Tarnów .29.06.2006r.

MINISTERSTWO SPRAWIEDLIWOŚCI
Departament Kontroli Skarg i Wniosków
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Al. Ujazdowska 11
00-950 WARSZAWA

 Powód - poszkodowana:
Zofia  Skoczylas
 Adres korespondencyjny:
STOWARZYSZENIE OCHRONY PRAW OBYWATELSKICH
Prezes: Zdzisław Raczkowski
        38-500 Sanok
         ul. Podgórze 8

Do wiadomości:
Minister Sprawiedliwości
Zbigniew Ziobro

SKARGA

      Na nieetyczne zachowaniem się sędziego Sądu Rejonowego w Tarnowie Jakuba Boryczko na posiedzeniu sądu w dniu 26.04.2006r (Sygn. akt. II Kp 126/06 dot. zawiadomienia do prokuratury o oszustwie adwokata tarnowskiego Janusza Bystrzonowskiego na szkodę powoda Zofii Skoczylas zał.1), który pozaproceduralnymi metodami nacisku na uczestników posiedzenia biorących udział w rozprawie wyznaczonej na dzień 26.04.2006r na godz. 13³⁰  pozbawił stronę konstytucyjnych praw do rzetelnego rozpatrzenia sądowego w ten sposób, że nie zgodził się na pobyt na sali sądowej dwóch osób zaufania strony, jak też sprawę rozpatrzył bez wysłuchania strony i bez jej obecności na sali sądowej pomimo że w tym czasie była obecna w sądzie.

         Nieproceduralne zachowanie sędziego SSR Jakuba Boryczko podczas rozprawy wyznaczonej na dzień 26.04.2006r wskazuje wyraźnie na jego stronniczość i osobiste zaangażowanie w sprawie.

1/ Sędzia nie godzi się na nagrywanie sprawy – czyli ma coś do ukrycia.

2/ Sędzia bezprawnie utajnia posiedzenie - nawet nie potrafi tego uzasadnić do czego zgodnie z prawem jest zobowiązany.

3/ Sędzia bezprawnie wyrzuca z sali osoby zaufania tym samym naruszając  Art. 361. kpk  [Uprawnieni do udziału w rozprawie niejawnej] 
§ 1. W razie wyłączenia jawności mogą być obecne na rozprawie, oprócz osób biorących udział w postępowaniu, po dwie osoby wskazane przez oskarżyciela publicznego, oskarżyciela posiłkowego, oskarżyciela prywatnego i oskarżonego. 

       Takie działanie sędziego naruszającego procedurę sądową jest typowo „stalinowskie”, ponieważ powódka ma 92 lata, nie może i nie powinienna przebywać bez opieki. Ponadto jest osobą schorowaną, bez znajomości procedury sądowej wielokrotnie oszukaną w sądzie tarnowskich. Na samą myśl bycia w tym sądzie poszkodowana i oszukana przeżywa maksymalny stres szkodliwy dla jej zdrowia. Niehumanitarne postępowanie sędziego wymuszające pozostawienia oszukanej samej i manipulowania nią bez zaufanych osób na sali sądowej, mogące powodować nawet narażenie jej na utratę życia – jest dostatecznym dowodem nieetyki, a nawet pośrednim dowodem skorumpowania  nie tylko tego sędziego w tarnowskim sądzie. Dlatego dla ochrony zdrowia (i nie tylko) takich osób utworzono instytucję tzw. „osoby zaufanej”.

      Na takie nieproceduralne postępowanie sędziego został wniesiony do protokołu wniosek o przerwę w posiedzeniu i w tym czasie poszkodowana udała się na skargę do Prezesa Sądu Rejonowego Zbigniewa Zabawy. Prezes miał się zastanowić jak postępować – nic nie zrobił. Po powrocie na salę nie było już tam sędziego SSR Jakuba Boryczko. Poszkodowana nie została przez Prezesa poinformowana co ma zrobić w takiej sytuacji nieproceduralnego postępowania sędziowskiej.  

W TEJ SYTUACJI POWÓD WNOSI DO MINISTERSTWA O POMOC CELEM 

1/ wszczęcie Z URZĘDU postępowania dyscyplinarnego w stosunku do nieetycznego, stronniczego i bezprawnie postępującego sędziego tarnowskiego SSR Jakuba Boryczko. 

2/ . wznowienie - z wyłączeniem od rozpatrzenia sprawy sędziów Sądu Rejonowego w Tarnowie zgodnie z prokuratorskim wnioskiem wyłączającym Prokuraturę w Tarnowie, która przeniosła tą sprawę do Krakowa i Wieliczki. Z uzasadnienia wynikało, że adwokat tarnowski J. Bystrzonowski ma szerokie i bliskie znajomości w sądach tarnowskich (co m.in. dowodzi nieproceduralne postępowanie sędziego Boryczko) i w tej sytuacji sprawa zostaje przeniesiona do prokuratury zamiejscowej.
W tej sytuacji zobowiązany był tak samo obligatoryjnie postąpić Sąd 

        Sam przekręt adwoka Janusza Bystrzonowskiego polega na skorzystaniu z dostępu do rodzinnych dokumentów oraz wykorzystaniu układów koleżeńskich panujących w sądzie tarnowskim i rzeszowskim - tak aby z lokatora wynajmującego mieszkanie (o wartości ponad.90tys.zł), stać się jego właścicielem za parę groszy. Oszustwo adwokata Janusza Bystrzonowskiego poszkodowana zgłasza do prokuratury tarnowskiej (zgodnie z właściwością). Ta wyłącza się z prowadzenia dochodzenia przeciwko adwokatowi i przekazuje jej wniosek o przestępstwie adwokata do prokuratury w Wieliczce. Tam oczywiście sprawa zostaje umorzona. Na takie postępowanie zostaje złożone zażalenie, które właśnie miał rozpatrzyć Sąd w Tarnowie. Powód uzasadnia dowody  nieetyki sędziego w wydanym przez niego postanowieniu.

Sędzia pisze - W polskim systemie prawnym obowiązuje swoboda zawierania umów, a zawierane kontrakty mogą okazać się dla pewnych osób bardziej korzystne, dla innych mniej korzystne, wręcz krzywdzące. – po co ten wstęp, jak powódka nie zawierała przecież z adwokatem żadnej umowy, a umowa zawarta przez niego z „osobą trzecią” nie powinna w żaden sposób dotyczyć jej majątku – czyli mieszkania, które miała wpisane do księgi wieczystej. Jednak w sądzie tarnowskim jest inaczej.

Dalej sędzia wyraźnie usprawiedliwia siebie i adwokata - W niniejszej sprawie brak jest podstaw do stwierdzenia, iż strony kontraktu działały w sytuacji, w której podjęcie decyzji o zawarciu umowy byłoby w jakikolwiek sposób ograniczone, bądź aby którakolwiek ze stron wyzyskała błąd kontrahenta lub w taki błąd wprowadziła. – tu sędzia nawiązuje do umowy adwokata z obcą jej osobą – zresztą pozbawioną spadkobrania - od której to właśnie adwokat zakupił nie istniejący jej udział w spadku za parę groszy. Ta osoba też była schorowaną dziewięćdziesięcioletnią starowiną, która na pewno nie zdawała już sobie sprawy co podpisuje, jeżeli w ogóle to ona podpisała. Logiczne, że taka transakcja "jest w znaczny sposób ograniczona". Choćby dlatego, że zgodnie z prawem to faktycznie adwokat korzystając ze swojej wiedzy może coś tam obiecując, okradł nie tylko ją, ale dodatkowo jej syna, któremu sąd tarnowski nic nie przyznał a powinien on też mieć przecież swój udział w spadku zgodnie z prawem spadkowym. Dziwne, że spadkobiercy nic nie dano, a osobie trzeciej przyznano spadek!? Jednak jest to w końcu sprawa uboczna i nie powinna dotyczyć mieszkania powoda – Zofii Skoczylas, która swoją nieruchomość miała zgodnie z prawem zabezpieczoną wpisem do księgi wieczystej. Jednak tak się stało.

Kolejne stwierdzenie sędziego Boryczki wyraźnie dowodzi jego osobistego zaangażowania:- Oczywistym jest, iż Janusz Bystrzonowski z racji wykształcenia, wieloletniej praktyki adwokackiej potrafi ocenić czy zawarcie kontraktu przyniesie mu określone korzyści - teoretycznie potrafi ocenić sytuację lepiej niż osoba nie posiadająca przygotowania prawniczego. Wie w jaki sposób wejść w określone prawo i jak dochodzić swoich uprawnień. - i tu mamy całą prawdę o działaniu sędziów – jak wykorzystać znajomości (nie prawo) do uzyskania nieuprawnionych uprawnień. Jest to co najmniej nieprofesjonalne stwierdzenie prawdy - tak dokonuje się oszustw w sądach. Dowodzą tego jego dalsze wyjaśnienia:
 - Nie stwierdzono bowiem, aby jego działania sprzeczne z obowiązującymi przepisami, w szczególności aby naruszył normy prawa karnego –  właśnie że naruszył, co podano w zawiadomieniu o jego przestępstwie. Dalej jednak sam sędzia przedstawia dowód naruszenia prawa karnego przez adwokata, mianowicie pisze: - Zważyć należy, iż zgodnie z treścią postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 19.12.1989r Krystyna Wróbel (...) nabyła spadek... Zbywając więc swój udział w nieruchomości spadkowej w dniu 16.11.1990 Ewie i Januszowi Bystrzonowskim była osobą uprawnioną do dokonania tej czynności prawnej. - otóż kolejny raz sędzia usprawiedliwia oszustwo adwokata. Oczywiście, że nie nabyła spadku, ponieważ wyrok pierwszej instancji zaskarżono i okazało się, że zgodnie z testamentem nic nie dziedziczy. Oszustwo karne adwokata nie polega na tym, że zakupił nieistniejący spadek (w końcu to jego strata, jak na początku informuje sędzia), ale oszustwo adwokata polega na faktach:

1 - że przed prawomocnym wyrokiem w sprawie w 2005r -
2 - przed fizycznym podziałem spadku w 2005r -
3 - SAM WPISAŁ SIĘ DO KSIĘGI WIECZYSTEJ WŁAŚCICIELI NA PODSTAWIE NIEPRAWOMOCNEGO WYROKU SĄDOWEGO PRZY UDZIALE KOLEŻANKI SĘDZI Z KSIĄG WIECZYSTYCH NARUSZAJĄC KILKANAŚCIE PRZEPISÓW OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA.

Z tej przyczyny pełnomocnikowi synowi W. Skoczylasowi nie udostępniono dokumentów księgi. Samowpisanie się zaś adwokata (Mucha tam nic nie miała) w dalszych postępowaniach sądowych w sądzie rzeszowskich dało mu kartę przetargową i wyrok korzystny dla siebie na zasadzie - księga ma być dokumentem wiarygodnym - co wielokrotnie okazuje się fikcją i tu mamy dowód że łatwo po znajomościach sfałszować księgę.

Ten przekręt adwokacki sędzia usprawiedliwia już całkiem naiwnie i bezprawnie:
- W ocenie sądu brak jest podstaw do przyjęcia, iż w chwili zawarcia umowy E.i J. Bystrzanowscy wiedzieli, że zbywca nie jest uprawniony do dokonania objętego kontraktem rozporządzenia. Zwarzyć należy bowiem, iż dopiero postanowieniem z dnia 30.04.1991 Sąd Rejonowy w Tarnowie zmienił postanowienie spadkowe z 19.12.1989r stwierdzając iż spadek dziedziczą spadkobiercy testamentowi.- i tu w tym stwierdzeniu samego sędziego, mamy logiczny dowód że było dokonane oszustwo przez adwokata. Jednak w sądzie tarnowski mimo tych faktów nie można liczyć na sprawiedliwość i ukaranie oszusta.

Dalej mamy kolejny dowód stronniczości sędziego:- W ocenie Sądu nie może być mowy o zamiarze (po stronie E. i J. Bystrzonowskich) wyłudzenia mienia. - a niby jak wytłumaczyć przekręt polegający na przejęcia mieszkania wartości ponad. 90tys. zł za parę groszy?
Sędzia Boryczko usprawiedliwia też nieetykę swoich kolegów z sądu rzeszowskiego:
- W tym zakresie Sąd podziela zapatrywanie Sądu Okręgowego w Rzeszowie, wyrażone w uzasadnieniu postanowienia z dnia 18.02.2003r, ...oraz postanowieniem z dnia 18.02.2005r, który ocenił, iż wyżej wymienieni działali w dobrej wierze i w sposób logiczny to stanowisko uzasadnił. -  nie ma w tym żadnej logiki, tylko oszustwo dokonane na 92-letniej starszej osobie, która zaufała adwokatowi - lokatorowi, który ją oszukał i który wykorzystał swoje znajomości i układy w sądzie tarnowskim i rzeszowskim.

Osobnym nieetycznym wątkiem w tej sprawie jest fakt pozbawienia syna poszkodowanej Wiesława Skoczylasa prawa pełnomocnictwa, nie udostępnienia mu kserokopii dokumentacji z sfałszowanej księgi wieczystej, pomimo że miał pełnomocnictwo swojej matki, jak też nie uznanie go oskarżycielem posiłkowym – w końcu oszustwo dotyczy go osobiście – to jego mieszkanie ukradł adwokat.

Dlatego poszkodowana zwraca się o interwencje w tej sprawie Ministra Sprawiedliwości i wszczęcia dochodzenia przeciwko nieetycznemu sędziemu, jak też adwokatowi. 
Załączniki:
1/ Zawiadomienie Prokuratury w Tarnowie o przestępstwie adwokata Janusza Bystrzonowskiego z dnia 18.07.2005r
2/ Postanowienie Ds. 3803/05 z dnia 31.01.2006r o umorzeniu dochodzenia
3/ Zażalenie na postanowienie o umorzeniu dochodzenia przez prokuraturę w Wieliczce.
4/ Postanowienie o odmowie przyjęcia zażalenia Wiesława Skoczylasa z dnia 30.05.2006r
5/ Postanowienie w sprawie  II Kp 126/06 sędziego SSR Jakuba Boryczko
6/ Uzasadnienie w sprawie  II Kp 126/06 sędziego SSR Jakuba Boryczko
7/ Protokół z posiedzenia w sprawie  II Kp 126/06 sędziego SSR Jakuba Boryczko
8/ Skarga na sędziego poszkodowanej do Sądu Okręgowego w Tarnowie
9/ Informacja z Sądu Okręgowego sygn. IIKo 89/06
10/ Zarządzenie o odmówieniu przyjęcia wniosku (skargi) poszkodowanej z dnia 20.07.2007r 

    uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: Z.Raczkowski@aferyprawa.com 
Dziękuję za przysłane teksty opinie i informacje.