AferyPrawa.com

opublikowano: 26-10-2010

Wniosek o nakłonienie – przez wzgląd na nadrzędny interes Rzeczypospolitej Polskiej - Donalda Tuska do złożenia dymisji z urzędu Prezesa Rady Ministrów

Zarząd Krajowy Platformy Obywatelskiej

/Państwo: Waldy Dzikowski – Wiceprzewodniczący, Hanna Gronkiewicz-Waltz – Wiceprzewodnicząca, Jacek Saryusz-Wolski – Wiceprzewodniczący, Tomasz Tomczykiewicz – Wiceprzewodniczący, Grzegorz Schetyna – Sekretarz Generalny, Andrzej Wyrobiec – Skarbnik, Urszula Augustyn – Członek Zarządu, Zbigniew Chlebowski – Członek Zarządu, Jarosław Gowin – Członek Zarządu, Cezary Grabarczyk – Członek Zarządu, Sławomir Nitras – Członek Zarządu, Sławomir Nowak – Członek Zarządu, Radosław Sikorski – Członek Zarządu/

Biuro Krajowe Platformy Obywatelskiej

ul. Andersa 21

00-159 Warszawa

Dotyczy:

1. Wniosek o rezygnację – przez wzgląd na nadrzędny interes Rzeczypospolitej Polskiej - przez Platformę Obywatelską ze zgłoszenia kandydata na Prezydenta Polski w wyborach 2010 roku.
2. Wniosek o nakłonienie – przez wzgląd na nadrzędny interes Rzeczypospolitej Polskiej - Donalda Tuska do złożenia dymisji z urzędu Prezesa Rady Ministrów.
3. Wniosek o odwołanie – przez wzgląd na troskę o wizerunek Platformy Obywatelskiej - Donalda Tuska ze stanowiska Przewodniczącego Platformy Obywatelskiej.
4. Wniosek o nakłonienie Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego do pozytywnego rozpoznania mego wniosku do niego z dnia 4 lutego 2010 roku o złożenie interpelacji do Ministra Sprawiedliwości w sprawie ustalenia rzeczywistych sprawców czynów za których popełnienie mnie skazał przez pomyłkę, wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007r., z art. 226 § 1 i inne, sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma /sygn. akt II K 451/06/.

Szanowni Państwo,

W celu przekonania Państwa do zasadności mych wniosków przedstawię kilka zachowań Donalda Tuska, potwierdzających sprzeniewierzenie się przez niego ślubowaniu, które złożył przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej jako Poseł /art. 104.2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej/ oraz przysiędze złożonej przez niego jako Prezesa Rady Ministrów wobec Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej /art. 151 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej/.

W mej ocenie dowodzą, że Donald Tusk nie posiada kwalifikacji moralnych do sprawowania jakiegokolwiek urzędu w służbie publicznej oraz przewodzenia jakiejkolwiek grupie ludzi, w tym partii współrządzącej Polską.

Dowodów na brak u niego kwalifikacji merytorycznych do sprawowania urzędów Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej i Prezesa Rady Ministrów dostarczył Donald Tusk osobiście.

xxx

Art. 104.2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi:
„Przed rozpoczęciem sprawowania mandatu posłowie składają przed Sejmem następujące ślubowanie” „Uroczyście ślubuję rzetelnie i sumiennie wykonywać obowiązki wobec Narodu, strzec suwerenności i interesów Państwa, czynić wszystko dla pomyślności Ojczyzny i dobra obywateli, przestrzegać Konstytucji i innych praw Rzeczypospolitej Polskiej” Ślubowanie może być złożone z dodaniem zdania „Tak mi dopomóż Bóg.”

Art. 104.3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi:

„Odmowa złożenia ślubowania oznacza zrzeczenie się mandatu”.

Skoro posiada Donald Tusk dwa Biura Poselskie, w Warszawie i Gdańsku, to znaczy, że nie zrzekł się mandatu i złożył ślubowanie, jak stanowi zacytowany wyżej art. 104. 2 Konstytucji.

W trosce o jego prywatny interes, tj. o jego karierę polityczną oraz o nadrzędny interes jego środowisk sprzeniewierzył się jednak Donald Tusk złożonemu przed Sejmem ślubowaniu, wyrzekł się jego poselskich uprawnień, odżegnał od realizacji jego wobec mnie obowiązków Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej.

Pismem wysłanym przesyłką listową poleconą w dniu 25 maja 2009r., skierowanym do Posła D. Tuska, członka Klubu Poselskiego Platformy Obywatelskiej w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej oraz złożonym osobiście w dniu 8 czerwca 2009r. w jego Biurze Poselskim w Gdańsku, złożyłem wnioski o – Załącznik 1:

„Wniosek o spowodowanie przez Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Pana Donalda Tuska powołania Sejmowej Komisji Śledczej - Art. 111 Konstytucji RP, Ustawa z dnia 21 stycznia 1999 r. o Sejmowej Komisji Śledczej; Dziennik Ustaw z dnia 22 kwietnia 1999 r. - w sprawie:

1. Wyjaśnienia przyczyn nierozpoznania do dnia złożenia niniejszego pisma przez Rzecznika Praw Obywatelskich Rzeczypospolitej Polskiej /Andrzej Zoll, Janusz Kochanowski/ zgłoszonej przeze mnie Rzecznikowi pismem z dnia 20 kwietnia 2002 roku sprawy obrazy konstytucyjnych i ustawowych praw mojego małoletniego, chorego na skoliozę i lordozę dziecka do ochrony zdrowia przez funkcjonariuszy publicznych, którzy prawomocnym wyrokiem sędziego Sądu Rejonowego w Dębicy, SSR Tomasza Kuczma z dnia 18 grudnia 2007r. /sygn. akt II K 451/06/ uczynili mnie przestępcą, skazanym za ich znieważenie i zniesławienie, tj. sędziny Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego Sądu Okręgowego w Krakowie: SSO Ewę Hańderek i SSR (del.) Agatę Wasilewską-Kawałek oraz sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie: SSA Jana Kremer, SSA Annę Kowacz-Braun, SSA Marię Kuś-Trybek.
2. Wyjaśnienia przyczyn nierozpoznania do dnia złożenia niniejszego pisma przez Rzecznika Praw Dziecka zgłoszonej przeze mnie Rzecznikowi pismem z dnia 23 kwietnia 2004 roku sprawy obrazy konstytucyjnych i ustawowych praw mojego małoletniego, chorego na skoliozę i lordozę dziecka do ochrony zdrowia przez funkcjonariuszy publicznych, którzy prawomocnym wyrokiem sędziego Sądu Rejonowego w Dębicy, SSR Tomasza Kuczma z dnia 18 grudnia 2007r. /sygn. akt II K 451/06/ uczynili mnie przestępcą, skazanym za ich znieważenie i zniesławienie, tj. sędziny Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego Sądu Okręgowego w Krakowie: SSO Ewę Hańderek i SSR (del.) Agatę Wasilewską-Kawałek, sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie: SSA Jana Kremer, SSA Annę Kowacz-Braun, SSA Marię Kuś-Trybek oraz konstytucyjny organ PR, Rzecznika Praw Obywatelskich, Andrzeja Zolla.
3. Wydania dyspozycji wypłacenia mi przez Skarb Państwa kwoty 1.734.000 /słownie: jeden milion siedemset trzydzieści cztery tysiące/ tytułem rekompensaty za utracone przeze mnie dochody z powodu pozbawienia mnie pracy przez ING Bank Śląski S.A. z przyczyn wydania przeciwko mnie w dniu 13 czerwca 2006r. przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód, Radosławę Ridan aktu oskarżenia o popełnienie przeze mnie przestępstw znieważenia i zniesławienia funkcjonariuszy publicznych, w tym wymienionych w p. I.2 niniejszego pisma oraz konstytucyjnego organu RP, Rzecznika Praw Obywatelskich, Andrzeja Zolla.

II. Wniosek o spowodowanie, by wymieniona w p. I. Sejmowa Komisja Śledcza przedstawiła jej stanowisko, czy nie rozpoznawanie przez sędziny Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego Sądu Okręgowego w Krakowie, SSO Ewę Hańderek i SSR del. Agatę Wasilewską-Kawałek, podczas 7-u prowadzonych przez nie w okresie od dnia 27 marca 2001r. do dnia 17 grudnia 2001r. posiedzeń w sprawie z mojego powództwa o rozwód /sygn. akt XI CR 603/04/ mego wniosku z dnia 21.02.2001r., bym mógł rehabilitować – z polecenia lekarza specjalisty rehabilitacji-pediatry, Dyrektora Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci w Krakowie-Radziszowie – mojego chorego na skoliozę i lordozę, wtedy 13-o letniego syna było w zgodzie z konstytucyjnymi /art. 68.3 Konstytucji RP/ i ustawowymi /art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka/ prawami dziecka.

III. Wniosek o spowodowanie, by wymieniona w p. I Sejmowa Komisja Śledcza przedstawiła jej stanowisko, czy wydanie postanowienia w dniu 19 grudnia 2001r. przez sędzię Wydziału XI Cywilnego-Sądu Okręgowego w Krakowie SSR del. Agatę Wasilewską-Kawałek, że dla małoletniego, chorego na skoliozę i lordozę dziecka uczestnictwo jeden raz w tygodniu w półtoragodzinnych zajęciach na basenie będzie znacznie korzystniejsze niż - jak nakazał lekarz specjalista rehabilitacji-pediatra, Dyrektor Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci w Krakowie-Radziszowie – kilka razy w tygodniu w zajęciach rehabilitacyjnych trwających 45 minut, było w zgodzie z konstytucyjnymi /art. 68.3 Konstytucji RP/ i ustawowymi /art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka/ prawami dziecka.

IV. Wniosek o spowodowanie, by wymieniona w p. I Sejmowa Komisja Śledcza przedstawiła jej stanowisko, czy utrzymanie w mocy postanowieniem z dnia 4 marca 2002r. przez sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie, SSA Jana Kremer, SSA Annę Kowacz-Braun, SSA Marię Kuś-Trybek postanowienia z dnia 19 grudnia 2001r. sędzi Wydziału XI Cywilnego-Sądu Okręgowego w Krakowie SSR del. Agaty Wasilewskiej-Kawałek, że dla małoletniego, chorego na skoliozę i lordozę dziecka uczestnictwo jeden raz w tygodniu w półtoragodzinnych zajęciach na basenie będzie znacznie korzystniejsze niż - jak nakazał lekarz specjalista rehabilitacji-pediatra, Dyrektor Szpitala Rehabilitacyjnego dla Dzieci w Krakowie-Radziszowie – kilka razy w tygodniu w zajęciach rehabilitacyjnych trwających 45 minut, było w zgodzie z konstytucyjnymi /art. 68.3 Konstytucji RP/ i ustawowymi /art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka/ prawami dziecka.

V. Wniosek o spowodowanie, by wymieniona w p. I Sejmowa Komisja Śledcza zakończyła jej prace i przedstawiła sprawozdanie z jej działalności do dnia 30 września 2009r.

Dowód: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej, pismo Z. Kękusia z dnia 25.05.2009r. do Posła Donalda Tuska – Załącznik 1

Zawiadomiłem także w.w. pismem z dnia 25.05.2009r. Posła D. Tuska, że – Załącznik 1:

„VII. Zawiadomienie, że jeśli Pan Poseł Donald Tusk oddali niniejszym pismem złożony wniosek o powołanie Sejmowej Komisji Śledczej do wyjaśnienia sprawy przedstawionej w p. I, II, III, IV niniejszego pisma lub powołana z inicjatywy Pana Posła Sejmowa Komisja Śledcza nie przedstawi sprawozdania z jej działalności do dnia 30 września 2009r., po upływie tego terminu, a przed 31 października 2009r., uczyniony przez wymienionych w p. I. 2 funkcjonariuszy publicznych - wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007r. sędziego Sądu Rejonowego w Dębicy, SSR Tomasza Kuczma /sygn. akt II K 451/06/ - przestępcą, skazanym za ich znieważenie i zniesławienie i ponosząc nałożonego na mnie statusu przestępcy razem z moją rodziną od lat mnóstwo, negatywnych, w tym przedstawionych w niniejszym piśmie konsekwencji, odbiorę sobie życie.”

Elektroniczna wersja pisma do Posła D. Tuska umieszczona została w Internecie na stronach www.zkekus.pl oraz www.zgsopo.pl i www.aferyprawa.com.

W dniu 25 maja 2009r. umieszczona została także w Internecie – www.zkekus.pl - moja wideo-prośba do Posła D. Tuska, jak w w.w. piśmie z dnia 25.05.2009r.

W piśmie z dnia 25 maja 2009r. poinformowałem Posła Donalda Tuska, że były Rzecznik Praw Obywatelskich Andrzej Zoll oraz pięcioro sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie /SSR del. do SO Agata Wasilewska-Kawałek, SSO Ewa Hańderek, SSA Jan Kremer, SSA Anna Kowacz-Braun, SSA Maria Kuś-Trybek/, którzy przez kilka lat oczywiście i rażąco obrażali konstytucyjne u ustawowe prawa mojego małoletniego chorego na skoliozę i lordozę dziecka do ochrony zdrowia, odmawiali mu realizacji ich wobec niego konstytucyjnych i ustawowych obowiązków, ryzykowali jego kalectwem, uczynili mnie – razem z adw. Wiesławą Zoll oraz dziesięcioma innymi sędziami w.w. Sądów – wyrokiem sędziego Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasza Kuczma z dnia 18.12.2007r. /sygn. akt II K 451/06/ przestępcą winnym popełnienia przestępstw ich znieważenia w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych /art.226 § 1 kk/ i zniesławienia za pomocą środków masowego komunikowania /art.212 § 2 kk/.

Prosiłem Posła D. Tuska o podjęcie, mieszczących się w ramach jego poselskich uprawnień działań, na rzecz wyjaśnienia okoliczności, w jakich uczyniono mnie przestępcą, z dramatycznymi tego następstwami dla mnie i mojej rodziny.

Na moje pismo z dnia 25.05.2009r. do Posła Donalda Tuska odpowiedział, ku memu zdumieniu, pismem z dnia 25 czerwca 2009r. pracownik administracji rządowej, Radca Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Jerzy Izdebski, informując mnie – Załącznik 2:

„Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Departament Skarg, Wniosków i Obsługi Rady Do Spraw Uchodźców Nr DSWRU-571-1415-(06)/09/II Warszawa, dnia 25 czerwca 2009r. Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ Potwierdzając otrzymanie pisma z 25 maja 2009 r. skierowanego do Prezesa Rady Ministrów – Departament Skarg, Wniosków i Obsługi Rady do Spraw Uchodźców wyjaśnia, co następuje.

Prezes Rady Ministrów nie posiada – zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa – uprawnień do rozpatrzenia opisanej sprawy zgodnie z Pana oczekiwaniem w sytuacji gdy jej stan prawny uregulowany jest powszechnie obowiązującymi przepisami prawa.

Zgodnie z art. 77 Konstytucji RP każdy obywatel ma prawo do wynagrodzenia za szkodę, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej. Orzekanie w sprawach odszkodowawczych należy do wyłącznej właściwości sądów powszechnych i jest wszczynane na podstawie powództwa cywilnego przez stronę, której ta szkoda została wyrządzona.

Tak więc sowich roszczeń odszkodowawczych z tytułu opisanych krzywd może Pan dochodzić wyłącznie na drodze sądowej. Radca Szefa KPRM Jerzy Izdebski

Dowód: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Departament Skarg, Wniosków i Obsługi Rady Do Spraw Uchodźców Nr DSWRU-571-1415-(06)/09/II, pismo Radcy Szefa KPRM Jerzego Izdebskiego do Z. Kękusia z dnia 25 czerwca 2009r. – Załącznik 2

Radca Szefa KPRM Jerzy Izdebski pisząc w zacytowanym wyżej piśmie do mnie z dnia 25 czerwca 2009r.: „Potwierdzając otrzymanie pisma z 25 maja 2009 r. skierowanego do Prezesa Rady Ministrów (…)” poświadczył nieprawdę.

Moje pismo z dnia 25 maja 2009r. skierowałem do Donalda Tuska jako Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej – Załącznik 1 - a nie jako – jak podał J. Izdebski – „Prezesa Rady Ministrów”.

Uczyniłem tak z tej samej przyczyny, którą J. Izdebski przedstawił w jego piśmie do mnie z dnia 25 czerwca 2009r.: Prezes Rady Ministrów nie posiada – zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa – uprawnień do rozpatrzenia opisanej sprawy zgodnie z Pana oczekiwaniem (…).” /Załącznik 2/, tj. świadom, że Donald Tusk jako Prezes Rady Ministrów nie może udzielić mi pomocy w zgłoszonej mu przeze mnie pismem z dnia 25.05.2009r. sprawie.

Donald Tusk posiada natomiast uprawnienia do realizacji działań, o których podjęcie go prosiłem w piśmie z dnia 25.05.2009r. jako Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej.

Z tej przyczyny jako adresata mego pisma z dnia 25 maja 2009r. do D. Tuska podałem – Załącznik 1:

„Szanowny Pan Donald Tusk Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ul. Wiejska 4/6/8 00-902 Warszawa; Biuro Poselskie Posła Donalda Tuska, ul. Szeroka 121/122, 80-835 Gdańsk”

Dowód: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej, pismo Z. Kękusia z dnia 25 maja 2009r. do Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska – Załącznik 1

W piśmie z dnia 25.05.2009r. podałem także podstawę prawną mego wniosku do Posła Donalda Tuska – Załącznik 1:

„Wniosek o spowodowanie przez Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Pana Donalda Tuska powołania Sejmowej Komisji Śledczej - Art. 111 Konstytucji RP, Ustawa z dnia 21 stycznia 1999 r. o Sejmowej Komisji Śledczej; Dziennik Ustaw z dnia 22 kwietnia 1999 r. - w sprawie:

Dowód: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej, pismo Z. Kękusia z dnia 25 maja 2009r. do Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska – Załącznik 1

W piśmie z dnia 25.05.2009r. ośmiokrotnie /na stronach: 4, 22, 24, 29, 32, 32, 33, 34/ użyłem zwrotu „Szanowny Panie Pośle”, zwracając się w ten sposób do adresata pisma , czyli … Posła Donalda Tuska.

Na zakończenie tego wątku mego pisma wskazać należy, że Radca J. Izdebski ograniczył się w jego piśmie do mnie z dnia 25.06.2009r. do prezentacji jednego tylko z wątków mego pisma z dnia 25.05.2009r., tj. wyjaśnił mi, że – Załącznik 2:

„Zgodnie z art. 77 Konstytucji RP każdy obywatel ma prawo do wynagrodzenia za szkodę, jaka została mu wyrządzona przez niezgodne z prawem działanie organu władzy publicznej. Orzekanie w sprawach odszkodowawczych należy do wyłącznej właściwości sądów powszechnych i jest wszczynane na podstawie powództwa cywilnego przez stronę, której ta szkoda została wyrządzona.

Odsyłając mnie do sądu, całkowitym milczeniem pominął Radca J. Izdebski zgłoszoną przeze mnie Posłowi D. Tuskowi pismem z dnia 25.05.2009r. – patrz: s. 2 niniejszego pisma; Załącznik 1 – sprawę obrazy przez RPO A. Zolla oraz niektórych sędziów konstytucyjnych i ustawowych praw mojego małoletniego chorego dziecka do ochrony zdrowia.

Najwidoczniej D. Tusk nie zezwolił na to Radcy J. Izdebskiemu.

Po kilku miesiącach nie rozpoznawania przez Donalda Tuska mego pisma do niego z dnia 25.05.2009r. jako Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej z prośbą o udzielenie odpowiedzi na nie zwrócili się do Posła D. Tuska pismem z dnia 7 września 2009r. moja matka oraz moi synowie, prosząc go – Załącznik 3:

„My, niżej podpisani, matka i synowie Zbigniewa Kękusia, uprzejmie prosimy o udzielenie przez Pana Posła odpowiedzi na wnioski z pisma naszego syna i ojca do Pana Posła z dnia 25 maja 2009r. /data wysłania do Klubu Parlamentarnego Platformy Obywatelskiej: 25 maja 2009r., data złożenia w Biurze Poselskim w Gdańsku: 8 czerwca 2009r. – Załącznik 1. (…) Wanda Kękuś, Michał Kękuś, Tomasz Kękuś”

Dowód: Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej, pismo Wandy, Michała i Tomasza Kękuś do Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska z dnia 7 września 2009r. – Załącznik 3

Na pismo mej matki oraz moich synów z dnia 7 września 2009r. do Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska odpowiedzi udzielił pismem z dnia 24 września 2009r. … kolejny funkcjonariusz publiczny administracji rządowej zatrudniony w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, tj. Naczelnik Wydziału Skarg, Wniosków i Petycji w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Michał Holeksa.
Oto treść pisma z dnia 24.09.2009r. M. Holeksa do mej matki i synów – Załącznik 4:

„Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Departament Skarg, Wniosków i Obsługi Rady Do Spraw Uchodźców Warszawa, dnia 24 września 2009r. Nr DSWRU-571-1514-(13)/09/MH Państwo Wanda, Michał, Tomasz Kękuś Szanowni Państwo, w odpowiedzi na Państwa skargę z dnia 7 września 2009r. Departament Skarg, Wniosków i Obsługi Rady do Spraw Uchodźców informuje, że pismo Pana Zbigniewa Kękusia z dnia 25 maja 2009r. zostało przekazane przez Biuro Poselskie Donalda Tuska do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów do stosownego rozpatrzenia. W związku z tym Departament w dniu 25 czerwca 2009 roku udzielił Panu Zbigniewowi Kękusiowi odpowiedzi (kopia w załączeniu).

Ponadto Departament zawiadamia, że na mocy § 28 Regulaminu Organizacyjnego Kancelarii Prezesa Rady Ministrów stanowiącym załącznik do Zarządzenia nr 2 Szefa KPRM z dnia 21 lutego 2008 roku w sprawie nadania regulaminu organizacyjnego KPRM, Departament Skarg Wniosków i Obsługi Rady do Spraw Uchodźców został upoważniony na stałe do udzielania odpowiedzi na skargi, wnioski, listy i petycje obywateli kierowane do Prezesa Rady Ministrów oraz Kancelarii. Z poważaniem Naczelnik Wydziału Skarg, Wniosków i Petycji Michał Holeksa Załącznik: 1 karta

Dowód: Kancelaria Prezesa Rady Ministrów Departament Skarg, Wniosków i Obsługi Rady Do Spraw Uchodźców, Nr DSWRU-571-1514-(13)/09/MH, pismo Naczelnika Wydziału Skarg, Wniosków i Petycji Michała Holeksa z dnia 24 września 2009r. do Wandy, Michała i Tomasza Kękuś – Załącznik 4

Kolejny zatem raz na pismo kierowane do przedstawiciela władzy ustawodawczej Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska odpowiedzi udzielił funkcjonariusz publiczny reprezentujący władzę wykonawczą.

Wskazać należy, że w związku z przedstawioną przeze mnie w piśmie z dnia 25.05.2009r. groźbą odebrania sobie życia, po upływie podanego przeze mnie w w.w. piśmie terminu, jaki dałem Posłowi D. Tuskowi na rozpoznanie mych wniosków, w październiku 2009r. szeroko zakrojoną akcję poszukiwania mnie podjęła Policja, w tym funkcjonariusze Komisariatów Policji I, III i IV Policji w Krakowie, którzy poszukiwali mnie w mieszkaniu zamieszkiwanym przez moich synów razem z moją byłą żoną oraz w mieszkaniu mej matki.

Policja poszukiwała mnie, jak wyjaśnili Policjanci mnie oraz mej matce, w celu zapobieżenia przeze mnie realizacji mej groźby odebrania sobie życia.

Tylko Poseł Donald Tusk nic nie robił przez 4 miesiące.

Mając już odpowiedzi na moje oraz mojej matki i moich synów pisma do Posła Donalda Tuska, udzielone nam przez urzędników Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, pismem z dnia 23.10.2009r. złożyłem w Prokuraturze Rejonowej Warszawa Śródmieście zawiadomienie o popełnieniu przez funkcjonariusza publicznego, Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska przestępstwa z art. 231 § 1 kk.

Podałem w nim, że Poseł D. Tusk niedopełniając jego obowiązku stanowionego art. 104 § 2 Konstytucji, tj. nie podejmując przez cztery miesiące żadnych działań na rzecz zapobieżenia przeze mnie realizacji mej groźby odebrania sobie życia przedstawionej w piśmie do niego z dnia 25.05.2009r. popełnił przestępstwo niedopełnienia obowiązków i działania na szkodę mojego, moich synów, mej matki oraz mej partnerki, matki mej dwuletniej córeczki interesu prywatnego.

Podałem, że Policja podjęła działania mające na celu zapobieżenia przeze mnie realizacji mej groźby natychmiast po odebraniu informacji o niej.

A Donald Tusk jako Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przez cztery miesiące nie zrobił zupełnie nic.

Odpowiedziami na moje pismo z dnia 25.05.2009r. oraz mej matki i mych synów z dnia 7.09.2009r. do przedstawiciela władzy ustawodawczej Posła D. Tuska, których udzielili nie posiadający uprawnień do rozpoznania zgłoszonych w tych pismach spraw przedstawiciele władzy wykonawczej, Radca Szefa KPRM Jerzy Izdebski pismem z dnia 25.06.2009r. /Załącznik 2/ oraz Naczelnik Wydziału Skarg, Wniosków i Petycji w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Michał Holeksa z dnia 24.09.2009r. /Załącznik 4/, Poseł Donald Tusk przekazał nam jakby jego dyspozycje … wieszaj się Kękuś, a wy, jego matko i synowie szykujcie kasę na pogrzeb.

Ciekaw byłem wielce stanowiska prokuratora, tj. co wymyśli w celu obrony Posła D. Tuska przed moim zarzutem.
Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście przekazała moje zawiadomienie z dnia 23.20.2009r. do rozpoznania przez Prokuraturę Rejonową Gdańsk-Śródmieście, a tam rozpoznała je prokurator Elżbieta Szczygieł, która postanowieniem z dnia 16 listopada 2009r. odmówiła wszczęcia śledztwa.
Jej stanowisko tym uzasadniła prokurator E. Szczygieł, że … brak jest przepisów, które wskazują, na czym polegać ma wykonywanie mandatu posła wobec Narodu i działanie na rzecz dobra obywateli – Załącznik 5:

„Prokuratura Rejonowa Gdańsk – Śródmieście /adres – ZKE/ Gdańsk, dnia 16 listopada 2009r.

Sygn. akt 3 Ds. 219/09 POSTANOWIENIE O ODMOWIE WSZCZĘCIA ŚLEDZTWA

Elżbieta Szczygieł prokurator Prokuratury Rejonowej Gdańsk-Śródmieście w Gdańsku w sprawie niedopełnienia obowiązków przez Posła na Sejm tj. o czym z art. 231 § 1 kk na podstawie art. 305 § 1 i 3 kk postanowił: odmówić wszczęcia śledztwa w sprawie niedopełnienia nie wcześniej niż 25 maja 2009r. do dnia 23 października 2009r. w nieustalonym miejscu obowiązku wynikającego z art. 104 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej przez Posła na Sejm RP poprzez brak reakcji na pismo Zbigniewa Kękusia datowane na dzień 25 maja 2009r. i działanie tym na szkodę interesu prywatnego w/wym. tj. o czyn z art. 231 § 1 kk wobec stwierdzenia braku znamion czynu zabronionego /art. 17 § 1 pkt 2 kpk/.

Uzasadnienie

(…) Aby przypisać sprawcy odpowiedzialność za to przestępstwo, trzeba ustalić podstawę oraz zakres jego uprawnień i obowiązków. Do poglądu tego przychylił się Sąd Najwyższy w wyroku z 23 kwietnia 1977 r. (VI KRN 70/77, OSKNW 1977, nr 6, poz. 63), w którym stwierdził, że „do przypisania przestępstwa określonego w art. 246 k.k. [z 1969., obecnie art. 231 k.k.] niezbędne jest przede wszystkim ustalenie podstawy i zakresu uprawnień oraz obowiązków funkcjonariusza publicznego, gdyż dopiero to ustalenie pozwala na prawidłową ocenę, czy działanie lub zaniechanie sprawcy – zagrażające dobru społecznemu lub dobru jednostki – wyczerpuje wszystkie znamiona przewidziane w powołanym wyżej przepisie”.

W niniejszej sprawie nie można wskazać na art. 104 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jako źródła obowiązków Posła na Sejm. Rota ślubowania ma charakter uroczysty i ogólny, użyte w niej zwroty odnoszą się do występującego w społeczeństwie systemu wartości, nie ma również wyrażonej expressis verbis sankcji za naruszenie ślubowania. Również w Ustawie z dnia 09 maja 1966r. /Dz. U. nr 73, poz. 350,tekst jednolity z dnia 10 grudnia 2003r. Dz. U. nr 221, poz. 2199/ o wykonywaniu mandatu posła i senatora brak jest wskazania na czym polegać ma wykonywanie obowiązków posła wobec Narodu i działanie posła na rzecz dobra obywateli.

Zdaniem konstytucjonalistów sprawowanie władzy przez przedstawicieli jest ograniczone czasowo i oparte na zasadzie ich odpowiedzialności i wzajemnego zaufania między nimi a wyborcami. Nie mogą być oni odwołani a ich decyzje nie mogą być kwestionowane przez wyborców w trakcie kadencji. Przedstawiciel reprezentuje cały zbiorowy podmiot suwerenności, wyborcy nie mogą też udzielać przedstawicielom wiążących instrukcji a jedynie podczas kolejnych wyborów mogą wyłonić reprezentantów lepiej realizujących ich wolę.
Mając powyższe na uwadze należało odmówić wszczęcia śledztwa wobec stwierdzenia braku znamion czynu zabronionego /art. 17 § 1 pkt 2 kpk/ Prokurator Prokuratury Rejonowej Elżbieta Szczygieł.”

Dowód: Prokuratura Rejonowa Gdańsk – Śródmieście, sygn. akt 3 Ds. 219/09, postanowienie prokurator Elżbiety Szczygieł z dnia 16 listopada 2009r. – Załącznik 5

Prokurator E. Szczygieł wybroniła zatem Posła D. Tuska przed moim zarzutem tym, że … Poseł Donald Tusk nie wie, jakie są jego wobec mnie, obywatela, obowiązki.

Tymczasem okazuje się, że Poseł Donald Tusk sam, osobiście zrealizowanymi przez niego działaniami zaprzeczył stanowisku przedstawionemu przez broniącą go przed moim zarzutem w kuriozalny sposób prokurator E. Szczygieł.

Poseł Donald Tusk doskonale zna jego poselskie oraz stanowione przepisami Kodeksu Postępowania Administracyjnego obowiązki.

Znając przepis art. 35 § 3 KPA dopilnował, bym otrzymał odpowiedź na moje pismo z dnia 25.05.2009r. /Załącznik 1/ w ciągu miesiąca.
Nie posiadający po temu uprawnień, Radca Szefa KPRM Jerzy Izdebski udzielił mi na nie odpowiedzi pismem z dnia 25.06.2009r. – Załącznik 2.

Świadom jego poselskich obowiązków oraz tego, że ich wobec mnie wypełnienie byłoby sprzeczne z interesem chronionych przez niego RPO A. Zolla oraz sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie, którzy uczynili mnie przestępcą, delegował Poseł D. Tusk rozpoznanie wniosków z mego pisma z dnia 25.05.2009r. na siebie samego jako Prezesa Rady Ministrów, uzgodniwszy najpewniej z Radcą Szefa KPRM J. Izdebskim, że ten mnie poinformuje, że Prezes Rady Ministrów nie posiada uprawnień do rozpoznania sprawy zgłoszonej przeze mnie pismem z dnia 25.05.2009r. Posłowi D. Tuskowi – Załącznik 1.

Co też Radca J. Izdebski uczynił.

Zaskarżyłem w.w. postanowienie prokurator E. Szczygieł z dnia 16.11.2009r., a po jego utrzymaniu w mocy przez postanowienie SSR Anny Jachniewicz z Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe z dnia 22 stycznia 2010r., zaskarżyłem postanowienie SSR A. Jachniewicz.

Ciekaw jestem, co teraz wymyśli Sąd, żeby wybronić Posła Donalda Tuska przed moim zarzutem.

Pragnę poinformować, że w związku z rozpoznaniem – tj. oddaleniem - wniosków złożonych przeze mnie pismem z dnia 25.05.2009r. /Załącznik 1/, skierowanym do funkcjonariusza publicznego reprezentującego władzę ustawodawczą, Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska przez funkcjonariusza publicznego reprezentującego władzę wykonawczą Radcę Szefa KPRM Jerzego Izdebskiego /Załącznik 2/, złożyłem pismem z dnia 12 stycznia 2010 roku w Prokuraturze Rejonowej w Warszawie zawiadomienie o popełnieniu przez J. Izebskiego przestępstwa z art. 231 § 1 [Przekroczenie uprawnień] Kodeksu Karnego oraz przez Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donalda Tuska przestępstwa z art. 18 § 1, 18 § 2, 18 § 3 [Sprawstwo, podżeganie i pomocnictwo] Kodeksu Karnego.
W uzasadnieniu do zawiadomienia z dnia 12.01.2010r. podałem, że:

1. rozpoznając – tj. oddalając moje wnioski - sprawę zgłoszoną przeze mnie pismem z dnia 25.05.2009r. Posłowi Donaldowi Tuskowi /Załącznik 1/ mimo, że nie posiadał uprawnień do jej rozpoznania, Radca Szefa KPRM Jerzy Izdebski działał na szkodę mojego interesu prywatnego,
2. Radca Szefa KPRM Jerzy Izdebski nie popełniłby przestępstwa z art. 231 § 1 kk, tj. nie rozpoznał by – tj. oddalił, jak uczynił J. Izdebski - spraw zgłoszonych przeze mnie pismem z dnia 25.05.2009r. Posłowi Donaldowi Tuskowi, gdyby ten nie przekazał mu mego pisma i nie zobowiązał go do rozpoznania zgłoszonych nim spraw.

Wyżej wymienione zawiadomienie z dnia 12.01.2010r. rozpoznał prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście Bartosz Tomczak, który w dniu 25 stycznia 2010r. wydał postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa.

W uzasadnieniu dla jego postanowienia podał prokurator B. Tomczak, że przecież ja otrzymałem odpowiedź na moje pismo do D. Tuska.

Podał prokurator B. Tomczak – Załącznik 6:

„Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście /adres – ZKE/ 1 Ds. 54/10/BT POSTANOWIENIE o odmowie wszczęcia śledztwa.

Bartosz Tomczak, prokurator Prokuratury Rejonowej Warszawa-Śródmieście po rozpoznaniu zawiadomienia w sprawie: 1. niedopełnienia obowiązków i przekroczenia uprawnień przez posła na SEJM RP – Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska, oraz Radcę Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Jerzego Izdebskiego poprzez nie nadanie biegu wnioskom Zbigniewa Kękusia o powołanie Sejmowej Komisji Śledczej i inne tj. o czyn z art. 231 § 1 i inne na podstawie art. 11 § 1, 17 § 2, art. 322 § 1 oraz art. 253 § 1 i 2, 323 § 1 kpk*) postanowił 1. odmówić wszczęcia śledztwa w sprawie: niedopełnienia obowiązków niedopełnienia obowiązków i przekroczenia uprawnień przez posła na SEJM RP – Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska, oraz Radcę Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Jerzego Izdebskiego poprzez nie nadanie biegu wnioskom Zbigniewa Kękusia o powołanie Sejmowej Komisji Śledczej i inne tj. o czyn z art. 231 § 1 i inne wobec braku znamion czynu zabronionego tj. na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.

UZASADNIENIE

Do Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście wpłynęło zawiadomienie Zbigniewa Kękusia dotyczące niedopełnienia a obowiązków służbowych i przekroczenia uprawnień przez funkcjonariuszy publicznych.

Zawiadamiający podał, iż w dniu 25 maja 2009 roku skierował do Biura Poselskiego Donalda Tuska wniosek o powołanie w opisanej przez niego sprawie Sejmowej Komisji Śledczej i podjęcie określonych działań przez w/w Komisję.

Zawiadamiający podał, że w dniu 25 czerwca 2009 roku odpowiedź an skierowane do Biura poselskiego Donalda Tuska pismo otzr6mał od Radcy Szefa KPRM Jerzego Izdebskiego, który poinformował go, że Donald Tusk – Prezes Rady Ministrów nie posiada uprawnień do powołania Sejmowej Komisji Śledczej. Nadto w treści pisma J. Izdebski pouczył Z. Kęusia, że może on dochodzić w opisanych przez niego sprawach odszkodowania na drodze cywilnej.

Zawiadamiający podniósł, że J. Izdebski potwierdzając otrzymanie pisma Z. Kękusia z 25 maja 2009 roku przekroczył swe uprawnienia i poświadczył nieprawdę, albowiem to Donald Tusk jako poseł był adresatem pisma.

Zawiadamiający podał, że w dniu 7 września 2009 roku Wanda Kękuś, Michał Kękuś i Tomasz Kękuś skierowali do posła na Sejm Donalda Tuska pismo z zapytaniem w jaki sposób zostało rozpoznane pismo Z. Kękusia z 25 maja 2009 roku. Zawiadamiający podał, ze w odpowiedzi uzyskano pismo od Naczelnika Wydziału Skarg, Wniosków i Petycji z KPRM Michała Holeksa, który poinformował w/w, że pismo Z. Kękusia z 25 maja 2009 roku zostało przekazane przez Biuro Poselskie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, która udzieliła skarżącemu odpowiedzi w dniu 25 czerwca 2009 roku. W treści odpowiedzi jak wskazał to zawiadamiający podano także przepisy na jakich oparł swe działania KPRM.

Należy zauważyć, nie niedopełnienie obowiązków obejmuje zarówno zaniechanie podjęcia nałożonego na funkcjonariusza publicznego obowiązku, jak i niewłaściwe jego wykonanie. Przekroczenie uprawnień wymaga natomiast wykazania, że podjęte przez sprawcę zachowanie nie wchodziło w zakres jego kompetencji, ale równocześnie także wskazania na powiązania formalne lub merytoryczne z tymi kompetencjami. Przekroczenie uprawnień może także polegać na podjęciu działania wprawdzie w ramach kompetencji, lecz niezgodnie z prawnymi warunkami podjętej przez funkcjonariusza publicznego czynności. Pamiętać trzeba, że samo przekroczenie uprawnień albo niedopełnienie obowiązków nie realizuje jeszcze znamion typu czynu zabronionego (wyrok SN z 25 listopada 1974 r., II KR 177/74; postanowienie SN z 25 lutego 2003r., WK 3/03, OSNKW 2003, nr 5-6, poz. 53). Konieczne jest jeszcze działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego. Interes publiczny to m.in. korzyść, pożytek ogółu obywateli, pewnych grup społecznych, interes zrzeszeń prawa publicznego, władz i urzędów państwowych i samorządowych klub.

Typu czynu zabronionego zawartego w art. 231 § 1 k.k. można dokonać działając tylko umyślnie. Funkcjonariusz publiczny musi obejmować swoim zamiarem zarówno przekroczenie uprawnień lub niewypełnienie obowiązków, jak i „działanie” na szkodę interesu publicznego lub prywatnego (postanowienie SN. Z 25 lutego 2003r. WK 3/03, OSNKW 2003, nr 5-6, poz. 53).

Analizując treść zawiadomienia należy uznać, że w opisanym zachowaniu osób wskazanych przez zawiadamiającego brak jest znamion przestępstw z art. 231 § 1 k.k.

Z treści zawiadomienia jednoznacznie wynika, że żaden z funkcjonariusz publicznych zarówno poseł na Sejm Donald Tusk jak i Radca Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Jerzy Izdebski dopełnili ciążących na nich obowiązków i nie przekroczyli uprawnień. Skarżący na każde ze zgłoszonych pism uzyskał odpowiedź, był informowany o swych uprawnieniach i sposobie nadania biegu jego pismom.

Dlatego też na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. należało odmówić wszczęcia śledztwa wobec braku znamion czynu zabronionego.

Prokurator Bartosz Tomczak

Dowód: Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście, sygn. akt: 1 Ds. 54/10/, postanowienie prokuratora Bartosza Tomczaka z dnia 25 stycznia 2010 roku – Załącznik 6

Wobec przedstawionych wyżej faktów oraz poświadczających je dokumentów, tj. mego pisma z dnia 25.05.2009r. do reprezentującego władzę ustawodawczą Posła D.Tuska /Załącznik 1/ oraz odpowiedzi na nie reprezentującego władzę wykonawczą, tj. nie posiadającego uprawnień do rozpoznania mego pisma Radcy Szefa KPRM Jerzego Izdebskiego z dnia 25.06.2009r. /Załącznik 2/, uzasadnienie prokuratora B. Tomczaka – Załącznik 6: „Skarżący na każde ze zgłoszonych pism uzyskał odpowiedź, był informowany o swych uprawnieniach i sposobie nadania biegu jego pismom”, dowodzi jak żałosnymi musi się posługiwać prokurator B. Tomczak – obok przedstawienia w jego postanowieniu z dnia 25.05.2009r. zarzutów innych niż ja w rzeczywistości przedstawiłem Radcy Szefa KPRM J. Izdebskiemu i Posłowi D. Tuskowi – metodami, by chronić J. Izdebskiego i D. Tuska.

Prokurator B. Tomczak udawać musi, że nie posiada wiedzy z zakresu „abc” prawa konstytucyjnego, tj., że nie jest mu znany art. 10.1 Konstytucji: „Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej”.

I tak miałem szczęście, że prokurator Bartosz Tomczak nie delegował rozpoznania mego zawiadomienia o popełnieniu przez Radcę Szefa KPRM J. Izdebskiego przestępstwa z art. 231 § 1 kk oraz Posła D. Tuska z art. 18 § 1, 18 § 2, 18 § 3 na … Radcę J. Izdebskiego.
Radca J. Izdebski rozpoznaje przecież wszystko, co mu podrzucą do rozpoznania, bez względu na to, czy posiada po temu uprawnienia.

Niezły przy tym kłamca z tego J. Izdebskiego skoro śmiał w piśmie do mnie z dnia 25.06.2009r. podać – Załącznik 2: „Potwierdzając otrzymanie pisma z 25 maja 2009 r. skierowanego do Prezesa Rady Ministrów (…).” mimo, że adresatem mego pisma z dnia 25 maja 2009r. był Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donald Tusk – Załącznik 1.

xxx

W podsumowaniu przestawionych wyżej faktów poświadczonych kserokopiami załączonych przeze mnie do niniejszego pisma dokumentów stwierdzić należy, że Donald Tusk jako Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej chroni byłego RPO A. Zolla oraz sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie sprzeniewierzając się złożonej przed Sejmem przysiędze. Mimo, że obiecywał, iż w rządzonej przez niego Polsce wszyscy będą równi wobec prawa.

Wskazać należy, że celem uniemożliwienia sobie rozpoznania spraw zgłoszonych mu przeze mnie pismem z dnia 25 maja 2009r. /Załącznik 1/ Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Donald Tusk nie tylko delegował ich rozpoznanie na nie posiadającego uprawnień do ich rozpoznania … Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska, ale także oszukał swą podwładną, jego Asystentkę z Biura Poselskiego w Warszawie Karolina Deryńską.

W dniu 22 października 2009r. odbyłem rozmowę telefoniczną z K. Deryńską pytając o możliwość spotkania z Posłem D. Tuskiem. K. Deryńska rozmawiając ze mną wyjaśniła mi, że ze względu na liczne obowiązki D. Tuska jako Premiera, Poseł nie ma z góry ustalonych dni i godzin, w których przyjmuje strony.
Wyjaśniła, że osoba zgłaszająca Posłowi D. Tuskowi sprawę powinna zostawić numer telefonu kontaktowego w Biurze Poselskim i jeśli sprawa spotka się z jego zainteresowaniem pracownicy Biura poinformują telefonicznie proszącego o spotkanie o jego terminie.

W piśmie złożonym osobiście w Biurze Poselskim D. Tuska w Warszawie w dniu 23.10. 2009r. i adresowanym do Posła D. Tuska podałem zatem numer mojego telefonu.

Podczas mej kolejnej, po miesiącu, wizyty w dniu 27.11.2009r. w Biurze Poselskim D. Tuska w Warszawie spytałem K. Deryńską, czy Poseł zaplanował moje z nim spotkanie, a jeśli tak, na kiedy.
K. Deryńska poinformowała mnie, że takie spotkanie jest umieszczone w planach Posła D. Tuska.

Poprosiłem, by sprawdziła, czy Poseł D. Tusk na pewno zaplanował spotkanie ze mną.

K. Deryńska opuściła na chwilę recepcję Biura Poselskiego, a po powrocie zapewniła mnie, że Poseł D. Tusk zaplanował spotkanie ze mną i dwukrotnie prosiła, bym się uzbroił w cierpliwość.

A to przecież … kłamstwo.

Poseł Donald Tusk nie zaplanował spotkania ze mną, bo moje wszystkie do niego jako Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej deleguje na samego siebie, jako Prezesa Rady Ministrów, by nie musieć rozpoznać zgłoszonej mu przeze mnie sprawy.

Poseł Donald Tusk oszukuje zatem nawet jego Asystentkę, Karolinę Deryńską, która jej zapewnienie o jego planowanym spotkaniu ze mną przedstawiła mi w dniu 27.11.2009r. w obecności towarzyszącego mi Prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca Krzysztofa Łapaja i kilkorga młodych ludzi przebywających w czasie naszej rozmowy w recepcji Biura Poselskiego D. Tuska.

Pragnę nadmienić, że w tym czasie, gdy ja bezskutecznie czekałem na informację od Asystentki Posła Donalda Tuska Karoliny Deryńskiej o terminie jego spotkania ze mną – wciąż czekam na takową, skoro mi spotkanie z Posłem D. Tuskiem obiecała podczas naszej rozmowy w dniu 27.11.2009r. K. Deryńska, jakkolwiek poznawszy D. Tuska obawiam się, że ta młoda kobieta wcześniej „wyleci” z pracy w jego Biurze Poselskim celem „zatarcia śladów” niż Poseł D. Tusk spotka się ze mną - D. Tusk kilkukrotnie zapraszał, jak podawały media, na spotkanie do niego jako Prezesa Rady Ministrów Andrzeja Zolla, bo ten, crème de la crème polskiego prawa, pragnął uczynić D. Tuska wszechwładnym kanclerzem.

Przypomnę, że wnioski z mego pisma z dnia 25.05.2009r. do Posła Donalda Tuska, które ten delegował na siebie samego jako Prezesa Rady Ministrów, świadom, że jako taki nie posiada uprawnień do ich rozpoznania dotyczyły przede wszystkim mojego dziecka wroga, a mojego prześladowcę Andrzeja Zolla.

Donald Tusk zachowując się wobec mnie w opisany wyżej oraz potwierdzony załączonymi do niniejszego pisma kserokopiami dokumentów sposób, z całą pewnością sprzeniewierzył się ślubowaniu złożonemu przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej, dowiódł, że w zamiarze osiągnięcia jego osobistych celów, budowania jego własnej kariery stosuje najbardziej nawet prymitywne – nie mówiąc, że żałosne, groteskowe i obnażające nikczemność jego charakteru – metody.

Na zakończenie tego, tj. dotyczącego skandalicznego traktowania mnie – a także mej matki i moich synów - przez Donalda Tuska, pragnę poinformować, że opisany wyżej przypadek delegowania przez Posła Donalda Tuska zgłoszonej mu przeze mnie sprawy na Donalda Tuska Prezesa Rady Ministrów, by jej Poseł D. Tusk nie musiał rozpoznać, nie jest jedynym dowodem cwaniactwa Donalda Tuska i pokazywania mi, że w konflikcie „krakowskiego układu prawników amatorów” z moim dzieckiem, a potem ze mną, sympatyzuje z „układem”, chroni go i broni.

W kilku złożonych do D. Tuska jako Prezesa Rady Ministrów pismach w 2008r. prosiłem o jego interwencję jako przełożonego Ministra Sprawiedliwości prof. nadzw. UJ dr hab. adw. Zbigniewa Ćwiąkalskiego w sprawie skazania mnie przez sędziego Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasza Kuczma wyrokiem z dnia 18.12.2007r. z art. 226 § 1 i inne /sygn. akt II K 451/06/, tj. wydanym z rażącym naruszeniem prawa materialnego, za czyny, których rzeczywistymi sprawcami były inne niż ja osoby oraz wydanego zaocznie, tj. bez przesłuchania mnie, z pozbawieniem mnie możności obrony moich praw.
Na moje pisma do Prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska odpowiadała … Prokurator Rejonowy Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Krystyna Kowalczyk, która w 2006 roku dopomogła swej podwładnej, prokurator Radosławie Ridan w wydaniu przeciwko mnie w dniu 12.06.2006r. aktu oskarżenia o popełnienie w.w. przestępstw, co w konsekwencji skutkowało uczynieniem mnie przestępcą.

Donald Tusk pokazuje, jak realizuje jego konstytucyjny – jako Posła /art. 104.2 Konstytucji/ oraz Prezesa Rady Ministrów /art. 151 Konstytucji/ obowiązek dbania o moje i mojej rodziny i pomyślność … .
Ma je za nic Donald Tusk, żyjąc w symbiozie z sędziami, prokuratorami i A. Zollem, według zasady: „dzisiaj ja wam /Załączniki 1, 2/, jutro wy mnie /Załączniki 5,6/”.

I to jest druga i ostatnia zasada, według której żyje Donald Tusk.

Pierwszą jest z całą pewnością, że … „brak zasad to podstawowa zasada”.

Wniosek o odwołanie – przez wzgląd na troskę o wizerunek Platformy Obywatelskiej - Donalda Tuska ze stanowiska Przewodniczącego Platformy Obywatelskiej cz.2

Tematy w dziale dla inteligentnych:
ARTYKUŁY - do przemyślenia z cyklu: POLITYKA - PIENIĄDZ - WŁADZA

Polecam sprawy poruszane w działach:
SĄDY PROKURATURA ADWOKATURA

POLITYKA PRAWO INTERWENCJE - sprawy czytelników

"AFERY PRAWA" Niezależne Czasopismo Internetowe www.aferyprawa.com redagowane przez dziennikarzy AP i sympatyków z całego świata których celem jest PRAWO, PRAWDA SPRAWIEDLIWOŚĆ DOSTĘP DO INFORMACJI ORAZ DOBRO CZŁOWIEKA

uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: afery@poczta.fm - Polska redakcja@aferyprawa.com Dziękujemy za przysłane teksty opinie i informacje.

WSZYSTKICH INFORMUJĘ ŻE WOLNOŚĆ WYPOWIEDZI I SWOBODA WYRAŻANIA SWOICH POGLĄDÓW JEST ZAGWARANTOWANA ART 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

zdzichu