AferyPrawa.com

Pierwszą fakturkę na 200 tys. zapłaciła mu Energopol Trade-Centrum w terminie. W tej sytuacji Krzemiński podpisał kolejną umowę z ETC na budowanie za 580 tys. zł. I znowu budował i wystawiał kolejne faktury, które ETC podpisywała regularnie i bez zastrzeżeń. Świat wydawał się Krzemińskiemu megapiękny. Do pracy w firmie wciągnął zatem dzieci tuż po ekonomicznych studiach.

Budowa się skończyła, fakturek zebrało się razem na 580 tys., ale konto Wimaru ciągle było puste. Mijały miesiące. Krzemiński najpierw nagabywał swojego szkolnego kolegę przez telefon. Ten go spuszczał, aż w końcu oko w oko wysypał się, że spółka z o.o. Energopol Trade-Centrum nie ma szmalu. Ma konto puste jak konto Krzemińskiego. Zero złotych.

Krzemiński najpierw zdębiał, a potem osiwiał albo odwrotnie. Tego dnia uchlał się z rozpaczy. Na szczęście mamy sądy, komorników... – pomyślał w pijackim widzie i zasnął, śniąc błogo o głośnej rozprawie. Następnego dnia polazł do sądu i omal nie oślepł, bowiem w sekretariacie ładna panienka podsunęła mu... wniosek o upadłość firmy Energopol Trade-Centrum. Wniosek złożony został jeszcze przed podpisaniem drugiej umowy z ETC. To znaczy, że ETC wtedy już praktycznie nie było. Pięknie, kurwa mać, podpisałem umowę z Energopolem widmem, przygadał sobie w myśli i wyszedł z sądu. Sąd gospodarczy też wysłał Krzemińskiego na drzewo.

Ponieważ szło o spory szmal i słynny Energopol, prokuratura wszczęła dochodzenie, przesłuchała kierownictwa różnych Energopoli i umorzyła dochodzenie w sprawie o doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 582.582,02 zł firmy Wimar przez Zarząd firmy Energopol Trade Centrum Sp. z o.o. i Energopol Trade, bo czyn nie zawiera ustawowych znamion czynu zabronionego. W sumie umarzała dochodzenie w sprawie Energopolu dwa razy, ostatnio w lutym 2004 r.

Prokuratura wspaniałomyślnie ustaliła, że spółka Energopol Trade-Centrum faktycznie nie ma ani złotówki na koncie. Brak płatności dla Wimaru wynikł z braku płynności finansowej.
Ani spółka Energopol Trade S.A., ani tym bardziej Energopol S.A. nie miały żadnych zobowiązań wobec siebie ze spółką Energopol Trade-Cen-trum Sp. z o.o., toteż nie ma żadnych podstaw prawnych aby te firmy pokrywały zobowiązania finansowe ET.

Prokuraturę nie zainteresowało to, że nieistniejąca firma ETC bezprawnie zawierała umowy. Że konto ETC zrobiło się nagle puste, bo szmal przelano najpierw do innej spółki-wnuczki – Energopol Trade Market. Wtedy ETC „bezpiecznie” ogłosiła upadłość, a następnie ETM przejęła ETC. I w ten prosty sposób wszyscy kolorowo wydymali Krzemińskiego na ponad pół bani zetów.

Ostatecznie Marian K. postawił na CBŚ. Spotkał się z funkcjonariuszem Biura. Ten w konspiracji przejrzał kwity i orzekł, że sprawa jest ewidentnym wyłudzeniem, że on się tym zajmie, ale co zdecydują jego szefowie, to już nie jego broszka, bo w końcu idzie o poważną firmę. Wziął papiery i poszedł. Miał się odezwać w ciągu dwóch tygodni, ale kamień w wodę – facet zniknął jak owsik w gównie. Komórka nie odpowiadała, a gdy Krzemiński trynknął oficjalnie do CBŚ i zapytał o gościa, poinformowano go, że ten pan już tu nie pracuje.