opublikowano: 26-10-2010

Sprawa Frymusa: Niszczenie rodziny, prowokacja prokuratorsko - sądowa, prokurator Anna Monika Molik w akcji...

O sprawie Marcina Frymusa, ojca broniącego syna przed oszalałą matka, pisaliśmy już wielokrotnie, ale czytelnicy Afer Prawa dotychczas nie mogli zapoznać się z postanowieniami sądowymi wydawanymi na życzenie prokurator Anny Moniki Molik, a lista jej przekrętów z każdym dniem jest coraz dłuższa.
Od 18.09.2008 Marcin przebywa w areszcie w Brugge na podstawie europejskiego nakazu aresztowania i oczekuje na deportację do Polski. Zbrodni jakiej rzekomo dokonał to zaczerwienienie oczu jego byłej przyjaciółki i zadrapanie na lewym łokciu, wykazane w obdukcji zrobionej przez lekarza karetki pogotowia Macieja Jerzego Gamskiego.

Przyjrzyjmy się bliżej Annie Monice Molik szefowej Prokuratury Rejonowej Wrocław Krzyki-Zachód, kim ona jest i jak działa. O prokurator Molik stało się głośno w mediach dzięki dwom śledztwom osobiście przez nią nadzorowanych. Najpierw gdy poseł PiS i były wiceminister gospodarki Dawid Jackiewicz uderzył Zbigniewa M., który kilka dni później zmarł w szpitalu. Oczywiście prokurator uznała, że poseł działał w warunkach obrony koniecznej a "cios zadany przez D. Jackiewicza otwartą dłonią z niewielką siłą był adekwatny do sytuacji". Jak wypowiedział się Jerzy Sawka z Gazety Wyborczej we Wrocławiu, wrocławska prokuratura umarzając śledztwo dotyczące Dawida Jackiewicza, postawiła się w roli sądu. A ta sprawa powinna znaleźć swój finał w sali sądowej. Operacja się udała, pacjent zmarł a winnego nie ma.

Pani prokurator tak się spodobały występy przed kamerami, że gdy 07.03.2008 Justyna zgłosiła kłótnię rodzinną, zrobiła z tego brutalne porwanie, organizując blokady policyjne w całej Polsce. W powietrze wzbiły się helikoptery, a z ojca małego Alexandra, Marcina Frymusa i jego kolegi Roberta Kopecia, przy pomocy mediów zrobiła brutalnych porywaczy. Dopiero belgijski prokurator, który nie dopatrzył się żadnego przestępstwa, uświadomił ją, że narobiła głupot. Okazało się jednak, że żadnych wniosków z tej lekcji nie wyciągnęła i jak każdy psychopata dalej brnie droga przekrętów.
Aby zarzucić Marcinowi utrudnianie śledztwa, zaczęła wysyłać wezwania na przesłuchanie do Wrocławia, które przychodziły po wyznaczonym terminie. Odpowiedzi Marcina były zawsze takie same: na podstawie art. . 585 kpk wnosił, że może być przesłuchany w Belgii i nie widzi potrzeby jeździć 1300km, aby stawić się przed osoba która regularnie dokonuje na nim przestępstw. Molik widząc, że nie uda się aresztować Marcina w Polsce, zrobiła przekręt, wniosła sprawę do Sadu Rejonowego i 20 sierpnia br. uzyskała postanowienie o aresztowaniu Marcina na 14 dni. (zresztą bez podpisu).

Zarzuty są tak samo absurdalne jak wszystko co robiła do tej pory, a mianowicie:

1. życie Alexandra było zagrożone, jedynie według zeznań Justyny, mimo że badanie zrobione przez belgijskiego lekarza 8 marca potwierdziło, że Alexandrowi włos z głowy nie spadł i że był w doskonałym zdrowiu;
2. fakt niezamieszkiwania w Polsce jest przesłanką samoistna aby Marcina aresztować;
3. podano trzy zwrotne potwierdzenia nieodebrania listów poleconych, które nie istnieją;
4. według prokuratury, człowiek na każde jej wezwanie, nawet najbardziej absurdalne, ma przejeżdżać pół Europy, podczas gdy według art. 585 kpk może być przesłuchany w miejscu zamieszkania;
5. jego znajomi powinni wiedzieć czemu nie pracuje, dlaczego i gdzie pojechał na wakacje, ponieważ według niej wolny człowiek nie może zabrać syna i pojechać kapać się w Morzu Śródziemnym;
6. jeżeli oskarżony skorzysta z prawa odmowy zeznań art. 175. § 1 kpk to według Molik nie może być progresji w śledztwie i jest to dodatkowy powód aresztowania.

Prawa oskarżonego nie mają dla niej znaczenia. Odpowiedź Marcina do prokuratury z dnia 25.03.2008 i 22.05.2008r.

List polecony z postanowieniem o aresztowaniu, Marcin otrzymuje 17.09.2008, po swoim powrocie z wakacji i już następnego dnia 18.09.2008, zostaje zatrzymany na podstawie europejskiego nakazu aresztowania, a jego syn Alexander odebrany i przekazany konkubinie. Był to jawny przekręt, gdyż jak pokazaliśmy w poprzednim artykule opieka nad Alexem została przyznana przez sąd belgijski Marcinowi. Założono jednak sprawę w sądzie w innym kantonie w Belgii i na podstawie postanowienia sądu polskiego uzyskano decyzję o przekazaniu Alexa do Polski. Prokurator Anna Monika Molik nie poczekała aż Marcin odbierze z poczty wyrok Sądu Rejonowego we Wrocławiu i wyrok ten uprawomocni się, lecz już 10.09.2008 wniosła sprawę do Sadu Okręgowego i 11.09.2008 otrzymała Europejski Nakaz Aresztowania, na podstawie którego Marcin został aresztowany w Belgii. Marcin w zażaleniu poprzez swojego pełnomocnika mec. Łukasza Roczniaka, pismem z dnia 24 września 2008, odwołał się od decyzji Sadu Rejonowego. Sąd Okręgowy na podstawie wyimaginowanych zeznań stwierdził, że Alexander był wyszarpywany za raczki i wrzucony do auta, mimo, że obdukcja w Belgii zaprzeczyła tej wersji. Według tych samych zeznań, została pobita, choć lekarz pogotowia stwierdził u niej jedynie zadrapanie łokcia i zaczerwienienie oczu, efekt gazu łzawiącego, jakiego Marcin użył wobec niej, gdy łopatą rozbijała samochód.

Sad Okręgowy stwierdza natomiast prawdę, że Marcin nie stawił się na wezwanie 31.07.2008, gdyż pojechał na wakacje, ale wielokrotnie pisał, że może być przesłuchany w Belgii. Prokurator Molik nie poprosiła miejscowych władz o takie przesłuchanie, ponieważ prokurator belgijski już 8 marca br. nie stwierdził przestępstwa i nie chciał sobie tą sprawą głowy zawracać. Gdy belgijscy prawnicy Marcina, poznali dogłębnie zgromadzony materiał, stwierdzili tylko jedno: w taki sposób działa mafia, a nie urzędnicy Ministerstwa Sprawiedliwości.

W działaniu wymiaru jest niewątpliwie logika. Jest to logika prowokacji, intryg i jawnych przekrętów. Owo aresztowanie na 14 dni ma służyć przede wszystkim zastraszeniu i pokazaniu ojcom, którzy mają czelność egzekwować swoje prawa w stosunku do dzieci, co ich czeka. Na pewno nie chodzi tu o możliwość przesłuchania Marcina, bo to można było zrobić za pomocą prokuratury belgijskiej. Chodzi też o to, aby Marcina zamknąć na jak najdłużej, tak aby nie mógł się bronić, gdy polskie „sądy” „prawomocnie” wydadzą wszystkie swoje postanowienia odnośnie jego syna.
Jest też inny motyw. Jest to rozbijanie i niszczenie ekonomiczne rodziny. Jeszcze przed zabraniem syna do domu w Belgii, Justyna z Alexem byli utrzymywani przez Marcina. Matka otrzymywała też rodzinne z Belgii, znacznie większe niż dostaje się w Polsce. Potem, jak ustalono podczas mediacji, Justyna miała przyjechać do Belgii, gdzie mieli wychowywać syna razem.
Marcin cały czas miał pracę. Stać go było jak widać na wakacje na Cyprze. Cel wymiaru sprawiedliwości został osiągnięty. Ojciec stracił pracę. Rodzina jest zdana na pomoc społeczną. Dodatkowo, być może, aresztowany ojciec będzie oskarżony o to, że nie płaci alimentów. W zdegenerowanych głowach osób rodzaju Anny Moniki Molik, może wyląc się każdy pomysł.

Robert Kopeć przy współpracy Bogdana Goczyńskiego

Marcin Frymus w łapach psychopatów. Polskie bezprawie rozszerza się na Unię.

Marcin Frymus wraz z synem u siebie w Belgii, poza zasięgiem polskich „organów”.

Goebbelsowskie Polskie media i schizofreniczny wymiar „sprawiedliwości” lubują się w robieniu z porządnych ludzi przestępców – sprawa Marcina Frymusa.

Psychopaci u władzy – wrocławska prokurator Anna Monika Molik i jej kompani.

Ojciec porwał 11-miesięcznego syna.

Policja w Belgii oddała ojcu porwane w Polsce dziecko.

Rodzice małego Aleksa spotkali się w Belgii.

O co naprawdę chodzi Justynie Przedwojskiej.

Historia Marcina w mediach.

Załączniki:

Pismo Marcina Frymusa do ministra sprawiedliwości.

cdn.

Polecam sprawy poruszane w działach:
SĄDY PROKURATURA ADWOKATURA
POLITYKA PRAWO INTERWENCJE - sprawy czytelników

Tematy w dziale dla inteligentnych:
ARTYKUŁY - tematy do przemyślenia z cyklu: POLITYKA - PIENIĄDZ - WŁADZA

WSZYSTKICH INFORMUJĘ ŻE WOLNOŚĆ WYPOWIEDZI I SWOBODA WYRAŻANIA SWOICH POGLĄDÓW JEST ZAGWARANTOWANA ART 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

zdzichu