądu Okręgowego
w Rzeszowie o wystąpienie z żądaniem zbadania zdolności prezesa Sądu
Rejonowego w Dębicy Beaty Stój do pełnienia obowiązków sędziego, w tym
poddania jej badaniom ze szczególnym uwzględnieniem układu nerwowego i
stanu psychicznego, sporządzenie i doręczenie mi informacji o wynikach badań
sędzi Beaty Stój, jak w p. II.1, tj. czy jest zdolna do wykonywania zawodu sędziego.
1/ Wyniki moich badań psychiatrycznych przeprowadzonych w dniu 28 listopada
2011 r. w Samodzielnym Wojewódzkim Zespole Publicznych Zakładów
Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w Warszawie – Załącznik 15.
2/ Zawiadomienie o odmowie przeze mnie – z powodu niewłaściwości miejscowej
Sądu Rejonowego w Dębicy do rozpoznania sprawy sygn. akt II K 854/10
/uprzednio II K 451/06/ - podporządkowania się decyzji sędzi Beaty Stój o
poddaniu mnie badaniom psychiatrycznym, a w przypadku zmuszenia mnie do podporządkowania
się takowym, w tym umieszczeniu mnie w szpitalu psychiatrycznym celem poddania
mnie obserwacji, rozpocznę protest głodowy i będę go kontynuował do dnia
wypisania mnie ze szpitala.
III. Wniosek o doręczenie mi kopii pisma – z pieczęcią
Ministerstwa Sprawiedliwości poświadczającą za zgodność z oryginałem –
którym Minister Sprawiedliwości powołał sędzię Beatę Stój na prezesa Sądu
Rejonowego w Dębicy.
„Staram
się – jako pierwszy minister nieprawnik – doprowadzić do tego,
by wymiar sprawiedliwości nie służył interesom prawników, a dobru
obywateli.
(…) Gdy czytałem książki Karola Maja, identyfikowałem się z Indianami.
Zawsze stałem po stronie słabszych”,
Źródło: „To bandyci muszą się bać” , rozmowa Magdy Kazikiewicz z Jarosławem
Gowinem”, „Fakt”, 27.11.2012 r., s. 2-3
Magda Kazikiewicz: „Czy jest Pan odważny?
Jarosław Gowin: „Jak ktoś nie
jest odważny, niech się trzyma z dala od polityki. Umiem się bić.”
Źródło: „To bandyci muszą się bać” , rozmowa Magdy Kazikiewicz z Jarosławem
Gowinem”, „Fakt”, 27.11.2012 r., s. 2-3
Część I. Przepisy prawa
I. Rozporządzenie ministra sprawiedliwości z dnia 8
marca 2002 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia
urzędu sędziego:
„§ 2. Badania lekarskie kandydata obejmują:
1) ogólną ocenę stanu zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem
układu nerwowego i stanu psychicznego,
2) badania specjalistyczne, konsultacje lekarzy specjalistów, a
także badania pomocnicze (laboratoryjne, EKG, EEG, RTG i inne), jeżeli
lekarz uprawniony uzna je za niezbędne.
§ 3. 1. Badania psychologiczne kandydata obejmują określenie i opis cech
osobowości, z uwzględnieniem zdolności do podejmowania decyzji, zdolności
do samodzielnego oceniania sytuacji oraz odporności na trudne sytuacje.
2. Zakres badań psychologicznych może zostać rozszerzony, jeżeli psycholog
uprawniony uzna to za niezbędne do prawidłowego określenia sprawności
psychologicznej kandydata.”
II. Stanowisko Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 10
marca 2011 r.:
,,Okresowe profilaktyczne badania lekarskie, o których stanowi art. 229 § 2
k.p., mają charakter obowiązkowy także w odniesieniu do sędziów (art. 5 k.p.).
Niepoddanie się tym badaniom może rodzić odpowiedzialność dyscyplinarną w
stosunku do sędziów sądów powszechnych - na podstawie art. 107 § 1
ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (tekst
jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 z późn. zm.) - dalej pr. u.s.p. W
razie uporczywego uchylania się od obowiązku poddania się okresowym
profilaktycznym badaniom lekarskim i istniejących poważnych wątpliwości, co
do stanu zdrowia sędziego, kolegium sądu może skierować sędziego na badania
przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w trybie art. 70 pr.
u.s.p. Podpisał Przewodniczący KRS, sędzia Sądu Najwyższego Antoni Górski.”
Artykuł 70 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych:
„§ 2. Z żądaniem przeniesienia w stan spoczynku oraz zbadania niezdolności
do pełnienia obowiązków przez sędziego i wydania orzeczenia może wystąpić
zainteresowany sędzia lub właściwe kolegium sądu. W przypadku sędziego pełniącego
funkcję prezesa sądu okręgowego i apelacyjnego z wnioskiem może wystąpić
także Minister Sprawiedliwości.”
Artykuł 25 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych:
„§ 1. Prezesa sądu rejonowego powołuje Minister Sprawiedliwości spośród
sędziów sądu okręgowego albo sądu rejonowego, po zasięgnięciu opinii
kolegium przełożonego sądu okręgowego i prezesa przełożonego sądu okręgowego.”
Część II. Uzasadnienie
Ad. p. I, s. 1.
W dniu 18 grudnia 2007 r. sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma wydał prawomocny wyrok, którym uznał mnie za winnego popełnienia 18-u czynów z art. 226 § 1 kk i inne, tj. tego, że /czyny I-XVIII/:
Czyn I, III-XVII – w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu znieważyłem w związku z pełnieniem obowiązków służbowych /art. 226 § 1 k.k./ i zniesławiłem /art. 212 § 2 k.k./ za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl piętnaścioro sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie - SSO Maja Rymar /była Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie/ SSO Ewa Hańderek, SSO Teresa Dyrga, SSR Agata Wasilewska-Kawałek, SSO Agnieszka Oklejak, SSO Danuta Kłosińska, SSR Izabela Strózik, SSO Anna Karcz-Wojnicka, SSO Jadwiga Osuch, SSO Małgorzata Ferek, SSA Włodzimierz Baran /były Prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie/, SSA Jan Kremer, SSA Maria Kuś-Trybek, SSA Anna Kowacz-Braun, SSA Krzysztof Sobierajski.
Czyn II – w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu zniesławiłem /art. 212 § 2 kk/ za pośrednictwem Internetu, tj. portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl, adwokata Wiesławę Zoll, pełnomocnika mojej żony w prowadzonym przez Sąd Okręgowy w Krakowie i Sąd Apelacyjny w Krakowie w latach 1997-2006 postępowaniu z mojego powództwa o rozwód /sygn. akt XI CR 603/04/.
Czyn XVII - w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu znieważyłem /art. 226 § 3 k.k./ i zniesławiłem /art. 212 § 2 k.k./ w za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich w osobie piastującego ten urząd Andrzeja Zolla
Czyn XVIII - w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu rozpowszechniałem za pośrednictwem Internetu, tj. portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl, wiadomości z rozprawy sądowej prowadzonej z wyłączeniem jawności - art. 241 § 2 k.k.
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 451/06, wyrok sędziego Tomasza Kuczma z dnia 18 grudnia 2007 r.
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, akt oskarżenia z dnia 12
czerwca 2006 r. sporządzony przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście
Wschód Radosławę Ridan – Załącznik 2
Zawiadomienie złożył w dniu 1 czerwca 2004 r. ówczesny
prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie sędzia Włodzimierz Baran.
Sędzia Tomasz Kuczma nałożył na mnie wyrokiem z dnia 18.12.2007 r. karę grzywny w kwocie 15.000,00 /słownie: piętnaście tysięcy/ zł oraz nałożył na mnie obowiązek pokrycia kosztów postępowania w kwocie 2.122,00 /słownie: dwa tysiące sto dwadzieścia dwa/ zł.
Z kwoty 17.122,00 zł, Sąd Rejonowy w Dębicy wyegzekwował
ode mnie we wrześniu i październiku 2008 r. kwotę łącznie 7.280,70 zł.
Wyrok sędziego Tomasza Kuczma z dnia 18.12.2007 r. obciążony jest licznymi wadami prawnymi.
Z ich przyczyn został uchylony wyrokami wznowieniowymi
wydanymi przez:
Sąd Okręgowy w Rzeszowie II Wydział Karny w dniu 15 września 2010 r., sygn.
akt II Ko 283/10 – Załącznik 3,
Sąd Najwyższy w dniu 26 stycznia 2012 r., sygn. akt IV KK 272/11 – Załącznik
10.
Po wydaniu w.w. wyroków wznowieniowych Sąd Rejonowy w Dębicy uznał skazujący mnie wyrok z dnia 18 grudnia 2007 r. za nieistniejący, i w dniu 10 kwietnia 2012 r. wyekspediował do mnie pocztą doręczoną mi w dniu 13 kwietnia 2012 r. kwotę 7.280,70 zł.
W pocztowym dowodzie nadania podano – Załącznik 1.2:
„Nadawca Sąd Rejonowy w Dębicy /adres – ZKE/ na zł 7280 gr 70 Adresat
Zbigniew Kękuś Zwrot w spr. II K 451/06”
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 451/06, Pocztowy dowód nadania
kwoty 7.280,70 zł UPT Dębica 1, 10.04.2012 r.,– Załącznik 1.2
Po ponad czterech latach bezprawnego utrzymywania mnie w statusie przestępcy, Sąd zwrócił mi wyegzekwowaną ode mnie we wrześniu i październiku 2008 r. kwotę 7.280,70 zł.
Bez odsetek.
Pismem z dnia 12 grudnia 2012 r. /Załącznik 1/ skierowałem wniosek do prezesa Sądu Rejonowego w Dębicy Beaty Stój o zwrócenie mi kwoty 3.239,20 /słownie: trzy tysiące dwieście trzydzieści dziewięć 20/100/ zł, tj. odsetek ustawowych od bezprawnie – tj. na podstawie niesłusznego wyroku – wyegzekwowanej ode mnie kwoty 7.280,70 zł.
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, pismo z dnia 12 grudnia 2012 r. – Załącznik
1
Prezes Sądu Rejonowego w Dębicy Beata Stój jest sędzią
referentem w sprawie sygn. II K 854/10 i zachowuje się w sposób, jak opisano
niżej. Jej dotychczasowe postępowanie wskazuje, że bez polecenia wydanego jej
przez Ministra Sprawiedliwości, sędzia Beata Stój nie zwróci mi z całą
pewnością należnej mi kwoty.
Ad. p.II, s. 1
W dniu 15 września 2010 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny wydał wyrok, sygn. akt II Ko 283/10, którym uchylił skazujący mnie wyrok sędziego T. Kuczma z dnia 18.12.2007 r., wznowił postępowanie sygn. II K 451/06 i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Dębicy do ponownego rozpoznania w zakresie szesnastu z przypisanych mi czynów, tj. I, III – XVII.
Jako przyczynę uchylenia wyroku z dnia 18.12.2007 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie podał oczywiste i mające wpływ na treść wyroku naruszenie przez sędziego T. Kuczma prawa materialnego określonego w art. 226 § 1 k.k. – Załącznik 3:
„Wznowienie postępowania w niniejszej sprawie jest zasadne w zakresie w jakim obrońca wskazuje na rażące naruszenie prawa materialnego, które mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia – art. 226 § 1 kk.
(…) W przedmiotowej sprawie Sąd był więc zobowiązany, jeśli znalazł już podstawy do przypisania oskarżonemu zachowania opisanego w art. 226 § 1 kk, w sposób dokładny i zgodny z tymże przepisem opisać zachowanie oskarżonego tak, by wynikało z niego, iż w/w przestępstwa dokonał podczas i w związku z pełnieniem przez pokrzywdzonych obowiązków służbowych. Takim standardom sąd nie sprostał wskazując jedynie, że działania oskarżonego miały miejsce w związku z pełnieniem przez funkcjonariuszy publicznych obowiązków służbowych nie dokonując badania, czy miało ono również miejsce podczas ich pełnienia. Nie uczynił tak sąd mimo tego, że już w czai orzekania treść art. 226 § 1 kk uległa zmianie na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006r. wydanego w sprawie P 3/06, OTK-A 2006, nr 9, poz. 121, na treść którego słusznie powołuje się wnioskodawczyni.
Tym samym niewątpliwie w przedmiotowej sprawie zachodzi
potrzeba uchylenia wyroku i wznowienia postępowania w żądanym zakresie.”
Dowód: Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny, sygn. akt II Ko 283/10,
wyrok z dnia 15.09.2010 r. – Załącznik 3
W dniu 11 października 2006 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:
„1. Art. 226 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, ze zm.) w zakresie, w jakim penalizuje znieważenie funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej dokonane niepublicznie lub dokonane publicznie, lecz nie podczas pełnienia czynności służbowych, jest niezgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.”
W uzasadnieniu do wyroku z dnia 11.10.2006r. TK podał między
innymi:
„Rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Trybunału Konstytucyjnego oznacza, że od
momentu wejścia w życie wyroku niedopuszczalne staje się ściganie z tytułu
zniewagi funkcjonariusza publicznego dokonanej, czy to publicznie, czy
niepublicznie, wyłącznie w związku z jego czynnościami służbowymi, a nie
podczas wykonywania tych czynności. Utrzymany w mocy zakres kwestionowanego
przepisu umożliwia więc ściganie z oskarżenia publicznego zniewagi
funkcjonariusza dokonanej podczas wykonywania czynności służbowych. Poza
hipotezą tego przepisu pozostają natomiast znieważające wypowiedzi publiczne
i niepubliczne formułowane poza czasem pełnienia funkcji służbowych, bez
względu na to, czy pozostają one w związku czy też nie z pełnieniem tych
funkcji.”
Źródło: Uzasadnienie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.10.2006r., P
3/06; OTK Z.U. z 2006r., Nr 9A, poz. 121.
A prokurator R. Ridan oskarżyła mnie o znieważenie piętnaściorga wyżej wymienionych sędziów … w związku z pełnieniem obowiązków służbowych.
Wyrok TK z dnia 11.10.2006 r. wszedł w życie w dniu
19.10.2006 r. (Dz. U. Nr 190, poz. 1409).
Artykuł 190.1 Konstytucji stanowi: „Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają
moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.”
Od dnia 19.10.2006 r. czyn przypisany mi przez prokurator R. Ridan nie jest
przestępstwem, lecz korzystaniem przez jego „sprawcę/sprawców” z
konstytucyjnego prawa do wolności słowa.
Po zwróceniu akt sprawy sygn. II K 451/06 Sądowi Rejonowemu w Dębicy sędzia Beata Stój została wyznaczona na referenta i rozpoznaje w.w. sprawę do nowej, nadanej jej sygnatury, II K 854/10.
Pierwszą rozprawę w sprawie sygn. II K 854/10 prowadziła sędzia Beata Stój w dniu 15 marca 2011 r.
Udzieliła mi głosu, a ja przedstawiłem jej – w obecności prokuratora Bernarda Brucha i reprezentującego mojego obrońcę, adw. Małgorzatę Wassermann, aplikanta Mateusza Bochacika oraz protokolanta – inne, poza wskazaną przez Sąd Okręgowy w Rzeszowie, wady prawne aktu oskarżenia prokurator R. Ridan z dnia 12.06.2006 r., tj. że:
Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest konstytucyjnym organem
Rzeczypospolitej Polskiej – czyn XVII, zniesławienie /art. 212 § 2 k.k./
jest z mocy prawa określonego w art. 212 § 4 k.k. czynem ściganym z oskarżenia
prywatnego w aktach sprawy sygn. II K 451/06 znajdują się złożone przez
operatorów internetowych, Wirtualną Polskę S.A. i Interię.PL S.A. dokumenty,
dowody, poświadczające, że inne niż ja osoby były sprawcami czynów
przypisanych mi przez prokurator Radosławę Ridan,
Ad. 1
Według opinii wielu ekspertów w dziedzinie prawa karnego
Rzecznik Praw Obywatelskich będąc organem konstytucyjnym, nie jest
konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej. Takie stanowisko prezentuje
jako słuszne sam Andrzej Zoll w publikacjach naukowych z zakresu teorii prawa
wydawanych pod jego redakcją. W Komentarzu do kodeksu karnego podał: „Art.
226 § 3. (…) Przedmiot czynności wykonawczej (…) Przedmiotem czynności
wykonawczej typu czynu zabronionego opisanego w art. 226 § 3 są konstytucyjne
organy Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres znaczeniowy tego terminu jest sporny w
doktrynie (por. A. Zoll (w: ) Kodeks Karny …, red. A. Zoll, s. 736. (…) W
doktrynie słusznie jednak wskazano, iż nie każdy organ konstytucyjny jest
jednocześnie organem Rzeczypospolitej Polskiej, tzn. takim, który jest powiązany
z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa. Według
tego poglądu organami RP są zatem tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada
Ministrów, ministrowie, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd
Administracyjny.” /Źródło: Kodeks karny część szczególna, Komentarz do
art. 117 – 277 k.k. pod redakcją Andrzeja Zolla, 3 wydanie, 2008r., LEX Wolters Kluwer business, s. 942/.
Art. 226 § 3 k.k., z którego jestem ścigany – czyn
XVII – stanowi: „Kto publicznie znieważa lub poniża konstytucyjny organ
Rzeczypospolitej Polskiej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.”
Jeśli Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest – jak podaje
… sam były Rzecznik Praw Obywatelskich Andrzej Zoll - konstytucyjnym organem
Rzeczypospolitej Polskiej, to nikt nie mógł znieważyć Rzecznika Praw
Obywatelskich Andrzeja Zolla jako konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej
Polskiej.
Ad. 2
Artykuł 212 §
4 kk stanowi „Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się
z oskarżenia prywatnego.”
Dopuszczalność ścigania z art. 212 § 2 kk wyłącznie z oskarżenia
prywatnego poświadczył Trybunał Konstytucyjny, podając w uzasadnieniu do wyroku wydanego w dniu 11.10.2006 r. między innymi:
„Na marginesie należy dodać, że ewentualna odpowiedzialność za
przekroczenie granic dozwolonej prawem krytyki osób publicznych oceniana jest
na płaszczyźnie zniesławienia (art. 212 k.k.), ściganego w trybie
prywatnoskargowym. Oznacza to - przy odrzuceniu zniewagi jako formy wyrażania
krytyki - że wszyscy funkcjonariusze publiczni, jak i osoby prywatne są
traktowani równo w zakresie ochrony czci i dobrego imienia.” - Źródło: Uzasadnienie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.10.2006r., P
3/06; OTK Z.U. z 2006r., Nr 9A, poz. 121.
Andrzej Zoll podaje: „Art. 212 Tryb ścigania. Przestępstwo
zniesławienia zarówno w trybie podstawowym jak i kwalifikowanym jest ścigane
z oskarżenia prywatnego (art. 212 § 4). Oznacza to, że ustawodawca możliwość
pociągnięcia sprawcy do odpowiedzialności karnej uzależnił od woli
pokrzywdzonego. (…) W sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia
prywatnego akt oskarżenia może też wnieść prokurator. Warunkowane jest to
jednak stwierdzeniem z jego strony, iż wymaga tego interes społeczny (art. 60
§ 1 k.p.k.)” /źródło: „Kodeks Karny Część szczególna Komentarz do
art. 117 – 277 k.k.” pod redakcją Andrzeja Zolla 3 wydanie, LEX a Wolters
Kluwer business, s. 799.
Interes społeczny zachodzi wtedy, gdy przez zniesławienie zostało naruszono dobro ogólne i zniesławiony jest osobą niedołężną, zagubioną, nie umiejącą zadbać o własne interesy, przytłoczoną obawami, że nie podoła trudom procesu. Adw. Wiesława Zoll – czyn II - nie jest dobrem ogólnym.
W oświadczeniu złożonym w dniu 21 maja 2003 r. do protokołu sprawy Sądu Okręgowego w Krakowie sygn. XI CR 603/04 podała, że od 37 lat wykonywała wtedy zawód adwokata.
Wszystkie pozostałe osoby podane w akcie oskarżenia – RPO A. Zoll i sędziowie - są z wykształcenia prawnikami, czynnie pracującymi w zawodzie sędziego i posiadającymi rozległą wiedzę, a także doświadczenie życiowe pozwalające na samodzielnie wystąpienie z oskarżeniem prywatnym. Zatem ewentualna decyzja o objęciu ściganiem z urzędu wskazanego występku nie leży w interesie społecznym.
Z tej właśnie przyczyny prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Piotr Grądzki wydał w dniu 23 czerwca 2004 r. postanowienie w przedmiocie odmowy wszczęcia dochodzenia w sprawie przeciwko mnie z zawiadomienia prezesa W. Barana.
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 451/06, karty 22, 23, 24,
postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód
Piotra Grądzkiego z dnia 23 czerwca 2004r. /sygn. akt 1 Ds. 102/04/
W odpowiedzi na zgodne z prawem określonym art. 212 § 4 kk postanowienie z dnia 23.06.2004 r. prokuratora Piotra Grądzkiego, postanowieniem wydanym w dniu 1 lipca 2004r. /sygn. akt I DSW.243/04/Śr-W/ prokurator Prokuratury Okręgowej w Krakowie Bożena Juszczyk wydała – nie podając podstawy prawnej - Prokuratorowi Rejonowemu Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód polecenie wszczęcia dochodzenia w w.w. sprawie przeciwko mnie.
Sprawę przekazano prokurator Radosławie Ridan, i ta sporządziła w dniu 12 czerwca 2006 r. akt oskarżenia, jak na s. 2 niniejszego pisma.
Ad. 3
Prokurator Radosława Ridan oskarżyła mnie o popełnienie czynów, których ja nie byłem sprawcą. Wydała akt oskarżenia wyłącznie na podstawie materiałów, które wydrukowała z portalu www.zgsopo.webpark.pl oraz ze strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl. Tymczasem ja nie byłem osobą, która umieszczała materiały na w.w. portalu i stronie.
W aktach sprawy sygn. II K 451/06 /obecnie II K 854/10/ znajdują się dowody dostarczone przez operatorów internetowych, którzy poświadczyli, że nie ja byłem osobą, która popełniła czyny przypisane mi przez prokurator R. Ridan.
Ponieważ prokurator R. Ridan oczywiście i rażąco naruszyła prawo określone w art. 297 § 1 k.p.k., tj. podczas prowadzonego przez nią postępowania przygotowawczego nie wykryła sprawcy czynów, które mnie przypisała w akcie oskarżenia, ani nie zebrała dowodów, poświadczających, kto jest sprawcą tych czynów, sędzia T. Kuczma zwrócił się do operatorów internetowych, Wirtualnej Polski S.A. i Interii.PL S.A. z żądaniem dostarczenia Sądowi Rejonowemu w Dębicy danych osoby (osób) lub instytucji, które w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. założyły portal www.zgsopo.webpark.pl i stronę internetową www.zkekus.w.interia.pl, które nimi administrowały i mogły na nich zamieszczać informacje w w.w. okresie.
Oto odpowiedzi, które na żądanie sędziego udzieliły:
Interia.PL S.A. Wirtualna Polska S.A.
Ad. 3.1
Interia.PL S.A. zawiadomiła Sąd Rejonowy w Dębicy pismem z dnia 1 października 2007r. – Załącznik 4:
„INTERIA.PL
S.A. /adres – ZKE/ Kraków, dnia 01.10.2007r. Sąd Rejonowy w Dębicy /adres
– ZKE/ Dot. Sygn. akt II K 451/06 W nawiązaniu do Państwa postanowienia
INTERIA.PL S.A. uprzejmie odpowiada, co następuje:
Dane związane z kontem: zkekus@interia.pl
i stroną WWW: http://zkekus.w.interia.pl/
Data założenia: 2004-10-26 21:17:23
Numer IP założenia: 62.179.56.131
Data ostatniego połączenia WWW: 2006-07-25
18:53:23
Numer IP ostatniego połączenia WWW: 84.10.15.191
Data ostatniego połączenia FTP: 2006-07-26 07:53:15
Numer IP ostatniego połączenia FTP: 84.10.15.191
Użytkownik nie podał danych osobowych.
Uprzejmie informujemy, że obszerne poszukiwania w logach
archiwalnych systemu miasto.interia.pl nie wykazały aktywności użytkownika
strony http://zkekus.w.interia.pl/ w
okresie od 13 września 2005 roku do dnia 30 września 2005 roku. Logami z
okresu wcześniejszego nie dysponujemy, natomiast logi z okresu późniejszego,
aż do ostatniego dnia użytkowania konta zawierają zapisy połączeń użytkownika.
Z poważaniem, Dział Bezpieczeństwa INTERIA PL S.A.”
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 451/06, pismo z dnia 1 października 2007r. INTERIA.PL.S.A., karta
3183 – Załącznik 4
Wskazać należy, że nigdy już nie będzie można ustalić, kto był sprawcą 18-u czynów przypisanych mi przez prokurator R. Ridan, jako popełnione za pośrednictwem strony www.zkekus.w.interia.pl w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. Pomijając, że nikt ich nie mógł popełniać w okresie od stycznia 2003 r. do 25 października 2004 r., bo nie istniała wtedy jeszcze strona www.zkekus.w.interia.pl, to Interia.PL podała w piśmie z dnia 1 października 2007 r., że: użytkownik nie podał danych osobowych, strona www.zkekus.w.interia.pl nie wykazywała aktywności w ostatnich dwóch tygodniach okresu wskazanego w akcie oskarżenia przeciwko mnie z dnia 12.06.2006 r., tj. od dnia 13 września 2005 r. do dnia 30 września 2005 r. Interia.PL S.A. nie dysponuje logami okresu wcześniejszego objętego aktem oskarżenia, tj. do dnia 13 września 2005 r. Interia.PL nie podała zatem żadnych informacji ani danych za okres objęty aktem oskarżenia. Bo ich nie posiadała. Jeśli ich nie posiadała – ponieważ nie dysponowała już logami za okres do 13 września 2005 r., a w okresie od 15 do 30 września 2005 r. nie było logowań - w październiku 2007 r., tym bardziej nie będzie nimi dysponowała w … grudniu 2012 r., albo później.
Skutków niedopełnienia obowiązków przez prokurator
Radosławę Ridan z okresu od czerwca, gdy sędzia W. Baran złożył
zawiadomienie o popełnieniu przeze mnie przestępstw, do 12 czerwca 2006 r.,
gdy ona sporządziła akt oskarżenia, już nikt, nigdy nie uzupełni. Ponadto
wskazać należy, że Interia.PL S.A. podała w piśmie z 1 października 2007
r. numery IP i gdyby sędzia Tomasz Kuczma wtedy, tj. w 2007 r. wypełnił jego
obowiązki ustalił by, że były to numery IP komputerów zlokalizowanych w
Warszawie.
A prokurator Radosława Ridan ustaliła – tj. podała w akcie oskarżenia -
jako miejsce popełnienia przypisanych mi przez nią czynów nie Warszawę, lecz
Kraków.
Ad. 3. 2
Wirtualna Polska S.A. zawiadomiła Sąd Rejonowy w Dębicy
pismem z dnia 6 sierpnia 2007 r. Załącznik 5:
„Wirtualna Polska /adres – ZKE/ Gdańsk, 6 sierpnia 2007 sędzia Tomasz
Kuczma Sąd Rejonowy /adres – ZKE/
dotyczy: II K 451/06
W odpowiedzi na pismo z dnia 2007-07-02 w sprawie II K
451/06 informuję, że:
1. właścicielem strony internetowej www.webpark.pl
jest użytkownik portalu „Wirtualna Polska” o identyfikatorze zgsopo posługujący
się kontem email zgsopo@wp.pl
2. w zbiorze danych osobowych „Wirtualna Polska” zostały zapisane dane
osobowe użytkownika portalu „Wirtualna Polska” o identyfikatorze zgsopo
3. w systemie portalu „Wirtualna Polska” zostały zapisane informacje dotyczące
logowania użytkownika o identyfikatorze zgsopo do usługi poczta.wp.pl, nie
zostały jednak wymienione w nadesłanym postanowieniu.
Informacje o których mowa w pkt. 2 przesyłam w załączeniu.
Jednocześnie informuję, że dane osobowe wpisane przez użytkownika nie są
przez nas w żaden sposób weryfikowane.
Załączniki: 1. dane osobowe użytkownika zgospo ze zbioru danych osobowych
„Wirtualna Polska” z poważaniem”
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny, sygn. akt II K 451/06, pismo
„Wirtualna Polska” z dnia 6 sierpnia 2007r., karta 3098 – Załącznik 5
W załączeniu do zacytowanego wyżej pisma Wirtualna
Polska S.A. podała dane osobowe użytkownika portalu, właściciela strony
internetowej www.webpark.pl o
identyfikatorze zgsopo.
Były to dane mieszkającego w Warszawie Prezesa Zarządu Głównego
Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca – Krzysztofa Łapaja
Wirtualna Polska podała między innymi - Załącznik 6:
„Login: zgsopo Imię: (…) Nazwisko: (…) (…) Adres ul. (…)
Miasto: Warszawa”
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny, sygn. akt II K 451/06, pismo
„Wirtualna Polska” z dnia 6 sierpnia 2007r., dane osobowe użytkownika
portalu „Wirtualna Polska” o identyfikatorze zgsopo, karta 3099 – Załącznik 6
Artykuł 332 §
1 Kodeksu postępowania karnego stanowi: „Akt
oskarżenia powinien zawierać: (…) 2) dokładne określenie zarzucanego oskarżonemu czynu ze
wskazaniem czasu, miejsca, (…) jego popełnienia (…).”
Prokurator Radosława Ridan wskazała jako miejsce popełnienia
wszystkich osiemnastu przypisanych mnie czynów … Kraków.
W rzeczywistości czyny popełniano – jak podali operatorzy internetowi - w
Warszawie.
Po zakończeniu przeze mnie podczas rozprawy w dniu 15.03.2011 r. prezentacji w.w. wad prawnych aktu oskarżenia przeciwko mnie sporządzonego przez prokurator R. Ridan, sędzia Beata Stój poinformowała mnie, że wydaje postanowienie w przedmiocie … poddania mnie badaniom psychiatrycznym i zakończyła rozprawę.
Klika dni później doręczono mi postanowienie sędzi Beaty Stój z dnia 15 marca 2011 r. o treści – Załącznik 7:
„Sygn. akt II K 854/10 POSTANOWIENIE Dnia 15 marca 2011 r. Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Beata Stój Protokolant: st. sekr. sądowy /imię i nazwisko sekretarza – ZKE/ rozpoznał sprawę Zbigniewa Kękusia oskarżonego z art. 226 § 1 kk i art. 212 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk i inne na podstawie art. 202 § 1 i 2 kpk postanawia zwrócić się do biegłych sądowych lek. med. Ewy Burzyńskiej-Rzucidło i lek. med. Krystyny Sosińskiej-Stępniewskiej oraz mgr Magdaleny Palkij o przebadanie oskarżonego Zbigniewa Kękusia i wydanie na podstawie akt sprawy i wyników badań opinii w jego sprawie, w szczególności o udzielenie w terminie 21 dni odpowiedzi na następujące pytania:
Czy w chwili popełniania czynów zarzucanych mu aktem oskarżenia (pkt I, III-XVII) miał zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem, czy zdolnośc ta była w znacznym stopniu ograniczona lub zniesiona całkowicie?
Jaki jest aktualny stan zdrowia oskarżonego, czy może on brać udział w toczącym się postępowaniu i stawać przed Sądem?”
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10 /uprzednio II K 451/06/
postanowienie sędzi Beaty Stój z dnia 15 marca 2011 r. – Załącznik 7
Złożyłem wniosek o sporządzenie i doręczenie mi
uzasadnienia do postanowienia z dnia 15.03.2011 r. Sędzia Beata Stój oddaliła
go jednak, wyjaśniając mi, że sąd nie ma obowiązku sporządzić takowego,
ponieważ postanowienie w przedmiocie poddania oskarżonego badaniom
psychiatrycznym jest niezaskarżalne.
Co się tyczy pytania 1, skierowanego do biegłych sądowych, sędzia B. Stój
dowiodła nim, że uważa, iż na podstawie wyników moich badań
psychiatrycznych, przeprowadzonych po dniu 15 marca 2011 r. biegłe wydadzą
wiarygodną opinię o stanie mojego zdrowia psychicznego w okresie objętym
aktem oskarżenia, tj. … od stycznia 2003 r. do września 2005 r., tj. 8, 7 6
lat wstecz.
Co się tyczy pytania 2 sędzi Beaty Stój, wskazać należy, że ja nie mam
obowiązku uczestniczyć w rozprawie prowadzonej w sprawie sygn. II K 854/10
/uprzednio II K 451/06/.
W sprawie II K 451/06 sędzia Tomasz Kuczma wydał bowiem w
dniu 18.12.2007 r. skazujący mnie wyrok pod moją nieobecność oraz bez
uprzedniego przesłuchania mnie w sprawie.
Nie zawiadomił mnie o rozprawie w dniu 18.12.2007 r., a Sąd Rejonowy w Dębicy
powiadomił mnie o wydaniu wyroku już po jego uprawomocnieniu się, w
odpowiedzi na mówj wniosek o … wyłączenie sędziego T. Kuczmy.
Potem Sąd Okręgowy w Rzeszowie w składzie z jego obecnym prezesem, sędzią Tomaszem Wojciechowskim, a także trzech prokuratorów generalnych /Andrzej Czuma, Krzysztof Kwiatkowski, Andrzej Seremet/, dwóch Rzeczników Praw Obywatelskich /Janusz Kochanowski, Irena Lipowicz/ oraz wiceprezes Sądu Rejonowego w Dębicy SSR Anna Zięć przez łącznie ponad cztery lata informowali mnie, że sędzia T. Kuczma nie naruszył prawa wydając skazujący mnie wyrok nie tylko pod moją nieobecność, ale także bez uprzedniego przesłuchania mnie.
Wiceprezes Sądu Rejonowego w Dębicy sędzia Anna Zięć poinformowała mnie pismem z dnia 15 marca 2012 r. – Załącznik 8:
„Sąd Rejonowy w Dębicy /adres – ZKE/ Dębica, dnia 15
marca 2012 roku, A-411-46/10 Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ w odpowiedzi
na Pana pismo z dnia 5 marca 2012 r. informuję, iż postępowanie w sprawie
sygn. II K 451/06 było prowadzone bez Pana udziału na podstawie art. 377 § 3
kpk (pierwsza rozprawa) i na podstawie art. 376 § 2 kpk (kolejne rozprawy).
Sąd nie ma obowiązku doręczenia z urzędu wyroku wydanego w sprawie
prowadzonej pod nieobecność oskarżonego na podstawie w/w przepisów (art. 377
§ 6 kpk).
Wiceprezes Sądu Rejonowego Anna Zięć”
Dowód: Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt A-411-46/10, pismo z dnia 15 marca
2012 roku Wiceprezesa Sądu sędzi Anny Zięć – Załącznik 8
Podane przez Wiceprezesa Sądu Rejonowego w Dębicy sędzię
Annę Zięć prawo stanowi:
Artykuł 377 § 3 Kodeksu postępowania
karnego:
„Jeżeli oskarżony zawiadomiony o terminie rozprawy oświadcza, że nie weźmie
udziału w rozprawie, uniemożliwia doprowadzenie go na salę rozpraw albo
zawiadomiony o niej osobiście nie stawia się na rozprawę bez
usprawiedliwienia, sąd może prowadzić postępowanie bez jego udziału, chyba
że uzna obecność oskarżonego za niezbędną; przepis art. 376 § 1 zdanie
drugie stosuje się.”
Artykuł 376 § 2 Kodeksu postępowania karnego:
„Przepis ten stosuje się odpowiednio, jeżeli oskarżony po złożeniu wyjaśnień
zawiadomiony o terminie rozprawy odroczonej lub przerwanej nie stawił się na tę
rozprawę bez usprawiedliwienia.”
W tym miejscu, w nawiązaniu do wyjaśnień z pisma z dnia 15 marca 2012 r. Wiceprezes Anny Zięć i podanego przez nią art. 376 § 2 kk wskazać i podkreślić należy, że sędzia Tomasz Kuczma nie przesłuchał mnie ani raz przed wydaniem w dniu 18.12.2007 r. skazującego mnie wyroku.
Ja nie złożyłem ani raz wyjaśnień w sprawie sygn. II K
451/06, co potwierdzają to dowody znajdujące się w aktach sprawy sygn. II K
451/06.
Potwierdził to także Rzecznik Praw Obywatelskich pismem do mnie z dnia 7
stycznia 2010 r., podając w nim:
„Nie zostało naruszone Pana prawo do obrony i był Pan
prawidłowo powiadamiany o terminach kolejnych rozpraw. Wydany wyrok nie był
wyrokiem zaocznym, sąd w trybie art. 377 § 3 kpk postanowił prowadzić
rozprawę bez Pana udziału albowiem został Pan osobiście zawiadomiony o
terminie rozprawy (k. 2701 t. XVIII), nie stawił się Pan na termin rozprawy i
nie usprawiedliwił w sposób należyty niestawiennictwa. Nie stawiał się pan
również na terminy kolejnych rozpraw, zawiadomiony prawidłowo, nie
usprawiedliwiał Pan swojej nieobecności, a zatem wyrok wydany w dniu 28 grudnia 2007 r. /wyrok został wydały w dniu 18 grudnia
2007 r. – ZKE/ nie był wyrokiem
zaocznym.
Dowód: Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich, sygn. akt RPO-422333-II/02.K.Ku,
pismo z dnia 7 stycznia 2010 r.
Skoro sędzia Tomasz Kuczma nie naruszył prawa, wydając w
dniu 18.12.2007 r. skazujący mnie wyrok w sprawie sygn. II K 451/06 pod moją
nieobecność oraz bez uprzedniego przesłuchania mnie, mogła wydać go także
sędzia Beata Stój w sprawie sygn. … II K 451/06 po jej wznowieniu. Ale
nie chciała.
Pięć miesięcy po tym, gdy podczas rozprawy w dniu 15
marca 2011 r. przedstawiłem sędzi Beacie Stój wady prawne aktu oskarżenia
przeciwko mnie, a ona wydała postanowienie w przedmiocie poddania mnie badaniom
psychiatrycznym, Prokurator
Generalny dniu 23 sierpnia 2011 r. wniósł kasację na moją korzyść od
wyroku sędziego T. Kuczma, w zakresie pozostałych dwóch czynów, tj. II i
XVIII.
Prokurator Generalny potwierdził słuszność zarzutów przedstawionych przeze
mnie wyrokowi sędziego T. Kuczmy a zatem i aktowi oskarżenia prokurator R.
Ridan.
Zarzucił sędziemu rażące, mające wpływ na treść wyroku naruszenie prawa
procesowego określonego w art. 7 k.p.k. i w art. 366 § 1 k.p.k., podając między
innymi – Załącznik 9:
„W realiach niniejszej sprawy, zebrany materiał dowodowy nie pozwala na
ustalenie, czy Zbigniew Kękuś jest sprawcą, współsprawcą, podżegaczem,
pomocnikiem, czy też w ogóle nie miał świadomości, że pisma przez niego
sporządzone, a skierowane do różnych instytucji zostaną zamieszczone na
wskazanych stronach internetowych.”
Dowód: Prokuratura Generalna, sygn. akt PG IV KSK 699/11, Kasacja z dnia 22
sierpnia 2011 r. od prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18
grudnia 2007 r., /sygn. akt II K 451/06/ – Załącznik 9
Z Prokuratorem Generalnym zgodził się Sąd Najwyższy, którzy w wyroku z dnia 26.01.2012 r. /sygn. akt IV KK
272/12/, którym za zasadną uznali kasację Prokuratora Generalnego podali –
Załącznik 10:
„Kasacja okazała się zasadna. Ma rację skarżący, że analiza
akt przedmiotowej sprawy wskazuje na to, iż w zakresie rozstrzygnięć
zawartych w punktach II i XVIII zaskarżony wyrok został wydany na podstawie
niepełnego materiału dowodowego oraz bez wszystkich okoliczności, co stanowi
naruszenie art. 366 § 1 k.p.k. Nadto, Sąd Rejonowy dokonał ustaleń
faktycznych wbrew wymaganiom określonym w art. 7 k.p.k., nie stosując się do
zasady swobodnej oceny dowodów i przeprowadzając w istocie dowolną ocenę
zebranego materiału dowodowego. W efekcie poczynił ustalenia faktyczne, które
nie mają jakiegokolwiek oparcia w dowodach ujawnionych na rozprawie, a wręcz są
sprzeczne z treścią tych dowodów.
Dowód: Sąd Najwyższy, sygn. akt IV KK 272/11, wyrok z dnia 26 stycznia 2012 r.
– Załącznik 10
Prokurator generalny wniósł kasację w zakresie dwóch czynów – II i XVIII – i Sąd Najwyższy wznowił sprawę sygn. II K 451/06 w ich zakresie oraz przekazał Sądowi Rejonowemu w Dębicy do ponownego rozpoznania, ponieważ w zakresie pozostałych czynów wznowił ją już wcześniej wyrokiem z dnia 15.09.2010 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie – patrz: s. 3 niniejszego pisma oraz Załącznik 3.
Zarzuty prokuratora generalnego, uznane za słuszne przez Sąd
Najwyższy, dotyczą wszystkich 18-u czynów przypisanych mi przez prokurator R.
Ridan.
Wszystkie zostały popełnione za pośrednictwem Internetu, tj. portalu www.zgsopo.webpark.pl
i strony internetowej http://zkekus.w.interia.pl.
Więcej o walce Zbigniewa z "baranami" w
togach.
Komentowanie nie jest już możliwe.