Ernst Kretschmer - twórca teorii konstytucjonalnej stwierdził: "psychopaci istnieją zawsze, ale w czasach chłodniejszych my bywamy ich sędziami, a w czasach gorących oni panują nad nami". Żyjąc w „gorących czasach”, przecierałem oczy ze zdumienia, jak z dnia na dzień – po niby zwycięstwie „Solidarności” – władzę nad nami przejmują psychopaci. I muszę się przyznać: sam przyczyniłem się w jakiejś mierze do objęcia stanowiska prezydenta przez psychopatę - co ujawnia nie tylko moje ale i nasze „zauroczenie” psychopatami – ze wszystkimi konsekwencjami takiego wyboru.

Wbrew wcześniejszym przekonaniom psychopata zasadniczo nie ma skłonności przestępczych, ale łatwo sięga do nieuczciwych metod. Wielu ludzi tego typu robi karierę w przedsiębiorstwach, mediach, firmach prawniczych i w polityce. Na konferencji psychologicznej w Sztokholmie w sierpniu 2004 roku dr Babiak powiedział, że wśród ogółu ludności psychopaci stanowią od 1 do 2%, natomiast wśród menedżerów około 8%. Podobnego zdania jest prof. Robert Hare z kanadyjskiego University of British Columbia. Według niego najbardziej charakterystyczne cechy psychopatów to egoizm, narcyzm, nieumiejętność wczuwania się w sytuację innych, arogancja, niecierpliwość, impulsywność, niesolidność, powierzchowność, talenty w zakulisowych manipulacjach, wychwalanie się swoimi osiągnięciami i zrzucanie winy na innych w przypadku niepowodzeń.

Profesor uważa ich za "drapieżników społecznych", którzy, jak wszelkie drapieżniki, znajdują dla siebie najbardziej dogodny teren łowów. Tam, gdzie chodzi o władzę, prestiż i pieniądze, zawsze pojawiają się psychopaci. Z reguły doskonale maskują swoją naturę, potrafią być charyzmatyczni, wzbudzają uznanie swą inteligencją i elokwencją. Skoro aż 8% menadżerów to psychopaci, to ilu jest ich w polityce: 15, 30 a może 50% ? A ilu w mediach ?

Gdy przebiegniemy myślami przez ostatnie 20 lat naszej nowej państwowości, bez trudu odnajdziemy nazwiska psychopatów, którzy zawładnęli nami i Polską. Co gorsza – psychopaci rządzą nami do dzisiaj ! Bo właśnie dzisiaj przeczytałem wywiad z prominentnym członkiem władz Platformy Obywatelskiej, który w ciągu kilku minut zrzucił winę za stadionowe kibolstwo na PIS, stwierdzając - w kontekście transparentu "Tusk ty matole, twój rząd obalą kibole": „…PiS dolewa oliwy do ognia, inspiruje i zagrzewa kiboli do łamania prawa i burd. Zachowania niektórych polityków PiS są nieetyczne a to rodzi współodpowiedzialność za burdy, do których dochodzi. Prokuratura z urzędu powinna zająć się niektórymi wypowiedziami polityków partii Jarosława Kaczyńskiego. PiS uprawia "kibolstwo" polityczne”.

A wywiad z Halickim zaczął się od stwierdzenia dziennikarza, że w zeszłym roku pięciu działaczy PO w tym m.in. Andrzej Halicki zabiegali w liście do prezesa Legii Warszawa o cofnięcie zakazów dla chuliganów Legii Warszawa, w tym właśnie dla "Starucha". Chyba wiedział pan komu chce cofnąć zakaz stadionowy? – pyta się dziennikarz.

To, w jaki sposób zrzuca Halicki z siebie i PO winę, stanowi niepojęty dla normalnej osoby kunszt, mimo tego, że dzięki politykom PO w zeszłym roku Legia Warszawa uchyliła zastosowane przez klub zakazy stadionowe wobec 14 osób ! Halicki po zrzuceniu odpowiedzialności z siebie i z PO, atakuje innych oczekując, że „Prokuratura z urzędu powinna zająć się niektórymi wypowiedziami polityków partii Jarosława Kaczyńskiego, gdyż PiS uprawia "kibolstwo" polityczne”. Takiego sposobu narracji nie potrafił by wymyśleć nikt inny, jak tylko psychopata. Ta „umiejętność” odwracania kota ogonem musi zatem polegać na cechach osobowych – czyli kłamaniu w żywe oczy, nieprzyznawaniu się do niczego, zwalaniu winy na innych z powodu żarłoczności psychopaty na stanowiska i kasę. Ach, zapomniałem jeszcze o wychwalaniu się swoimi osiągnięciami, co także obserwujemy na co dzień – choć bida aż piszczy, ceny pną się do góry, autostrady i tory rozkopane, deficyt pod niebiosa, a na zabieg w szpitalu trzeba czekać i pół roku…

Dr Babiak, który od 15 lat prowadzi seminaria dla czołowych menedżerów wielkich przedsiębiorstw amerykańskich, podkreśla, że psychopaci zawsze myślą przede wszystkim o osobistych korzyściach i gotowi są iść do przodu po trupach. Niekiedy doskonale wywiązują się z jakiegoś zadania i dzięki temu awansują. W trudnych sytuacjach potrafią zmobilizować podwładnych do nadzwyczajnego zrywu. Na dłuższą metę są jednak niebezpieczni dla przedsiębiorstwa.

Jak niebezpieczni dla kraju są rządzący nim psychopaci – widzimy na własne oczy. Wielu jednak, podobnie jak ja na początku 1990 roku – nie dostrzegamy cech psychopatycznych u polityków, mimo nawet realnych trupów na ich drodze do utrzymania władzy. Bo co tam katastrofa pod Smoleńskiem ? Co tam zabicie członka opozycyjnej partii ? Co tam zabranie składek przyszłym emerytom ? Wystarczy, że wyjdzie taki Halicki, Tusk czy Wałęsa – i już wszystko mamy wyjaśnione. Za kibolstwo odpowiada PIS, za deficyt też PIS (bo, gdyby rządził, to deficyt byłby większy), a za śmierć ś.p. Lecha Kaczyńskiego odpowiada.... Lech Kaczyński, który niepotrzebnie do Smoleńska się pchał, narażając przy tym innych ludzi…

Pozostaje sobie odpowiedzieć tylko na jedno pytanie: Dlaczego Polacy w swej większości wybierają psychopatów? Paradoksalnie – odpowiedzią jest wybór Komorowskiego - idola polskiego, większościowego buractwa. Zatem, jak nie psychopata to Nikodem Dyzma…
I to jest nasz cały świat, który sami pchamy w przepaść.

Myślisz samodzielnie, kreatywnie? Mogą Cię z tego leczyć!

Czy nonkonformizm i skłonność do samodzielnego myślenia to choroba?

Tak – wedle najnowszego dodatku do DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, będącego klasyfikacją zaburzeń psychicznych według APA, czyli Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychiatrycznego).

Zdefiniowane zostało nowe „schorzenie” – „oppositional defiant disorder” czyli w skrócie ODD, co w wolnym tłumaczeniu można określić „zaburzeniem wyzywającego sprzeciwu”. Podstawowe charakterystyki tak zdefiniowanego „zaburzenia” obejmują m.in. skłonność do kwestionowania autorytetów, skłonność do dyskusji, ponadnormalną kreatywność, skłonności aspołeczne i inne podobne. Wymienia się również skłonność do szybkiej irytacji, narcyzm, cynizm i arogancję.

DSM-IV jest publikacją używaną powszechnie we wspomaganiu diagnoz psychiatrycznych. Przez ostatnich 50 lat DSM wzbogacił się z 157 do 310 rodzajów schorzeń. Jego zwolennicy argumentują, że to pokłosie lepszego zrozumienia świata, społeczeństwa i psychiki ludzkiej, owocujące większą swobodą w leczeniu i stawianiu trafnych diagnoz. Przeciwnicy odpowiadają, że lekarze psychiatrzy mają chyba zbyt wiele wolnego czasu, wymyślając i nazywając kolejne normalne ludzkie odruchy – zaburzeniami.

Wiele z zaburzeń opisanych w DSM to rzekome zaburzenia wieku dziecięcego. Jak trafnie zauważył dziennikarz Washington Post w jednym z artykułów na łamach tej gazety, jeśli Mozart urodziłby się dzisiaj, zostałby zdiagnozowany i leczony w zgodzie z wytycznymi DSM i APA, co skutkowałoby „przywróceniem jego stanu psychicznego na właściwe tory”. Żegnajcie symfonie, serenady, koncerty.

Diagnozowanie rzekomych „zaburzeń psychicznych” było jedną z metod likwidacji opozycji i dysydentów z Związku Radzieckim. Ludzie nie wierzący w komunistyczną utopię serwowaną przez Partię nagle okazywali się np. schizofrenikami, nie wiedzieć czemu nie zgadzającymi się z jedyną słuszną drogą komunizmu. Aby przywrócić ich psychikę do „właściwego stanu” poddawano ich przymusowemu „leczeniu”.

Obecnie w niektórych stanach w USA praktykuje się nie tylko przymusowe leczenie dzieci ze zdiagnozowanymi wedle DSM „zaburzeniami”, ale nawet karze się rodziców, opiekunów czy inne osoby usiłujące przeciwdziałać takiemu przymusowemu leczeniu. Witajcie w nowym lepszym świecie.

Pomimo faktu, że autorzy DSM bronią go jako narzędzia tylko i wyłącznie służącego lepszej diagnozie oraz polepszeniu zdrowia amerykańskiego społeczeństwa, tego typu publikacje usankcjonowane przez ogólnokrajowe stowarzyszenia dają Systemowi (nie tylko w USA) zielone światło do wszelakich nadużyć a nawet prześladowania swoich przeciwników. Co oznacza to dla takich przeciwników Systemu – nacjonalistów, antyglobalistów, lewicowych i prawicowych antysystemowców, czy nawet co bardziej niewygodnych konserwatystów? Prawdopodobnie los podobny do losu „schizofreników” w Związku Radzieckim.

Na podstawie: www.offthegridnews.com
Źródło: Autonom* * *

Ze swej strony czekam już tylko na nową serię leków które wyleczą mnie z mojego wrodzonego charakteru.