opublikowano: 26-10-2010
DOKUMENTACJA ZOSTAŁA OPUBLIKOWANA
CELEM PROCESOWEGO ZAŁATWIENIA PRZEZ
RZECZNIKA DYSCYPLINARNEGO NACZELNEJ RADY ADWOKACKIEJ
w Warszawie
V
DZIEKAN OKRĘGOWEJ RADY ADWOKACKIEJ W RZESZOWIE
adw. mgr Andrzej BOCHENEK
Okręgowej Radzie Adwokackiej w Rzeszowie zostały
przekazane do proceduralnego rozpatrzenia moje skargi skierowane do
Rzecznika Dyscyplinarnego Naczelnej Rady Adwokackiej w Warszawie na nieetyczne
postępowanie adwokatów: strzyżowskiego Jana Bańdura,
i oczywiście jego rzeszowskich kolegów po fachu Grzegorza
Barana i Jerzego Kowalca. Mieli oni
za zadanie udawać, że reprezentują mnie przed sądem z uwagi na prowadzaną
przeciwko mnie kampanią prokuratorską za
prowadzenie publikacji Internetowych na stronach www.afery.prx.pl
. Żaden z tych adwokatów??? nie poniżył
się do zapoznania się z aktami sprawy, spotkania ze mną, czy jakiejkolwiek
porady. Żaden nie miał też mojej zgody na reprezentowanie mnie przed sądem,
ponieważ po prostu mam swojego adwokata, któremu ufam. Każdy z nich sprzedał
się prokuraturze, czyli sprzedał swoją stronę którą miał reprezentować za parę groszy. Czy
tak mało jest warta wyidealizowana "godność adwokacka"?
Oczywiście, nawet po nocach nie śniłem, że matactwa adwokatów mogą być osądzone.
Dawno przestałem być naiwny i wierzyć w nasze schorowane organy sprawiedliwości.
Podobnie jak traktować poważnie otrzymywane z sądu i podobnych instytucji wszystko tego typy
na "odpierdol się" pisma. Służą mi do ukazania metod działania
tego typu instytucji, bawi mnie wykazywana w nich wiara urzędników, że takie nieprofesjonalne
załatwianie sprawy będzie trwało wiecznie. Oczywiście wiem,
że w adwokaturze, tak jak w sądownictwie obowiązuje "wzajemna adoracja i
asekuracja". Instytucja samej Rady ma na celu ukrywanie matactwa adwokatów,
tak żeby im "włosek z głowy nie spadł", a "funkcyjni" tego typu instytucji muszą
spełniać odpowiednio niski poziom intelektualny, tak żeby nie przyszło im do
głowy wyrażać jakichkolwiek własnych myśli. W otrzymanej odpowiedzi,
zamieszczonej na końcu strony okazuje się, że jak zwykle w przewidywaniu
reakcji urzędników w tego typu sytuacjach jestem nieomylny. Potwierdza to
otrzymana nieproceduralna, "pakietowa" odpowiedz, czyli jedna
łączna dla wszystkich sprzedajnych adwokatów. Ja do tego pakietu wysłanego
do W-wy dołączam oczywiście jeszcze jednego adwokata - twórcę pakietu
dziekana Andrzeja Bochenka, może łącznie będzie
taniej, a przynajmniej większa i bardziej interesująca oferta...
Tak więc osadźmy pismo V-Dziekan A. Bochenka z Rady Adwokackiej w
Rzeszowie.
W piśmie otrzymanym 24.10.03r. czytamy: W odpowiedzi na Pana skargę na
adwokatów Jana Bańdura, Grzegorza Barana i Jerzego Kawalca zawiadamiam, że
nie widzę podstaw do uznania tych skarg za zasadne. - Tak, wyjaśniłem na
wstępie dlaczego, chodzi o coś tak prozaicznego jak "wzajemna solidarność
adwokacka". Ale mamy rozmawiać poważnie. Proponuję Panu dziekanowi douczyć się i
zapoznać się po prostu z Kodeksem Etyki Adwokackiej i innymi stronami, np. o
prawie adwokackim, z stron Adwokatury Polskiej. Podaje adres: http://www.adwokatura.pl/
. Jeżeli Pan będzie w stanie to zrozumieć i swoją rolę, to gwarantuję, że
moje skargi okażą się jak najbardziej zasadne...
Ale poczytajmy dalej: Przeprowadzone postępowanie wyjaśniające nie
potwierdziło Pańskich zarzutów przeciwko wymienionym adwokatom. - Dobry
bajer, ale za cienki dla mnie. Pan dziekan zapomniał o jakiejkolwiek podstawie
prawnej na poparcie swej teorii. Jeżeli w ogóle przeprowadzono jakiekolwiek
postępowanie, oczywiście nie licząc rozmowy "przy koniaczku" to w
dowód proszę o przysłanie w ciągu 7 dni protokołów z tych przesłuchań,
czy postępowań.
Wchodzą obowiązkowo w skład dokumentacji moich skarg, tak więc mam prawo
wzglądu. Jeżeli ich nie otrzymam, niestety będzie to dla mnie dowodem "potwierdzenia
nieprawdy", ukrywanie faktów, czyli mataczeniem przez Pana dziekana, a to tak dla uświadomienia
Pana jest już przestępstwem karnym. Po tym terminie, oczywiście
proceduralnie zawiadomię od razu Prokuraturę Krajową o tym przestępstwie
Pana adwokata dziekana A. Bochenka z Rzeszowa i będę miał dalej o czy pisać.
I dalej pismo: Wszyscy adwokaci wykonali swe obowiązki obrońców z urzędu
w sposób prawidłowy i zgodny z procedurą karną. - Proponuję to
przeczytać w jasnej formie: Wszyscy ci adwokaci poświęcili się dla wspólnej
sprawy obrony abstrakcyjnej godności sędziów, i udupienia Raczkowskiego. W
końcu od prawników nie można wymagać kultury i etycznych zachowań....
Czytajmy dalej co bajkopisarz Bochenek opowiada: Pańskie zarzuty, z których
wynika, że adwokaci byli nie przygotowani do spraw są jedynie Pańskim
subiektywnych odczuciem i brak jest jakichkolwiek obiektywnych przesłanek do
przyjęcia takiego stanu rzeczy. I tu się Pan Dziekan najbardziej myli.
Jestem na tyle perfidny, że nagrywam sobie rozmowy z adwokatami, tak dla zabawy
jak robi to Michnik, dla udowodnienia właśnie takich faktów matactwa i
wzajemnych powiązań. Każdy potwierdził, że nie raczył wcześniej zapoznać
się z dokumentacją spraw i miał to daleko w d.... To Pan Bochenek jest naiwny
i sugestywny, ma nadzieję i odczucie ze przekręty adwokackie będą ciągle im
uchodziły. Cóż akurat adwokaci jako pierwsi mają odpowiadać za swoje błędy
w sztuce.
I podsumowanie: W tym stanie rzeczy wobec nie stwierdzenia naruszenia zasad
etyki adwokackiej, skargi są nieuzasadnione. - Cóż Panie dziekanie, nie
wiem jak potraktować to Pana wypracowanie. Tak naprawdę, to nie ma tu żadnej
odpowiedzi na poruszone w skargach zarzuty. Takie coś nazywa się w szkole "laniem wody", czy "wciskaniem kitu". Oczywiście przewidywałem
taką nieproceduralną odpowiedz, a chodziło o to, żeby na prowadzonych
stronach udokumentować czytelnikom prawdę o śmiesznej instytucji pt. "Okręgowa
Rada Adwokacka w Rzeszowie". Nie zawiódł Pan mojego oczekiwania i niczym nie
zaskoczył.
Tak napisałem w listopadzie 20903r.
Po otrzymaniu tej informacji, a potem po
zapoznaniu się z oświadczeniami adwokackimi, stało się jasne, że adwokaci
dla ratowania swej skóry dopuścili się potwierdzenia nieprawdy. Takie fałszywe oświadczenie
adwokackie, to bez wątpienia już podlegają prawu karnemu. Dlatego o tym
naruszeniu prawa i etyki została zawiadomiona Prokuratura Apelacyjna w
Rzeszowie w dniu 15.04.04r, a
odpowiedzialnym za proceduralne wyjaśnienie sprawy został prokurator
Tadeusz Walter. Do prokuratury zostały wysłane
ZAWIADOMIENIE O PRZESTĘPSTWIE POTWIERDZENIE NIEPRAWDY przez adwokatów
rzeszowskich: że w oświadczeniu złożonym
dla Okręgowej Rady Adwokackiej w Rzeszowie, w odpowiedzi na zarzuty
naruszenia etyki adwokackiej przy obronie poszkodowanego Zdzisława
Raczkowskiego - wniesione w skardze do Naczelnej Rady Adwokackiej w Warszawie
dnia 29.09.2003r, poświadczyli nieprawdę.
A tak, dla relaksu bawiąc się dalej tą głupotą, można stwierdzić, że w tym "stadzie wilków" adwokaci stoją w hierarchii stosunkowo najniżej, dlatego nie dziwię się ich podporządkowaniu basiorom. Cóż, jako kolejny adwokat, mecenas A. Bochenek został przeznaczony na pożarcie. Żebym nie nabawił się niestrawności, będę musiał zastosować jakąś bezalkoholową odtrutkę.
I na koniec tych dywagacji, wszystkim praworządnym obywatelom, którzy stali się ofiarami skorumpowanych urzędników radzę unikać wymienionych adwokatów rzeszowskich: Andrzeja Bochenka, Jana Barana i Jerzego Kawalca. Oni za grosze są w stanie sprzedać każdego...
Mieliśmy teoretyczną idee komunizmu, mamy idealną
teorię abstrakcyjnego
Kodeksu Etyki Adwokackiej. Jak się to ma do rzeczywistości i faktów wyjaśniłem
powyżej. Dla zainteresowanych fantazją, bajkowa preambuła Zbioru zasad i
etyki adwokackiej i godności zawodu" uchwalony przez Naczelną Radę
Adwokacką....
Nawiązując do długoletniej tradycji,
zwłaszcza zaś doświadczeń w wykonywaniu
wolnego zawodu, zgromadzonych w okresie
osiemdziesięciolecia Odrodzonej Adwokatury Polskiej
opierając się na wzorcach pierwszego
Zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu
uchwalonego przez Naczelną Radę Adwokacką
6 i 7 maja 1961 roku
dostrzegając potrzebę udoskonalenia i dostosowania
reguł wykonywania zawodu i życia korporacyjnego
do zmieniającej się rzeczywistości
Naczelna Rada Adwokacka postanowiła
10 października 1998 r. uchwalić
Zbiór zasad etyki adwokackiej i godności zawodu
(Kodeks etyki adwokackiej)
(uchwała nr 2/XVIII/98)
ROZDZIAŁ
I
Przepisy ogólne.
2. Naruszeniem godności zawodu adwokackiego jest takie postępowanie adwokata, które mogłoby go poniżyć w opinii publicznej lub poderwać zaufanie do zawodu.
3. Obowiązkiem adwokata jest przestrzegać norm etycznych oraz strzec godności zawodu adwokackiego.
§ 2 - W przypadkach nie ujętych w "Zbiorze" adwokat powinien kierować się zasadami ustalonymi w uchwałach władz samorządu adwokackiego, w orzecznictwie dyscyplinarnym oraz w normach zwyczajowych przyjętych przez środowisko adwokackie.
§ 3 - Zasady "Zbioru" obowiązują odpowiednio aplikantów adwokackich.
§ 4- Adwokat odpowiada dyscyplinarnie za uchybienie etyce adwokackiej lub naruszenie godności zawodu podczas działalności zawodowej, publicznej, a także w życiu prywatnym.
§ 5 - Każdy adwokat obowiązany jest współdziałać w przestrzeganiu przez członków adwokatury zasad etyki adwokackiej i strzeżeniu godności zawodu. Jest uprawniony do zwrócenia uwagi koledze naruszającemu powyższe zasady.
§ 6 - Celem podejmowanych przez adwokatów czynności zawodowych jest ochrona interesów klienta.
§ 7 - W czasie wykonywania czynności zawodowych adwokat korzysta z pełnej swobody i niezawisłości.
§ 8 -
Adwokat powinien wykonywać czynności zawodowe według najlepszej woli
i wiedzy, z należytą uczciwością, sumiennością i gorliwością.
§ 9 -
1. Z zawodem adwokata nie wolno łączyć takich zajęć, które:
a) uwłaczałyby godności zawodu;
b) ograniczałyby niezawisłość adwokata.
2. Za kolidujące z wykonywaniem zawodu adwokackiego uznaje się w szczególności:
a) zajmowanie w cudzym przedsiębiorstwie stanowiska zarządcy;
b) sprawowanie funkcji członka zarządu, prokurenta w spółkach prawa
handlowego lub członka dyrekcji banku (nie dotyczy to spółek zajmujących się
świadczeniem usług prawnych);
c) podejmowanie się zawodowo pośrednictwa przy transakcjach handlowych;
d) prowadzenie kancelarii adwokackiej w tym samym lokalu z osoba prowadzącą
inną działalność, gdy taka działalność byłaby sprzeczna z zasadami etyki
adwokackiej.
ROZDZIAŁ II
Wykonywanie zawodu.
§ 10 - Adwokat nie może usprawiedliwiać naruszenia zasad etyki i godności zawodu powoływaniem się na poczynione przez klienta sugestie.
§ 11 - Adwokatowi nie wolno świadomie podawać sądowi nieprawdziwych informacji.
§ 12 - Adwokatowi nie wolno udzielać pomocy prawnej, która ułatwiałaby popełnienie przestępstwa lub wskazywałaby możliwość uniknięcia odpowiedzialności karnej za czyn, który miałby zostać popełniony w przyszłości.
§ 13 -
Przy wykonywaniu czynności zawodowych adwokata obowiązuje zachowanie zasad rzeczowości.§ 14
- Adwokat odpowiada za formę i treść pism procesowych przez niego
zredagowanych, nawet jeśli nie zostały przez niego podpisane.
§ 15 - Adwokat nie ponosi odpowiedzialności za zgodność z prawdą faktów podanych mu przez klienta, powinien jednak zachować umiar w formułowaniu okoliczności drastycznych lub mało prawdopodobnych.
§ 16 - W razie konieczności przytoczenia drastycznych okoliczności lub wyrażeń adwokat powinien nadać swemu wystąpieniu taką formę, aby nie uchybiać powadze sądu, władz i godności zawodu adwokackiego. W korespondencji zawodowej należy przestrzegać właściwych form. Nie wolno używać wyrażeń czy zwrotów obraźliwych ani grozić ściganiem karnym lub dyscyplinarnym.
§ 17 - Adwokat, mając zagwarantowana przy wykonywaniu czynności zawodowych wolność słowa, powinien zachować umiar i oględność w wypowiedziach.
§ 18
- 1. Adwokat powinien unikać publicznego demonstrowania swego osobistego
stosunku do klienta, osób bliskich klientowi oraz innych osób uczestniczących
w postępowaniu.
2. Niedopuszczalne jest okazywanie przez adwokata zażyłości z osobami
zatrudnionymi w sądzie, w urzędach i organach ścigania.
§ 19
- 1. Adwokat zobowiązany jest zachować w tajemnicy oraz zabezpieczyć przed
ujawnieniem lub niepożądanym wykorzystaniem wszystko, o czym dowiedział się
w związku z wykonywaniem obowiązków zawodowych.
2. Znajdujące się w aktach adwokackich materiały objęte są tajemnicą
adwokacką.
3. Tajemnicą objęte są wszystkie wiadomości, notatki i dokumenty dotyczące
sprawy uzyskane od klienta oraz innych osób, niezależnie od miejsca, w którym
się znajdują.
4. Adwokat zobowiąże swoich współpracowników i personel oraz wszelkie osoby
zatrudnione przez niego podczas wykonywania działalności zawodowej do
przestrzegania obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej.
5. Adwokat posługujący się w pracy zawodowej komputerem lub innymi środkami
elektronicznego utrwalania danych obowiązany jest stosować oprogramowanie
zabezpieczające dane przed ich niepowołanym ujawnieniem.
6. Przekazywanie informacji objętych tajemnicą zawodową za pomocą
elektronicznych i podobnych środków przekazu, wymaga zachowania szczególnej
ostrożności i uprzedzenia klienta o ryzyku związanym z zachowaniem poufności
przy wykorzystaniu tych środków.
7. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej jest nie ograniczony w czasie.
8. Adwokatowi nie wolno zgłaszać dowodu z zeznań świadka będącego
adwokatem lub radcą prawnym w celu ujawnienia przez niego wiadomości
uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu.
§ 20 - W przypadku dokonywanego przeszukania w lokalu, w którym adwokat wykonuje zawód, lub w mieszkaniu prywatnym adwokata, jest on obowiązany żądać uczestniczenia w tej czynności przedstawiciela samorządu adwokackiego.
§ 21 - Adwokatowi nie wolno podejmować się prowadzenia sprawy, której wynik może dotyczyć jego osoby lub majątku, chyba że roszczenie dotyczy członka rodziny lub jest wspólne dla niego i dla strony.
§ 22
- 1. Adwokatowi nie wolno podjąć się prowadzenia sprawy ani udzielić pomocy
prawnej, jeżeli:
a) udzielił wcześniej pomocy prawnej stronie przeciwnej w tej samej sprawie
lub w sprawie z nią związanej; b) brał udział w tej sprawie wykonując
funkcję publiczną;
c) osoba, przeciwko której ma prowadzić sprawę jest jego klientem, choćby w
innej sprawie;
d) adwokat, będący dla niego osobą bliską, prowadzi sprawę lub udzielił on
już pomocy prawnej stronie przeciwnej w tej samej sprawie, czy w sprawie z nią
związanej. 2. Adwokat, który złożył w danej sprawie zeznanie w charakterze
świadka, nie może w niej występować jako pełnomocnik lub obrońca.
§ 23
- 1. Adwokata obowiązuje zakaz korzystania z reklamy w jakiejkolwiek formie,
jak również zakaz pozyskiwania sobie klientów w sposób sprzeczny z godnością
zawodu.
2. Sprzeczne z godnością zawodu i niedopuszczalne jest m.in.:
a) korzystanie z usług pośredników;
b) narzucanie komukolwiek swej pomocy prawnej;
c) pozyskiwanie klienteli w sposób niezgodny z zasadami lojalności wobec kolegów;
d) umieszczenie reklam w prasie lub innych środkach masowego przekazu
e) reklamowanie swej działalności zawodowej w czasie występowania w środkach
masowego przekazu;
3. Tablica informująca o miejscu wykonywania zawodu adwokata, zarówno w treści
jak i formie, nie może naruszać zasad określonych przez właściwą okręgową
radę adwokacką, a w ich braku nie może odbiegać w sposób rażący od form
zwyczajowo przyjętych wśród adwokatów.
4. Występujący publicznie adwokat nie może oceniać udziału swojego i innych
adwokatów w prowadzonych sprawach. 5. Informacja dotycząca adwokata może
zawierać tylko takie dane jak: zawód, imię i nazwisko, tytuł naukowy,
preferencje zawodowe, możliwość obsługi prawnej w obcych językach, adres i
numery środków łączności. Informacje te nie powinny się wyróżniać spośród
innych standardowych informacji i uchybiać powadze zawodu. Informacja taka nie
może być zamieszczana w środkach masowego przekazu, z wyjątkiem jednorazowej
informacji w prasie o rozpoczęciu działalności i zmianie adresu, nazwiska lub
nazwy.
§ 24 - Adwokaci powinni służyć sobie radą i udzielać wzajemnej pomocy w pracy zawodowej, jeżeli nie koliduje to z interesem klienta.
§ 25
- Adwokat, któremu powierzono obowiązki patrona, powinien dołożyć wszelkich
starań dla należytego przygotowania aplikanta do wykonywania zawodu adwokata -
pod kątem umiejętności zawodowych i przestrzegania zasad etyki adwokackiej.§
26Obowiązkiem adwokata jest posiadanie ubezpieczenia od odpowiedzialności
cywilnej z tytułu wykonywania zawodu według zasad i w sposób ustalony przez
Naczelną Radę Adwokacką.
ROZDZIAŁ III
Stosunek do sądu i innych organów, przed którymi występuje adwokat.
§ 27
- 1. Adwokat obowiązany jest zachować umiar i takt wobec sądu, urzędów i
instytucji, przed którymi występuje.
2. Nawet w razie niewłaściwego zachowania osób biorących udział w postępowaniu
sądowym adwokat powinien wykazać się opanowaniem i taktem.
§ 28 - Adwokat powinien zwracać uwagę na to, by jego wystąpienia, wypowiedzi i zadawane pytania nie naruszały godności osób biorących udział w sprawie.
§ 29 - Podczas widzeń z osobami pozbawionymi wolności adwokat powinien dbać o zachowanie powagi i godności zawodu.
§ 30
- 1. Adwokat obowiązany jest zawiadomić sąd lub organ, przed którymi występuje
o niemożności wzięcia udziału w czynnościach.
2. Adwokat obowiązany jest usprawiedliwić swoje niestawiennictwo.
3. W razie wygaśnięcia pełnomocnictwa adwokat powinien bezzwłocznie
zawiadomić o tym fakcie sąd lub organ, przed którymi występował.
ROZDZIAŁ IV
Stosunek do kolegów.
§ 31 - Adwokat powinien przestrzegać w stosunku do kolegów zasad uprzejmości, lojalności i koleżeństwa.
§ 32 - Niedopuszczalne jest porozumiewanie się adwokata ze stroną przeciwną z pominięciem jej obrońcy lub pełnomocnika.
§ 33 - Wszelkie pozaprocesowe pertraktacje pojednawcze prowadzone z udziałem adwokatów i radców prawnych nie podlegają ujawnieniu.
§ 34 - Przed udzieleniem pomocy prawnej adwokat powinien upewnić się, czy w tej sprawie klient nie korzysta już z pomocy prawnej innego adwokata, a jeśli tak, to bez wiedzy i zgody tegoż adwokata nie może udzielić pomocy prawnej ani też brać udziału w sprawie łącznie z nim. Adwokat prowadzący dotychczas sprawę może odmówić wyrażenia zgody tylko z ważnych przyczyn. Jeśli zwłoka związana z koniecznością porozumienia się adwokatów mogłaby spowodować istotny uszczerbek dla interesów klienta, adwokat wstępujący do sprawy powinien udzielić klientowi niezbędnej pomocy prawnej, zawiadomić o tym niezwłocznie dotychczasowego adwokata i w razie istnienia przeszkód, odstąpić od dalszego udzielania pomocy.
§ 35 -
Adwokat obejmujący sprawę z wyboru powinien zawiadomić o tym właściwy organ procesowy, a w razie uprzedniego wyznaczenia w tej sprawie obrońcy lub pełnomocnika z urzędu - obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić go o przejęciu sprawy.§ 36 - Ewentualne nieporozumienia między adwokatami powinny być rozstrzygane tylko przez właściwe władze adwokatury.
§ 37 - Adwokat może się podjąć zastępstwa stron w sprawie przeciwko adwokatowi, a dotyczącej jego czynności zawodowych, dopiero po uprzednim zawiadomieniu okręgowej rady adwokackiej, której sam podlega.
§ 38 - Adwokat powinien podjąć starania o polubowne załatwienie sprawy przeciwko innemu adwokatowi, jeżeli tylko istota przyjętej sprawy na to pozwala.
§ 39 - W razie sporu miedzy adwokatami należy wyczerpać przede wszystkim możliwości jego polubownego rozstrzygnięcia lub skorzystać z pośrednictwa właściwych władz adwokatury. W przypadku kolizji miedzy zasadami koleżeństwa a uzasadnionym interesem klienta należy dać pierwszeństwo interesom klienta.
§ 40
- Zasady koleżeństwa zobowiązują do tego, żeby adwokat, który:
a) nie może się stawić w sądzie w wyznaczonym czasie - zawiadomił wcześniej
adwokatów występujących w tej sprawie i w miarę możliwości uzgodnił z
nimi czas swego stawiennictwa;
b) pragnie uzyskać zgodę sądu na rozpatrzenie sprawy z jego udziałem poza
kolejnością - upewnił się przedtem czy adwokaci występujący we wcześniejszych
sprawach wyrażą na to zgodę;
c) zamierza w prowadzonej przez siebie sprawie złożyć na rozprawie pisma
procesowe - uczynił to w miarę możliwości na początku rozprawy, a ich
odpisy doręczył jak najwcześniej swemu przeciwnikowi procesowemu;
d) składa załącznik do protokołu - złożył go z odpisem dla strony
przeciwnej.
§ 41 - Udzielając substytucji koledze, adwokat obowiązany jest uczynić to w czasie umożliwiającym substytutowi należyte przygotowanie się do rozprawy oraz przekazać mu wszelkie potrzebne dokumenty i notatki. Adwokat powinien wykazać szczególną staranność wtedy, gdy zastępstwo zleca aplikantowi adwokackiemu.
§ 42 - Adwokat przyjmujący substytucje adwokata z innej miejscowości powinien potwierdzić fakt jej przyjęcia.
ROZDZIAŁ V
Stosunek do klientów.
§ 43 - Adwokat jest zobowiązany do obrony interesów swego klienta w sposób odważny i honorowy, przy zachowaniu należytego sądowi i innym organom szacunku oraz uprzejmości, nie bacząc na własne korzyści osobiste oraz konsekwencje wynikające z takiej postawy dla siebie lub innej osoby.
§ 44 - Adwokat ma obowiązek dążyć do rozstrzygnięć pozwalających zaoszczędzić klientowi kosztów oraz doradzać ugodowe zakończenie sprawy, gdy jest to uzasadnione interesem klienta.
§ 45 - Adwokat nie może podjąć się prowadzenia sprawy, gdy zgłasza się z nią osoba nieupoważniona.
§ 46 - Adwokat nie może reprezentować klientów, których interesy są sprzeczne, chociażby ci klienci na to się godzili. W razie ujawnienia się sprzeczności w toku postępowania, adwokat obowiązany jest wypowiedzieć pełnomocnictwo tym klientom, których interesy są sprzeczne.
§ 47 - Adwokatowi nie wolno podejmować się prowadzenia sprawy przeciwko bliskiej jemu osobie.
§ 48 - Adwokat nie powinien podejmować się prowadzenia sprawy przeciwko osobie, z którą ma poważny zatarg osobisty.
§ 49 - Adwokat jest obowiązany czuwać nad biegiem sprawy i informować klienta o jej postępach i wyniku.
§ 50 - W sprawach finansowych obowiązuje adwokata w stosunku do klienta szczególna skrupulatność.
§ 51- Stosunek klienta do adwokata oparty jest na zaufaniu. Adwokat obowiązany jest wypowiedzieć pełnomocnictwo, gdy z okoliczności wynika, że klient stracił do niego zaufanie.
§ 52 - Adwokat nie powinien dopuszczać do sytuacji, która uzależniałaby go od klienta, a w szczególności nie wolno adwokatowi zaciągać pożyczek u klienta, którego sprawy prowadzi.
§ 53 - Adwokat obowiązany jest niezwłocznie wydać klientowi - na zgłoszone przez niego żądanie - wszystkie otrzymane przez niego dokumenty, jak również pisma, które jako pełnomocnik otrzymał od sądu lub od organów, przed którymi występuje w prowadzonej przez siebie sprawie.
§ 54 - Adwokatowi nie wolno uzależniać wydania klientowi pism i dokumentów wymienionych w § 53 od uprzedniego uregulowania przez klienta opłat i kosztów przypadających na rzecz adwokata.
§ 55
- 1. Adwokatowi nie wolno zaniechać czynności prowadzonej sprawie z tego
powodu, że klient nie wniósł ustalonego honorarium, a w szczególności nie
wolno mu z tego powodu uchylić się od stawiennictwa na rozprawie. Natomiast
nie uiszczenie przez klienta ustalonego honorarium może stanowić podstawę do
wypowiedzenia pełnomocnictwa w trybie i terminie przewidzianym przez prawo.
2. Adwokat nie jest zobowiązany do ponoszenia w prowadzonej sprawie wydatków,
np. opłat sądowych lub kosztów przejazdu do innej miejscowości, jeżeli
klient, wezwany należycie, nie wpłacił w terminie wymaganej kwoty.
§ 56 - Na zaniechanie wniesienia środka odwoławczego adwokat obowiązany jest uzyskać zgodę klienta, w miarę możności pisemną.
§ 57 - 1. Jeżeli adwokat uzna, że wniesienie środka odwoławczego w prowadzonej przez niego sprawie z wyboru lub z urzędu jest bezzasadne, a klient z tym stanowiskiem się nie zgadza, powinien bez zbędnej zwłoki wypowiedzieć pełnomocnictwo lub powiadomić organ ustanawiający. Dotyczy to również kasacji i skargi konstytucyjnej.
§ 58
- Adwokatowi nie wolno brać udziału w czynnościach egzekucyjnych, chyba że
przepis szczególny stanowi inaczej. Zakaz ten nie odnosi się do czynności sądowych
oraz czynności związanych z egzekucją z nieruchomości. § 59
- Pełnienie funkcji we władzach adwokatury jest prawem i obowiązkiem § 60
- Adwokat wybrany do władz samorządowych obowiązany jest do pełnienia swej
funkcji i współdziałania w realizacji podstawowych zadań samorządu
adwokackiego z najwyższą starannością.
§ 61
- Adwokat obowiązany jest okazywać szacunek władzom samorządu adwokackiego.
§ 62
- Członek władz adwokatury w razie tymczasowego zawieszenia go w czynnościach
zawodowych powinien zaprzestać pełnienia funkcji w tych władzach.
§ 63
- Adwokat obowiązany jest stosować się do obowiązujących uchwał i innych
decyzji władz adwokatury.
§ 64
-Adwokat obowiązany jest stawić się na każde wezwanie władz adwokatury, a
ewentualne niestawiennictwo powinien niezwłocznie usprawiedliwić. Adwokat ma
obowiązek udzielić władzom adwokatury żądanych wyjaśnień w zakreślonym
terminie.
§ 65
- Zawinione niepłacenie składki korporacyjnej stanowi poważne naruszenie
zasad etyki zawodowej.
§ 66
- Adwokat zobowiązany jest współdziałać z władzami adwokatury we
wszystkich sprawach dotyczących zawodu adwokackiego.
§ 67
- Władzami adwokatury, w
rozumieniu niniejszego "Zbioru" są zarówno organy adwokatury, jak i
organy izb adwokackich oraz dziekan i rzecznik dyscyplinarny.
§ 68
- Niniejszy Zbiór zasad etyki adwokackiej i godności zawodu (Kodeks etyki
adwokackiej) uchwalony przez naczelną Radę Adwokacką w dniu 10 października
1998 r., wchodzi w życie z chwilą ogłoszenia w miesięczniku
"Palestra" tj. z dniem 1 grudnia 1998 r.. Jednocześnie traci moc
"Zbiór zasad etyki adwokackiej i godności zawodu" uchwalony przez
Naczelną Radę Adwokacką w dniu 26 września 1993 r.
ROZDZIAŁ VI
Praca w samorządzie. Stosunek do władz adwokatury.
korporacyjnym każdego adwokata.
|
www.aferyprawa.com
- Niezależne Wydawnictwo Internetowe "AFERY - KORUPCJA - BEZPRAWIE" Ogólnopolskiego Ruchu Praw Obywatelskich i Walki z Korupcją. prowadzi: (-) ZDZISŁAW RACZKOWSKI. Dziękuję za przysłane teksty opinie i informacje. |
uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: Z.Raczkowski@aferyprawa.com |
WSZYSTKICH SĘDZIÓW INFORMUJĘ ŻE
PROWADZENIE STRON PUBLICYSTYCZNYCH
JEST W ZGODZIE z Art. 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
1 - Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz
pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
2 - Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie
prasy są zakazane.
ponadto
Art. 31.3
Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i
praw.
zdzichu
Komentowanie nie jest już możliwe.