AferyPrawa.com

Bogdan Goczyński                                                                                    Dnia 21 listopada 2008r.

Sz.P.
Minister Sprawiedliwości
Zbigniew Ćwiąkalski

Dotyczy podejrzenia epidemii pomroczności w Sądzie Rejonowym w Pruszkowie. Sprawa o sygn. Sądu w Pruszkowie Vk335/06 i Sądu Okręgowego w Warszawie IXka 773/08 

Szanowny Panie,

Niniejszym zwracam się do Pana o spowodowanie rozpatrywania mojej sprawy przez poczytalny sąd poza Pruszkowem. Z dokumentów jakie posiadam, jest ewidentne, że w Sądzie w Pruszkowie ma miejsce epidemia polegająca na zaburzeniu funkcji intelektualnych sędziów. Jest to problem powszechny w polskich sądach, jednakże  w Pruszkowie przybrał on takie rozmiary, że trudno tam znaleźć urzędnika zdolnego do normalnego myślenia.

Poniżej podaję jedynie przykłady z własnego doświadczenia, jednak nie sądzę żebym był wyjątkiem.

1.         31 marca 2006r. zostałem skazany przez asesora Sądu Rejonowego w Pruszkowie, Łukasza Kluskę, w sprawie, na mocy wyroku nakazowego. Jak wiadomo, wyroki nakazowe wydaje się zaocznie, bez rozprawy i mogą one być stosowane jedynie w przypadku gdy wina oskarżonego nie budzi jakichkolwiek wątpliwości. Pomijam przy tym oczywistą niekonstytucyjność owego przepisu w związku z prawem (art. 45 Konstytucji) do jawnego procesu.

Po dwuletniej farsie sądowej, 11 lutego 2008r, ów wyrok nakazowy został podtrzymany przez sędzię Mariannę Kryń-Kosieradzką.

7 listopada br. sąd drugiej instancji uchylił wyrok, ze względu na wątpliwości co do samego oskarżenia, wskazując na jego niespójność, błędy w przesłuchaniach świadków oraz brak uprawnień i wiarygodności biegłego, którego opinia była podstawą aktu oskarżenia. Sprawa została zwrócona do ponownego rozpatrzenia.

Jest jasne w związku z powyższym, że Sąd w Pruszkowie popełnił kardynalny błąd wydając wyrok nakazowy.

2.         Na początku procesu, zanim udowodniono mi winę, zostałem wysłany na obserwację psychiatryczną. Okazałem się że byłem, tak jak twierdziłem, zdrowy.

3.         Dwukrotnie składałem wniosek o wyłączenie sędzi Kryń-Kosieradzkiej ze względu na jej niekompetencję. Wnioski moje zostały odrzucone. Jednakże w wyniku decyzji sądu II instancji, sędzia ta będzie wyłączona ze sprawy z mocy prawa.

4.         Sędzia Kryń-Kosieradzka prawdopodobnie świadomie oparła swój wyrok na opinii „biegłego” o podejrzanej reputacji. Lech Suchcicki, Który wykonał obdukcję, będąca podstawą oskarżenia, okazał się wcale nie być biegłym a jedynie lekarzem o podejrzanej reputacji.

5.           W trakcie procesu, 23 marca 2007r. zostałem napadnięty w sekretariacie sądu przez policję na zlecenie któregoś z sędziów, w celu uprowadzenia mnie. Dodatkowo, skazano mnie, znów poprzez wyrok nakazowy, na grzywnę za nieokazanie dowodu osobistego osobnikom w kominiarkach, mimo że zostałem wskazany i wydany przez urzędniczkę w sekretariacie i osobnicy ci dobrze wiedzieli kogo porywają. Poza tym, zabrali mi oni wszystkie moje rzeczy, włącznie z dokumentami więc ich zarzuty były absurdalne. Po kilku rozprawach i ekspertyzach biegłych, zostałem uniewinniony. Jak widać, sędziowie Sądu w Pruszkowie nie są w stanie ocenić podstawy do stosowania wyroku nakazowego.

6.           Przede wszystkim jednak badanie wariograficzne, jakiemu się poddałem, potwierdziło to, co od początku utrzymywałem, czyli moją niewinność. Świadkowie oskarżenia odmówili poddania się badaniu.

7.         Sprawę moją nadzorował przewodniczący wydziału Tomasz Kobus. Ponieważ nie był on w stanie dostrzec wyżej opisanych nadużyć, a nawet sam je wspierał, wydaje się że choroba dotknęła również jego.

Jak widać do tej pory, wszystkie moje zarzuty w stosunku do Sądu okazały się słuszne a decyzje sędziów błędne. W mojej sprawie była zaangażowanych większość sędziów wydziału karnego Sądu w Pruszkowie i wszyscy oni popełnili żenujące błędy. Dlatego ich stosowność do ponownego rozpatrywana sprawy budzi wątpliwości. Biorąc pod uwagę zakres władzy sędziów, opisaną sytuację można porównać z odbezpieczonym granatem w ręku wariata.

W związku z powyższymi, bardzo poważnym zarzutami, rozsądną rzeczą byłoby rozwiązać Sąd w Pruszkowie a wszystkich urzędników poddać kwarantannie na wypadek, gdyby choroba była zakaźna.

Wobec zaistniałej sytuacji moja sprawa powinna być rozpatrzona w innym sądzie.

Najlepiej jednak byłoby uczynić to, co zrobiłby normalny, zdrowy człowiek: wysłać oskarżycielki i zmieszanych w oszustwo urzędników na leczenie psychiatryczne a sprawę zakończyć, dać mi spokojnie żyć i umożliwić powrót moich dzieci do domu, w którym nie były od ponad trzech lat. Tyle samo czasu nie widziałem się z nimi.

Bogdan Goczyński

Do wiadomości: Afery Prawa, www.aferyprawa.com  

    uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: afery@poczta.fm  - Polska
redakcja@aferyprawa.com 
Dziękujemy za przysłane teksty opinie i informacje.