AferyPrawa.com

opublikowano: 26-10-2010

Zawiadomienie o popełnieniu przez prof. dr hab. Andrzeja Zolla Rzecznika Praw Obywatelskich przestępstwa z art. 231 § 1 Kodeksu Karnego

Kraków, 16 lipca 2010r.

Zbigniew Kękuś

Prokuratura Rejonowa
Warszawa Śródmieście
ul. Krucza 38/42
00-512 Warszawa

Dotyczy: Zawiadomienie o popełnieniu przez prof. dr hab. Andrzeja Zolla Rzecznika Praw Obywatelskich przestępstwa z art. 231 § 1 Kodeksu Karnego

Część I. Przepisy prawa, doktryna prawa

1. Art. 208.1. Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej:
   „Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych.”
2. Art. 226 § 3 Kodeksu Karnego:
   „Kto publicznie znieważa lub poniża konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
3. Art. 231 § 1 Kodeksu Karnego:
   [Nadużycie funkcji]. Funkcjonariusz publiczny, który (…) nie dopełniając obowiązków działa na szkodę interesu (…) prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”
4. W doktrynie słusznie jednak wskazano, iż nie każdy organ konstytucyjny jest jednocześnie organem Rzeczypospolitej Polskiej, tzn. takim, który jest powiązany z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa. Według tego poglądu organami RP są zatem tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada Ministrów, ministrowie, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny.” - Źródło: Kodeks karny część szczególna, Komentarz do art. 117 – 277 k.k. pod redakcją Andrzeja Zolla, 3 wydanie, 2008r., LEX a Wolters Kluwer business, s. 942

Część II. Uzasadnienie

„Ślubuję uroczyście, że przy wykonywaniu powierzonych mi obowiązków Rzecznika Praw Obywatelskich dochowam wierności Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, będę strzec wolności i praw człowieka i obywatela, kierując się przepisami prawa oraz zasadami współżycia społecznego i sprawiedliwości.

Ślubuję, że powierzone mi obowiązki wypełniać będę bezstronnie, z najwyższą sumiennością i starannością, że będę strzec godności powierzonego mi stanowiska oraz dochowam tajemnicy państwowej i służbowej”.

Rota ślubowania, składanego przed Sejmem przez RPO przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków – art. 4 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich Dz.U. z 2001 r. nr 14, poz. 147

„Rzecznikiem może być obywatel polski wyróżniający się (...) wysokim autorytetem ze względu na swe walory moralne i wrażliwość społeczną” Art. 2 Ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o RPO, Dz.U. z 2001 r. nr 14, poz. 147

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007r. sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma uczynił mnie przestępcą winnym popełnienia przestępstwa znieważenia i zniesławienia konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej Rzecznika Praw Obywatelskich prof. dr hab. Andrzeja Zolla - art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Rzecznik Praw Obywatelskich Andrzej Zoll obciążył mnie jego zeznaniami w sprawie karnej prowadzonej przeciwko mnie, jako oskarżonemu o popełnienie przestępstwa z art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Dowodem, że obciążył mnie zeznaniami A. Zoll jest zapis aktu oskarżenia przeciwko mnie wydanego w dniu 12 czerwca 2006r. przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Radosławę Ridan.
Podała prokurator Radosława Ridan między innymi:
„Akt oskarżenia przeciwko Zbigniewowi Kękuś o przest. z art. (…) 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 12 kk /znieważenie i zniesławienie konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, tj. RPO, prof. Andrzeja Zoll – ZKE/ (…) Oskarżam Zbigniewa Kękusia (…) Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a to zeznań świadków (…) Andrzeja Zolla (k:256-257) (…) o to, że (…) XVII w okresie od stycznia 2003 r do maja 2005r - w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu - za pośrednictwem portalu internetowego Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca - WWW. zgospo.webpark.pl i założonej przez siebie strony pod domeną zkekus.winteria.pl znieważył urząd Rzecznika Praw Obywatelskich używając wobec piastującego go Andrzeja Zolla słów obraźliwych i pomówił go o takie postępowanie i właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla piastowanego urzędu.

(…) Natomiast Andrzej Zoll – Rzecznik Praw Obywatelskich (pismo z dnia 5.04.2004r.) który „straszył, obrażał zniesławiał „Zbigniewa Kękusia „wraz z Wiesławą Zoll” to Rzecznik kompromitujący urząd jaki sprawuje”, który „zachowuje się żenująco, żałośnie jak jego żona Wiesława Zoll”, jest całkowicie pozbawiony honoru, ambicji, tchórz”, to „rzecznik interesu swej własnej-kłamcy, oszustki żony oraz okrutnych wobec chorego dziecka sędzin”. Rzecznik Praw Obywatelskich Andrzej Zoll i Wiesława Zoll „zacierają ręce ze szczęścia, że kolejny służalczy wobec nich sędzia zakończył postępowanie. Ufni, że jak zawsze dotychczas w postępowaniu z powództwa” – Zbigniewa Kękusia – „Sędziowie Sądu Apelacyjnego w Krakowie zajmą korzystne dla nich stanowisko. Że honor tych dwojga nikczemników zostanie uratowany.” Rzecznik (pismo z dnia 29.06.2004) „kompromituje się, stanowiąc swoje – na użytek małżonki prawo, wyróżnia się negatywnie walorami moralnymi, kłamie, jest figurantem, mężem swej żony, wykorzystuje zajmowane stanowisko w celach prywatnych”, to „tchórz schowany za przychylne mu osoby, całkowicie, bezgranicznie zdemoralizowany posiadaną przez siebie władzą, nikczemny stróż krzywdzących dzieci okrutników, niefortunny Rzecznik Praw Obywatelskich, rzecznik bezprawia, prywatny, wykorzystujący zajmowane stanowisko rzecznik swojej małżonki, fałszywy autorytet moralny” który „uporczywie trzymając się stanowiska RPO kompromituje, hańbi jeden z najważniejszych urzędów RP”, „słowa nie opiszą jego i Wiesławy Zoll obłudy, hipokryzji, haniebnego tchórzostwa, buty, arogancji, tupetu{. Rzecznik „toczy żałosną, żenującą prymitywną przy wykorzystaniu najbardziej haniebnych, nikczemnych metod „wojnę” ze Zbigniewem Kękusiem” „wykorzystuje zajmowane stanowisko w celach prywatnych”, fałszywy autorytet moralny, szukający własnej promocji tchórz.”

To także człowiek (pismo z dnia 20.07.2004r.) – „pozbawiony jakichkolwiek skrupułów nawet wobec małoletnich dzieci,” który „sprzeniewierzył się przysiędze, akceptuje łamanie przez Sąd obowiązujących praw dziecka, wykorzystuje zajmowane stanowisko w celach prywatnych, udziela wsparcia przy użyciu najbardziej nikczemnych (poniżanie, obrażanie, kompromitowanie) metod swej małżonce, strzeże bezprawia”, to „zakładnik okrutnych wobec dzieci Zbigniewa Kękusia, niesprawiedliwych, stronniczych, sprzyjających małżonce Sędzin”, „okazywaną pogardą, lekceważeniem obowiązujących w Polsce praw człowieka i obywatela demoralizuje już i tak przekonane o swej bezkarności stronnicze i niesprawiedliwe sędziny, uczy jak łamać prawa obywatelskie, pozbawiony ambicji, honoru tchórz, chowający się za życzliwych mu stronników, za własne interpretacje regulacji prawnych, żałośnie, żenująco uskarżający się, użalający się, strzegący patologii rzecznik bezprawia, okazuje pogardę konstytucji, przewrażliwiony na swym własnym punkcie, żałosny, „żenujący kłamca” „jest Rzecznikiem Praw Obywatelskich, a zachowuje się jak rozkapryszony, rozpieszczony, rozwydrzony dzieciak, któremu wszystko wolno, wszystko się należy i nikt nie śmie się przeciwstawić jego woli”. „Zdemoralizowany nadaną mu niefortunnie przez Sejm RP władzą Rzecznik Praw Obywatelskich, schowany za grono sympatyzujących z nim osób tchórz jak jego małżonka”. – „zaskakuje (pismo 17.02.2005r. do RPO) Andrzej Zoll – „hipokryzją, obłudą, tchórzliwie milczy gdy jest proszony o zajęcie stanowiska wobec krzywdy wyrządzanej nawet dziecku (Kękusia)”, „w rzeczywistości praktykuje krzywdzenie ludzi nawet na naprawdę poważną, zagrażającą zdrowiu dziecka skalę”, „gardzący zdrowiem dziecka”, „odmawiający pomocy, wykorzystujący zajmowane stanowisko w celach prywatnych”, obrażający, poniżający przeciwników procesowych małżonki – kłamcy hipokryta”, „wykorzystujący każdą okazję do promowania własnej osoby”, „kompromituje urząd”, „obłudnik”, „puste napuszone slogany promocyjne wygłaszający”, „którego charakteryzuje „nikczemne, ohydne a przede wszystkim sprzeczne z obowiązującym prawem postępowanie”, „szczyt tchórzostwa zdobywany w kilku podejściach”, rzadki tchórz i zwyrodnialec”, „najzwyklejszy tchórz, okrutnik, dwulicowy obłudny tchórz”, chroni bezmiar patologii Wydziału XI CR SO w Krakowie”.

Dowód: Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 1 Ds. 39/06/s, akt oskarżenia przeciwko Z. Kękuś z dnia 12.06.2006r.

Prokurator R. Ridan poświadczyła zatem, że akt oskarżenia z dnia 12.06.2006r., którym oskarżyła mnie o popełnienie przestępstwa z art. 226 § 1 KK i inne, w tym o przest. z art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, tj. o znieważenie i zniesławienie konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, tj. RPO, prof. Andrzeja Zolla za pomocą środków masowego komunikowania wydała: Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a to zeznań świadków (…) Andrzeja Zolla (k:256-257).”

Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007r. sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma skazał mnie za popełnienie przestępstwa z art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, tj. za znieważenie i zniesławienie … konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej Rzecznika Praw Obywatelskich Andrzeja Zolla.

Tymczasem przewodniczący – od 2002 roku - Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy Ministrze Sprawiedliwości, Kierownik Wydziału Prawa Karnego Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. dr hab. Andrzej Zoll w wydanym pod jego redakcją Komentarzu do Kodeksu Karnego za słuszną uznaje doktrynę, w której wskazano, że Rzecznik Praw Obywatelskich nie spełnia kryterium zakwalifikowania go do konstytucyjnych organów Rzeczypospolitej Polskiej.

Podaje A. Zoll: „Przedmiot czynności wykonawczej
13. Przedmiotem czynności wykonawczej typu czynu zabronionego opisanego w art. 226 § 3 są konstytucyjne organy Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres znaczeniowy tego terminu jest sporny w doktrynie (por. A. Zoll (w: ) Kodeks Karny …, red. A. Zoll, s. 736.
(…) W doktrynie słusznie jednak wskazano, iż nie każdy organ konstytucyjny jest jednocześnie organem Rzeczypospolitej Polskiej, tzn. takim, który jest powiązany z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa. Według tego poglądu organami RP są zatem tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada Ministrów, ministrowie, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny.”

Źródło: Kodeks karny część szczególna, Komentarz do art. 117 – 277 k.k. pod redakcją Andrzeja Zolla, 3 wydanie, 2008r., LEX a Wolters Kluwer business, s. 942

Prof. dr hab. Andrzej Zoll podaje jakim posłużono się w doktrynie kryterium klasyfikowania organów konstytucyjnych do organów konstytucyjnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Jest nim powiązanie organu konstytucyjnego z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa.

Przypomnę, że art. 10. Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowi:

„1. Ustrój Rzeczypospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i władzy sądowniczej.

2. Władzę ustawodawczą sprawują Sejm i Senat, władzę wykonawczą Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Rada Ministrów, a władzę sądowniczą sądy i trybunały.”

Według wskazań doktryny, że nie każdy organ konstytucyjny jest organem konstytucyjnym Rzeczypospolitej Polskiej w tym poglądu, że takim jest organ powiązany z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy – ustawodawcza, wykonawcza, sądownicza - w odniesieniu do państwa, konstytucyjnymi organami Rzeczypospolitej Polskiej są tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada Ministrów, ministrowie, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny.

Prof. dr hab. Andrzej Zoll uznaje ten pogląd w wydanym pod jego redakcją Komentarzu do Kodeksu Karnego za słuszny.

Słuszne jest zatem zdaniem przez wielu uważanego za najwybitniejszego prawnika karnistę w Polsce prof. dr hab. Andrzeja Zolla, że Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest – „są zatem tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada Ministrów, ministrowie, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny.” – konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym miejscu wskazać należy, że art. 226 § 3 Kodeksu Karnego, z którego zostałem skazany po obciążeniu mnie zeznaniami przez RPO Andrzeja Zolla stanowi:

„Kto publicznie znieważa lub poniża konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”

A przecież według poglądu uznanego przez prof. dr hab. Andrzeja Zolla w wydanym pod jego redakcją Komentarzu do Kodeksu Karnego, Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej.

Wskazać należy, że słuszność doktryny, iż Rzecznik Praw Obywatelskich będąc organem konstytucyjnym nie jest organem konstytucyjnym Rzeczypospolitej Polskiej potwierdził także w wywiadzie udzielonym „Dziennikowi Polska Europa Świat” były Rzecznik Praw Obywatelskich ŚP. Janusz Kochanowski, nazywając siebie, gdy był Rzecznikiem, organem konstytucyjnym.
Powiedział: „Jestem organem konstytucyjnym”

„Kochanowski: „Jestem organem konstytucyjnym”, wywiad Roberta Mazurka z RPO, Januszem Kochanowskim, Dziennik, 19-20.01.2008r. s. 24, 25

Jak doktryna, a za nią Andrzej Zoll, także ŚP. Janusz Kochanowski sprawując urząd RPO uważał, że Rzecznik Praw Obywatelskich będąc organem konstytucyjnym, nie jest organem konstytucyjnym Rzeczypospolitej Polskiej.

Skoro Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest - zgodnie z poglądem w doktrynie uznanym przez prof. dr hab. Andrzeja Zolla za słuszny - konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej, to ja … nie popełniłem przestępstwa z art. 226 § 3, za popełnienie, którego – tj. za znieważenie Rzecznika Praw Obywatelskich jako konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej - wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007r. skazał mnie sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma /sygn. akt II K 451/06.

Nikt zresztą, kto krytykowałby Rzecznika Praw Obywatelskich, nawet gdyby ta krytyka była nieuzasadniona, a jej forma uznana przez RPO za niedopuszczalną, nie popełnia czynu z art. 226 § 3, bo … Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest według doktryny /uznanej za słuszną przez prof. dr hab. Andrzeja Zolla/ konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej.

A jednak ze mnie – czy też dla mnie - prof. dr hab. Andrzej Zoll, prokurator Radosława Ridan oraz sędzia Tomasz Kuczma uczynili wyjątek, tj.:

1. Rzecznik Praw Obywatelskich Andrzej Zoll obciążył mnie jego zeznaniami przed prokurator Radosławą Ridan, a i najpewniej potem w czasie prowadzonej przez SSR T. Kuczmę rozprawy głównej w sprawie przeciwko mnie, jako oskarżonemu o popełnienie przestępstwa z art. 226 § 1 KK i inne, w tym z art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, tj. za znieważenie i zniesławienie … konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej Rzecznika Praw Obywatelskich Andrzeja Zolla.
2. prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Radosława Ridan oskarżyła mnie aktem oskarżenia wydanym w dniu 12.06.2010r. na podstawie zeznań RPO Andrzeja Zolla o popełnienie przestępstwa z art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, tj. o znieważenie i zniesławienie … konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej Rzecznika Praw Obywatelskich Andrzeja Zolla.
3. sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma skazał mnie na podstawie zeznań RPO Andrzeja Zolla oraz aktu oskarżenia prokurator Radosławy Ridan z dnia 12.06.2006. za popełnienie przestępstwa z art. 226 § 1 KK i inne, w tym z art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, tj. za znieważenie i zniesławienie … konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej Rzecznika Praw Obywatelskich Andrzeja Zolla.

W tym miejscu wskazać należy, że konstytucyjnym i ustawowym /Ustawa z dnia 15 lipca 1987r. o RPO, Dz.U. z 2001 r. nr 14, poz. 147/ obowiązkiem Rzecznika Praw Obywatelskich jest – między innymi - stanie na straży praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych.
A. Zoll jako Rzecznik Praw Obywatelskich z całą pewnością nie dopełnił jego obowiązku stania na straży praw. Osobiście uznając za słuszną doktrynę, że RPO nie jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście obciążył mnie zeznaniami w sprawie karnej prowadzonej przeciwko mnie z tytułu znieważenia konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, tj. Rzecznika Praw Obywatelskich w jego osobie.

Wskazać należy, że po pozyskaniu dowodu z zeznań RPO Andrzeja Zolla, prokurator Radosława Ridan podała w akcie oskarżenia, który wydała przeciwko mnie w dniu 12 czerwca 2006r.:
„Nadto swoimi wypowiedziami wymieniony /ja – ZKE/ godził w prestiż urzędu Rzecznika Praw Obywatelskich – konstytucyjnego organu RP deprecjonując ten Urząd w osobie go piastującej – Andrzeju Zoll.

(…) Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na przedstawienie Zbigniewowi Kękusiowi zarzutu popełnienia przestępstw z art. art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk (…).”

Dowód: Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 1 Ds. 39/06/s, akt oskarżenia przeciwko Z. Kękuś z dnia 12.06.2006r.

Wskazać należy, że działanie prof. dr hab. Andrzeja Zolla realizuje znamiona czynu zabronionego, przedstawione przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście Bartosza Tomczaka w 2010 roku w rozpoznawanych przez niego sprawach do sygnatur akt: 1 Ds. 106/10/BT i 1 Ds. 54/10/BT.
W postanowieniach wydanych przez niego w sprawach do w.w. sygnatur akt podał prokurator Bartosz Tomczak identyczne uzasadnienie, tj.:

„Należy zauważyć, nie niedopełnienie obowiązków obejmuje zarówno zaniechanie podjęcia nałożonego na funkcjonariusza publicznego obowiązku, jak i niewłaściwe jego wykonanie.

(…) Pamiętać trzeba, że samo przekroczenie uprawnień albo niedopełnienie obowiązków nie realizuje jeszcze znamion typu czynu zabronionego (wyrok SN z 25 listopada 1974 r., II KR 177/74; postanowienie SN z 25 lutego 2003r., WK 3/03, OSNKW 2003, nr 5-6, poz. 53).

Konieczne jest jeszcze działanie na szkodę interesu publicznego lub prywatnego.

(…) Typu czynu zabronionego zawartego w art. 231 § 1 k.k. można dokonać działając tylko umyślnie. Funkcjonariusz publiczny musi obejmować swoim zamiarem zarówno przekroczenie uprawnień lub niewypełnienie obowiązków, jak i „działanie” na szkodę interesu publicznego lub prywatnego (postanowienie SN. Z 25 lutego 2003r. WK 3/03, OSNKW 2003, nr 5-6, poz. 53). (…) Prokurator Bartosz Tomczak

Dowód 1: Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście, sygn. akt 1 Ds. 106/10/BT, postanowienie prokuratora Bartosza Tomczaka z dnia 29 stycznia 2010 roku
Dowód 2: Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście, sygn. akt: 1 Ds. 54/10/BT, postanowienie prokuratora Bartosza Tomczaka z dnia 25 stycznia 2010 roku

Działania Rzecznika Praw Obywatelskich Andrzeja Zolla z całą pewnością realizują zatem znamiona czynu zabronionego - tj. typizowanego jako przestępstwo w art. 231 § 1 KK - podane w utrwalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz w przedstawionym wyżej stanowisku dwukrotnie, tj. w postanowieniach z dnia 25 stycznia 2010r. oraz 29 stycznia 2010r. zaprezentowanym przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście Bartosza Tomczaka.
Prof. dr hab. Andrzej Zoll jako Rzecznik Praw Obywatelskich:

1. nie dopełnił jego konstytucyjnego i ustawowego obowiązku stania na straży prawa, tj. uznając osobiście za słuszny pogląd doktryny, że Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest organem konstytucyjnym Rzeczypospolitej Polskiej, w sprawie karnej przeciwko mnie, w której zależało mu na uczynieniu mnie przestępcą uznał, na jego własny użytek, że Rzecznik Praw Obywatelskich jednak … jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej,
2. Jego zamiarem objął także „działanie”, tj. osobiście obciążył mnie zeznaniami w sprawie karnej prowadzonej przeciwko mnie, jako oskarżonemu o popełnienie przestępstwa z art. 226 § 3 KK, tj. znieważenia konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej … Rzecznika Praw Obywatelskich, którego on osobiście, tj. w publikacji wydanej pod jego redakcją, uznając słuszność doktryny, nie zalicza do konstytucyjnych organów Rzeczypospolitej Polskiej.

Wskazać należy także, że czynu typizowanego jako przestępstwo w art. 226 § 3 KK dokonał prof. dr hab. Andrzej Zoll umyślnie.

Nie mógł przecież – dorosły człowiek, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodniczący Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy Ministrze Sprawiedliwości - nieumyślnie uznać, że Rzecznik Praw Obywatelskich jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej, jeśli sam, w Komentarzu do Kodeksu Karnego wydanym pod jego redakcją za słuszny uznaje pogląd, że Rzecznik Praw Obywatelskich nie spełnia kryterium kwalifikowania organów konstytucyjnych – powiązanie organu konstytucyjnego z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa - do konstytucyjnych organów Rzeczypospolitej Polskiej.

Jeśli zachował się w taki sposób prof. dr hab. Andrzej Zoll nieumyślnie, sędzia rozpatrujący niniejszą zgłoszoną sprawę powinien zastosować wobec niego art. 31 KK: „§ 1. Nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem.”

Część III. Wnioski

Działania prof. dr hab. Andrzeja Zolla jako Rzecznika Praw Obywatelskich wyczerpują znamiona czynu typizowanego jako przestępstwo w art. 231 § 1 KK.

Prof. dr hab. Andrzej Zoll nie dopełnił jego, jako Rzecznika Praw Obywatelskich konstytucyjnego i ustawowego /Ustawa z dnia 15 lipca 1987r. o RPO, Dz.U. z 2001 r. nr 14, poz. 147/ obowiązku stania na straży prawa i działał na szkodę mojego interesu prywatnego, czyniąc mnie przestępcą przez obciążenie mnie jego, jako Rzecznika Praw Obywatelskich zeznaniami w sprawie, której ścigano mnie i skazano z art. 226 § 3 KK, tj. za znieważenie konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej Rzecznika Praw Obywatelskich mimo, że sam Andrzej Zoll w wydanej pod jego redakcją publikacji - Kodeks karny część szczególna, Komentarz do art. 117 – 277 k.k. pod redakcją Andrzeja Zolla, 3 wydanie, LEX a Wolters Kluwer business, s. 942 - uznaje za słuszną doktrynę, według której Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej.

dr Zbigniew Kękuś
Ojciec uznany za przestępcę

P.S. Wskazać należy na wyjątkowo nieetyczną, by nie rzec wstrętną postawę zauważalnie cierpiącego na właściwe niektórym całym środowiskom – sędziowie, salon „michnikowszczyzny” - niezasłużenie wykształcone u nich poczucie wyższości, prof. dr hab. Andrzeja Zolla.
Art. 540 § 1 Kodeksu Postępowania Karnego stanowi wszak:

„Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli: (…) 2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nie znane przedtem sądowi wskazujące na to, że: (…) b) skazany nie popełnił czynu, albo jego czyn nie stanowił przestępstwa (…).”

Skoro Andrzej Zoll uznaje w wydanym pod jego redakcję Komentarzu do Kodeksu Karnego, za słuszne wskazanie doktryny, że Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej, jest świadom, że obciążywszy mnie jako Rzecznik Praw Obywatelskich zeznaniami w sprawie, w której na podstawie jego zeznań sędzia Sądu Rejonowego w Dębicy Tomasz Kuczma skazał mnie wyrokiem z dnia 18 grudnia 2007r. /sygn. akt II K 451/06/, za sprawstwo czynu, który … nie stanowi przestępstwa, tj. za znieważenie Rzecznika Praw Obywatelskich jako … konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej - art. 226 § 3 Kodeksu Karnego.
A jednak milczy prof. dr hab. Andrzej Zoll, rad, że prokurator Radosława Ridan, a potem SSR Tomasz Kuczma spełnili jego wobec mej osoby marzenia.

Pomyśleć, że prof. dr hab. jest tak wielkim dla niektórych środowisk autorytetem, że od lat upatrują w nim ich reprezentanta na urzędzie Prezydenta Polski.

Prezentując w „Dzienniku Polska Europa Świat” w 2009 roku listę potencjalnych wtedy kandydatów na prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Michał Karnowski podał najkrótszą z możliwych – rozpisując się na temat innych potencjalnych kandydatów – informację o A. Zollu i jego promotorach:

„Andrzej Zoll. Potencjalny kandydat środowisk związanych z dawną UW.”
Michał Karnowski, „Kto chce mieszkać na Krakowskim Przedmieściu” , „Dziennik Polska Europa Świat”, 18-19.04.2009r.s, Magazyn, s. 5

Przypomnę, że na urzędzie Prezydenta Polski widział A. Zolla w 2005 roku, proponując go jako jego partii kandydata Władysław Frasyniuk.
Według red. Jacka Żakowskiego prof. dr hab. Andrzej Zoll nie jest zwykłym, lecz niekwestionowanym autorytetem i jako takowego zgłaszał go jako kandydata na Premiera Polski, co nieodżałowanej pamięci Maciej Rybiński tak – z należnym promotorowi szacunkiem - skomentował:

„W naszych czasach aleksandryjsko-macedońskie kwalifikacje ma przede wszystkim publicysta „Polityki” Jacek Żakowski. Zaproponował on rozwiązanie kryzysu politycznego jednym cięciem. Powołanie rządu bezpartyjnych fachowców, na czele z osobistością o niekwestionowanym autorytecie (…) Ale nie, Żakowski wysunął na szefa rządu profesora Zolla.”

Maciej Rybiński, „Nasz zagończyk Macedończyk”, Wprost, 22 lipca 2007r., s. 36

Tematy w dziale dla inteligentnych:
ARTYKUŁY - do przemyślenia z cyklu: POLITYKA - PIENIĄDZ - WŁADZA

Polecam sprawy poruszane w działach:
SĄDY PROKURATURA ADWOKATURA
POLITYKA PRAWO INTERWENCJE - sprawy czytelników

"AFERY PRAWA" Niezależne Czasopismo Internetowe www.aferyprawa.com redagowane przez dziennikarzy AP i sympatyków z całego świata których celem jest PRAWO, PRAWDA SPRAWIEDLIWOŚĆ DOSTĘP DO INFORMACJI ORAZ DOBRO CZŁOWIEKA

uwagi i wnioski proszę wysyłać na adres: afery@poczta.fm - Polska aferyprawa@gmail.com Dziękujemy za przysłane teksty opinie i informacje.

WSZYSTKICH INFORMUJĘ ŻE WOLNOŚĆ WYPOWIEDZI I SWOBODA WYRAŻANIA SWOICH POGLĄDÓW JEST ZAGWARANTOWANA ART 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

zdzichu