AferyPrawa.com

Pan Henryk Osowski, zamieszkały w Rzeszowie, od lat nie może doprowadzić do wyjaśnienia okoliczności zagarnięcia jego mienia i wskazania oraz przykładnego ukarania winnych. A chodzi o kwotę całkiem niemałą, bo o ok. 3 mln zł.
Pan Henryk uskarża się na brak zainteresowania sprawą prowadzącej śledztwo Prokuratury Rejonowej w Strzyżowie (woj. podkarpackie). I pewnie ma bardzo dużo racji, gdyż – jak wynika z przedstawionej przez niego dokumentacji – wszystkie przedkładane przez niego wnioski dowodowe są przez Prokuraturę odrzucane. Stowarzyszenie Obrony i Rozwoju Polski, zaniepokojone napływającymi sygnałami, postanowiło wstąpić do sprawy i na zasadzie art. 90 i 91 kpk. stanęło po stronie Pana Henryka, starając się mu pomóc według swoich możliwości. Jednak, póki co, Prokuratura Rejonowa w Strzyżowie jest nieugięta: nie przyjmuje jakichkolwiek argumentów…
Przedstawiciel Stowarzyszenia uczestniczył w kilku spotkaniach Pana Osowskiego z Prokuratorem Prokuratury Apelacyjnej w Rzeszowie. Wydawało się, że przedłożone wnioski są tak oczywiste, że nie pozostaje nic innego, jak tylko je przyjąć i rozpatrzyć. Niestety, nawet Prokuratura Apelacyjna nie zdołała przekonać pewnej siebie PR w Strzyżowie.
W tym stanie rzeczy SOiRP postanowiło podjąć dalsze kroki, z których pierwszym jest opublikowanie części materiałów dowodowych, z jakimi występował do Policji i Prokuratury Pan Henryk Osowski. Może ich upublicznienie wpłynie na zmianę decyzji osób odpowiedzialnych? Jeśli zaś nie, wypadnie zadać sobie pytanie: czy prawdą jest, że określona grupa osób znajduje się pod kloszem? jeśli tak, to kogo i dlaczego chronią przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości? jak to jest możliwe w ustroju demokratycznym, w państwie szczycącym się wieloletnimi doskonałymi uregulowaniami systemowymi i prawnymi? Pragniemy wierzyć w to, iż odpowiedzi będą negatywne, zaś stosowni Decydenci zechcą sami przeanalizować swoje dotychczasowe postępowanie, zechcą przyznać się do popełnionych błędów i zdobędą na zmianę niesprawiedliwych rozwiązań. Wszak, lepiej późno, niż wcale…!
Pan Henryk i przedstawiciele naszej organizacji pozwalają sobie wyrazić nadzieję na przeczytanie załączonych materiałów przez osoby, które zechcą włączyć się w pomoc osobom tak bardzo, i od tak dawna, pokrzywdzonym.

Uwagi i propozycje najuprzejmiej prosimy nadsyłać pod adres: zg@soirp.rzeszow.pl.
Za wszelką pomoc, już teraz, serdecznie dziękujemy!
Poniżej przedkładamy wspomniane dokumenty.
ZG SOiRP

Henryk Osowski Rzeszów, dnia 31 października 2007 roku. ul...(-) 35- ...(-) Rzeszów

Prokurator Apelacyjny w Rzeszowie
Al. J. Piłsudskiego 28 35-060 Rzeszów

Najuprzejmiej proszę Pana Prokuratora o wszczęcie postępowania w sprawie karnej związanej z:
1. Bezprawnym zagarnięciem przez Janusza K. zam. Rzeszów i Zenona W. zam. Wolica Piaskowa pieniędzy w kwocie 3.800 zł., które stanowiły moje wynagrodzenie za usługi transportowe świadczone na rzecz PHU Oskar, Zofia Osowska, tj. czyn opisany w art. 284 kk.
W sprawie tej w postępowaniu Ds. 130/07 prowadzonym przez Prokuraturę Rejonową w Strzyżowie pokrzywdzonemu nie przedstawiono dokumentów dowodzących przekazania spornej kwoty. Brak więc dowodu na otrzymanie takiej sumy pieniędzy, jednak PR w Strzyżowie oparła się na zeznaniach nieznanej kobiety, od której J. K. i Z. W. pożyczyli 3.800 zł i zeznaniach księgowej, która powiedziała, że pragnę w ten sposób wyłudzić pieniądze. Wcześniej II Komisariat Policji w Rzeszowie umorzył śledztwo 2Ds-1770/03 RSD-645/03, gdyż uznał, że zeznania J. K. i Z. W. są spójne, wobec diametralnie różnej wersji H. Osowskiego;

2. Bezprawnym pobraniem i pokwitowaniem w imieniu pokrzywdzonego H. Osowskiego przez Z. W. kwoty w wysokości 3.000 zł stanowiących zapomogę bezzwrotną z CTS Małopolska Sp. z o.o., t.j. czynu z art. 284 kk;

3. Sfałszowaniem umowy najmu pomieszczeń Kółka Rolniczego w Połomii woj. podkarpackiego Trans-Frutis Spółce Jawnej, ul. Fredry 4, 35-228 Rzeszów, poprzez zamianę pierwszej strony dokumentu przez Z. W. wspólnika Spółki i Waldemara Paklę prezesa Kółka Rolniczego w Połomii, co doprowadziło do bezprawnego pozbawienia części pomieszczeń produkcyjnych oraz socjalnych i biurowych, co uniemożliwiło korzystanie z nieruchomości, a więc wyrządziło znaczną stratę Spółce Trans-Frutis, gdyż uniemożliwiło jej jakąkolwiek działalność pozbawiając ją spodziewanych zysków, i jest zagrożone karami z art. 296 §3 kk w zw. z art. 270 §1, w zw. z art. 309 kk;

4. Bezprawnym pobieraniem podatku od nieruchomości od Spółki Trans-Frutis przez Kółko Rolnicze w Połomii, podczas kiedy do jego pobierania uprawniony był Urząd Gminy w Niebylcu. Kółko zwolnione było od płacenia tego podatku, zaś umowa została sfałszowana przez Marka Strzałę wójta Gminy Niebylec, Waldemara P. prezesa Kółka Rolniczego w Połomii, Zenona W. wspólnika Trans-Frutis Sp. J. jednoosobowo odpowiedzialnego za sprawy administracyjne i finansowe, co jest zagrożone karą z art. 296 §2 kk w zw. z art. 271 §1 kk, w zw. z art. 309 kk;

5. Trzykrotnym zawyżeniem nakładów inwestycyjnych w Spółce Trans-Frutis przez J. K. i Z. W. co spowodowało bezprawne wyprowadzenie ze Spółki znacznych środków finansowych (ok. 200.000 zł), tj. o czyn zabroniony opisany w art. 585 § 1 ksh, ponieważ działali - i nadal działają – na szkodę tej Spółki, w zw. z art. 296 §3 kk, w zw. z art. 309 kk;

6. Wyprowadzeniem przez J. Kunysza i Z. Wojdona, kierujących firmą CTS Małopolska, znacznych środków finansowych z tej firmy, tj. o czyn zabroniony spełniający kwalifikację art. 585 ksh, gdyż i tam pełnili funkcje opisane w cyt. przepisie. Z powodu potrącania przewoźnikom kwot za braki w towarach, a nie wystawiania im not księgowych, pieniądze były poza ewidencją, zaś w związku z tym, że wyprowadzone tak środki finansowe zawłaszczyli – dodatkowym zagrożeniem z art. 296 §3 kk, w zw. z art. 309 kk;

7. Bezprawnym pobieraniem podatku od nieruchomości naliczanym w różnych kwotach miesięcznych przez Kółko Rolnicze w Połomii od Spółki Trans-Frutis, przez co Kółko i Gmina Niebylec wzbogaciły się o ok. 30.000 zł, tj. o czyn opisany w art. 296 §2 kk.

8. Bezprawnym demontażem i sprzedażą urządzeń chłodniczych wartości 310.000 zł stanowiących własność firmy BAŚPOL Janusz B. Wielka Wieś przez J. K. i Z. W. przez co ponieśli szkodę: właściciel urządzeń Janusz B., Spółka Trans-Frutis - gdyż cena urządzeń została znacznie zaniżona, Bank Pekso SA O/Ropczyce - gdyż nie mógł ich przyjąć w zastaw, bo Spółka nie była właścicielem urządzeń, pokrzywdzony Henryk Osowski - ponieważ J. B. dopomina się od niego zwrotu urządzeń lub pieniędzy - co stanowi czyn zabroniony z art. 296 § 3 kk w zw. z art. 585 §1 i 2 ksh, w zw. z art. 309 kk;

9. Zawłaszczeniem przez Z. W. kwoty 26.840 zł wpłaconych przez PHU Oskar w dniach 8 i 15 lipca 2002 roku, co stanowi czyn zabroniony z art. 296 §2 kk;

10. Uchwałą wspólników w spr. podziału kompetencji i obowiązków nr 3/2001 z dnia 16 czerwca 2001 roku, która przydzielała Z. W. odpowiedzialność za sprawy finansowe i administracyjne, zaś J. K. za transport i spedycję, wprowadzając jednocześnie zasadę indywidualnej odpowiedzialności. Z. W. w okresie od września 2001 roku do grudnia 2002 roku nie wypłacał pracownikom należnych poborów; nie wystawiał świadectw pracy; od kwietnia 2001 roku nie płacił zobowiązań Spółki; nie płacił należnego czynszu, co było powodem rozwiązania umowy najmu przez Kółko Rolnicze; nie uruchomił siedziby Spółki, co uniemożliwiło napływ korespondencji od wierzycieli. J. Kunysz i Z. Wojdon – a zwłaszcza ten drugi – dystansowali się od obowiązku odpowiadania na liczne szykany Kółka Rolniczego wobec Trans-Frutis Sp. J., co uniemożliwiło wspólnikom korzystanie z przedmiotu najmu. Opisane tu działania i zaniechania dotyczą należności na kwotę powyżej 200.000 zł, do czego dochodzą zyski spodziewane przez Spółkę, wobec czego są zagrożone z art.296 §3 kk, w zw. z art. 585 §1 ksh, w zw. z art. 308 kk, w zw. z art. 309 kk.

11. Zarzutem niejasnego prowadzenia kartotek Spółki Trans-Frutis, co doprowadziło do zawłaszczenia przez Z. W. znacznych kwot, m.in. 44.778,50 zł na niekorzyść Adama J. wspólnika Spółki, zam. w Rzeszowie, Henryka Osowskiego i samej Spółki, tj. czyn zabroniony z art. 296 §2 kk. Oceniając opisane tu zaszłości stwierdzam, że Trans-Frutis Sp. J. została postawiona w stan upadłości jeszcze przed jej formalnym powstaniem. Niniejszym składam zarzut wspólnikowi Zenonowi W. Kółku Rolniczemu w Połomii reprezentowanemu przez prezesa Waldemara P. Gminie Niebylec w osobie jej wójta Marka Strzały wspólnego i w porozumieniu działania na niekorzyść Trans-Frutis Sp. J., tj. o czyn zabroniony opisany w art. 296 § 3 kk w zw. z art. 258 §1 kk, w zw. z art. 309 kk.

Domagam się też bezwzględnego wyjaśnienia sposobu rozdysponowania przez ostatecznego odbiorcę środków przeznaczonych na modernizację obiektu w wys. ok. 400.000 zł (wg wyceny rzeczoznawcy), z których wykonać miano komory chłodnicze w liczbie 5 szt., a także instalacje: elektryczną, automatyki przemysłowej i freonową. W rozliczeniu J. K. i Z. W. nie zażądali od Kółka zapłaconych kwot w wys. ok. 30.000 zł, zaś od Gminy ok. 400.000 zł. Przez wzgląd dla dobra sprawy, a zwłaszcza z troski o dogłębne i obiektywne zbadanie wszystkich zaszłości, co gwarantuje zapis art. 2 §2 kpk, uprzejmie proszę Pana Prokuratora o przeniesienie postępowania poza obszar odpowiedzialności Prokuratury Okręgowej w Rzeszowie. Prowadzone w tej materii postępowanie obarczone było licznymi błędami, niedociągnięciami i zaniechaniami, których dopuściła się Prokuratura Rejonowa w Strzyżowie, wspierana przez Prokuraturę Okręgową w Rzeszowie.

Do ewidentnych wad postępowania przygotowawczego prowadzonego przez tę Prokuraturę zaliczyć wypada:
1. rażącą obrazę art.2 §1 pkt 3 kpk, albowiem nie uwzględnione zostały prawnie chronione interesy pokrzywdzonych: Henryka Osowskiego i Firmy Baś Pol Janusz B.
2. rażące naruszenie art. 2 §2 kpk, poprzez dokonanie ustaleń faktycznych niezgodnych z rzeczywistością i prawdą materialną oraz oparcie tych ustaleń o zeznania osób żywotnie zainteresowanych w przedstawieniu nieprawdziwego stanu faktycznego,
3. niesłuszne uwzględnienie w motywach postanowienia o umorzeniu tamtego postępowania wyłącznie okoliczności na korzyść potencjalnych sprawców przestępstwa, a pominięcie okoliczności i dowodów potwierdzających zeznania i argumentację postępowania karnego określone w art. 4 kpk – zasadę obiektywizmu, którą powinny kierować się organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości,
4. obrazę art. 167 kpk przez pominięcie i nie przeprowadzenie dowodów z urzędu, które całkowicie zmieniłyby obraz i ocenę zdarzeń przez Prokuratora. Pominięcie owych, ważnych w całym postępowaniu wyjaśniającym, dowodów nakazuje przeprowadzenie całego dochodzenia od początku; pozostaję z nadzieją - przed inną prokuraturą, np. Okręgu Tarnobrzeskiego.