opublikowano: 31-01-2013
Dwa życiorysy posłanki Ruchu Palikota - Anna Grodzka & Krzysztof Bęgowski - z cyklu bagno polityczne...
"Życiorys" nr 1:
Krzysztof Bogdan Bęgowski urodził się 16 marca 1954 r. w podwarszawskim
Otwocku jako jedyny syn Kazimiery i Józefa, żołnierza zawodowego Ludowego
Wojska Polskiego w stopniu pułkownika. Krzysztof studiował na Uniwersytecie
Warszawskim, gdzie ukończył wydział psychologii (specjalizacja psychologia
kliniczna).
Dokumenty służb specjalnych PRL pokazują karierę partyjną, którą zaczął,
będąc jeszcze studentem. Na V roku psychologii w 1982 r. (trwał wówczas
stan wojenny) był już członkiem egzekutywy Podstawowej Organizacji
Partyjnej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pracownikiem Rady Okręgowej
Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, gdzie był jednocześnie członkiem
Komitetu Wykonawczego ds. Pracy Politycznej, a później ds. Szkoleń. We wrześniu
1982 r. Krzysztof Bęgowski został skierowany do Szkoły Podchorążych
Rezerwy w Łodzi, gdzie odbywały się szkolenia polityczne. Po długotrwałym
przeszkoleniu wojskowym (taka informacja znajduje się w kwestionariuszu
paszportowym Bęgowskiego z 1986 r.) został dyrektorem Alma Pressu,
wydawnictwa ZSP założonego w 1984 r. przez Jarosława Pachowskiego, członka
PZPR, syna ambasadora PRL na placówkach w Brukseli, Paryżu, Sztokholmie i w
Kambodży. (?)
Przebieg kariery
Krzysztofa Bęgowskiego, jaki wyłania się z dokumentów służb specjalnych
PRL, pokazuje, że władze partyjne miały do niego najwyższe zaufanie. Świadczą
o tym m.in. liczne wyjazdy za granicę ? często podróżował do ZSRS.
Był m.in. w Moskwie i Rostowie w lipcu 1982 r. na seminarium szkoleniowym ?
stroną zapraszającą był Komsomoł ? komunistyczna organizacja młodzieżowa.
Jako sekretarz Komisji Informacji Rady Naczelnej ZSP w 1984 r. był w NRD ?
Berlinie Wschodnim i Lipsku ? na wizytacji firmy Reprotechnik. Jako dyrektor i
redaktor naczelny studenckiej oficyny wydawniczej Alma Press pojechał też na
Kubę w Brygadzie Młodzieżowej im. R. Miałowskiego, do Jugosławii oraz do
Austrii do firmy Sony.
Co ciekawe, na dokumentach
wyjazdowych Krzysztofa Bęgowskiego Ministerstwo Spraw Wewnętrznych odnotowało,
że ?wpis w książeczce wojskowej nie wymaga dalszych wyjaśnień?, co
oznaczało, że za osobę wyjeżdzająca gwarancje brały wojskowe służby
specjalne PRL. Krzysztof Bęgowski posługiwał się paszportem uprawniającym
do wielokrotnego przekraczania granicy, na który w czasach PRL mogli liczyć
tylko ludzie władzy.
Życiorys nr 2:
Anna
Grodzka urodziła się jako mężczyzna, syn Józefa i Kazimiery, nosiła
imiona Krzysztof Bogdan i nazwisko Bęgowski. Na prawny i fizyczny proces
zmiany płci zdecydowała się dopiero, gdy jej syn ze związku małżeńskiego
(zakończonego rozwode) był już dorosły. Operację przeszła w klinice w
Bangkoku.
Jej procesowi zmiany płci (formalnie zakończonemu w 2010) został poświęcony
film dokumentalny Trans-akcja wyprodukowany w 2010 przez stację telewizyjną
HBO.
Anna Grodzka ukończyła studia z zakresu psychologii klinicznej na
Uniwersytecie Warszawskim. Prowadziła działalność gospodarczą, przez
wiele lat pracowała w branży wydawniczej, reklamowej i poligraficznej.
Zajmowała się też produkcją filmów i seriali dla Telewizji Polskiej. Działała
w Zrzeszeniu Studentów Polskich, Socjaldemokracji RP, następnie do września
2011 była członkinią Sojuszu Lewicy Demokratycznej w Warszawie. Należy również
do Stowarzyszenia "Ordynacka".
W 2008 współzałożyła Fundację Trans-Fuzja. Organizacja ta, w której do
listopada 2011 pełniła funkcję prezesa, stawia sobie za cel upowszechnianie
wiedzy o transpłciowości, a także podejmowanie działań na rzecz wsparcia
osób transseksualnych itranswestytycznych. Do końca 2011 była
wiceprzewodniczącą Komisji Dialogu Społecznego ds. Równego Traktowania
przy Prezydencie m.st. Warszawy.
W 2011 Anna Grodzka kandydowała w wyborach do Sejmu RP. Na liście wyborczej
Ruchu Palikota w okręgu krakowskim zajęła pierwsze miejsce (wskutek startu
z ramienia tej partii została usunięta z SLD). W wyniku głosowania z 9 października
uzyskała mandat poselski, otrzymując 19 451 głosów. Została tym samym
pierwszą w Polsce i Europie osobą publicznie ujawniającą swój
transseksualizm, którą wybrano do parlamentu na szczeblu krajowym.
Dlaczego Anna Grodzka w przeszłości zmieniła nazwisko i imię, jeszcze
przed zmianą płci?
Dlaczego w obecnym życiorysie nie chwali się swoimi stanowiskami i zasługami,
z czasów bycia mężczyzną? Dlaczego Anna Grodzka zachowuje się tak jakby
przyszła na świat w Tajlandii a ukrywa swoją poprzednią tożsamość?
Czy zmiana płci przekreśla wszystko to co, zrobiliśmy, czego dokonaliśmy w
poprzednim "wcieleniu"? "
Polecam sprawy poruszane w działach:
SĄDY
PROKURATURA
ADWOKATURA
POLITYKA
PRAWO
INTERWENCJE
- sprawy czytelników
Tematy w dziale dla inteligentnych:
ARTYKUŁY - tematy do przemyślenia z cyklu: POLITYKA - PIENIĄDZ - WŁADZA
"AFERY PRAWA" - Niezależne Czasopismo Internetowe redagowane jest przez dziennikarzy AP i sympatyków z całego świata których celem jest PRAWO, PRAWDA SPRAWIEDLIWOŚĆ DOSTĘP DO INFORMACJI ORAZ DOBRO CZŁOWIEKA |
uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: |
WSZYSTKICH INFORMUJĘ ŻE WOLNOŚĆ WYPOWIEDZI I SWOBODA
WYRAŻANIA SWOICH POGLĄDÓW JEST ZAGWARANTOWANA ART 54 KONSTYTUCJI
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być
ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie
dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska,
zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób.
Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.
1 - Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz
pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
2 - Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie
prasy są zakazane.
Komentowanie nie jest już możliwe.