AferyPrawa.com

W związku z tym, że zawsze gdy to jest możliwe pragnę upewnić się że moja teza o działalności junty urzędniczej w Polsce jest słuszna pragnę uczestniczyć w wydarzeniach które są uzewnętrznieniem mojej tezy wraz z dostarczeniem bezpośrednich dowodów na jej istnienie.

Postanowiłem uczestniczyć w publicznym wysłuchaniu kandydatów na Prokuratora Generalnego w Polsce w siedzibie Krajowej Rady Sądowniczej. Szanowne podobno gremium pragnie wytypować kandydata na to stanowisko przyszłego cara mojej Ojczyzny.

Spektakl się zaczął i przy expose jednej z kandydatek na to stanowisko, które de facto obnażyło wszystkie antykonstytucyjne aspekty działalności Ministerstwa oraz Ministra Sprawiedliwości / Prokuratora Generalnego, postanowiłem bić brawo po zakończeniu jej odczytu uznając wystąpienie za szczególnie owocne, merytoryczne i potwierdzające moją tezę o istnieniu podziemia decyzyjnego w Polsce, a co ja nazywam juntą urzędniczą.

Okazało że byłem sam nagradzając wystąpienie oklaskami i zdając sobie sprawę z odbywającego się tam spektaklu w dodatku fatalnie wyreżyserowanego, z kiepskim antykonstytucyjnym scenariuszem i aktorach tych pierwszoplanowych jak i zakulisowych z podziemia decyzyjnego, którzy grają żałosne przedstawienie za publiczne pieniądze podatników.

Ale nie dla aktorów tej sceny tam się zjawiłem, większość znam osobiście lub miałem możliwość ich oceny poprzez wymianę licznej korespondencji z nimi przekonując się że w środowisku tym ścierają się grupy interesów komercyjno-politycznych na podłożu czysto kryminalnym.

Proszę nie być zszokowanym tym sformułowaniem „o podłożu czysto kryminalnym” ma to uzasadnienie w faktach i wydarzeniach. Te ostanie są raczej smutne bo wygląda na to że „państwo” powróciło do starych metod mordowania bezbronnych ludzi w więzieniu. Dodatkowo nie jest w stanie wyjaśnić śmierci gen. Marka Papały, który naraził się podziemiu decyzyjnemu myśląc, że to on jest Komendantem Głównym Policji.

Generał był człowiekiem ambitnym więc musiało dojść do konfrontacji i z niej Komendant wyszedł nogami do przodu. Ale należy się pocieszyć że ten młody funkcjonariusz nie poległ sam. Nasza nowożytna historia zna wiele przypadków rzekomych nieszczęśliwych wydarzeń kończących się śmiercią.

Jest to typowa specjalizacja dawnych służb bezpieczeństwa w Polsce w przeciwieństwie do Bułgarów specjalizujących się w śmiertelnych nakłuciach parasolem zakończonym zatrutą igłą w miejscach publicznych oraz w tłumie osób.

Profesor Marian Filar, obecnie poseł na Sejm RP, stwierdził że „przepisy z krajów europy zachodniej dot. wymiaru sprawiedliwości to gwałt zbiorowy ze szczególnym okrucieństwem na polskim prawie i czy w związku z tym kandydat ma propozycję rozwiązania tego problemu”?

Kandydat odpowiedział zdecydowanie, że nie da się uniknąć problemu i wszyscy muszą zacząć się uczyć. Według mojej opinii jest to niemożliwe dla środowiska, ponieważ sędziowie i prokuratorzy nie uczyli się czytania ze zrozumieniem, a jest to czynność niezbędna do nauki i ważniejsza niż genetyczne predyspozycje do sądzenia przeciwników politycznych zwłaszcza tych posiadających własność prywatną pokaźnych rozmiarów, którą należy ukraść na zasadzie nowego ładu społecznego.

Dodatkowo oprócz kwestii prawnych i merytorycznych jest to parada błaznów demokracji pod dyktando Krajowej Rady Sądownictwa i polityków. Stanowi świetny przykład syndromu sztokholmskiego doznanego przez dużą ilość ludzi w Polsce po wypowiedzeniu wojny mojej Ojczyźnie przez znanego obecnie z ław sądowych jaruzelskiego, swego czasu dyktatora (nie mylić z Karlem Lagerfeldem lub Jean-Paul Gouthier).

Krajowa Rada Sądownictwa nie posiada delegacji ustawowej do tego typu spektakli. Wprawdzie Ustawa z dnia 27 lipca 2001 roku o Krajowej Radzie Sądownictwa w swym artykule 2 umożliwia Radzie wykonywanie zadań określonych w ustawach, jednak ustawodawca wymienił te zadania w ustawie.

W żadnym przypadku Ustawa o Krajowej Radzie Sądowniczej nie wspomina o opiniowaniu prokuratorów. Prokurator Generalny jest też prokuratorem. Konstytucja RP w artykule 186 pkt. 1 jednoznacznie określa zadania Rady. (Krajowa Rada Sądownictwa stoi na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów).

Ustawa zasadnicza określiła te zadania i osobiście nie znam kraju w Unii Europejskiej aby tak ważna instytucja była formą prawną pozakonstytucyjną. To świadczy o tym że panująca nam z całym okrucieństwem junta urzędnicza w Polsce umacnia swe struktury umożliwiając tym samym dalszą bezkarności części obywateli RP.

Wynika to także z oświadczeń sporej grupy kandydatów na stanowisko Prokuratora Generalnego, którzy bez żenady oświadczali że chcą pełnić rolę służalczą wobec sądów i sędziów. Wynika z tego wprost że aktorzy z Krajowej Rady Sądownictwa nie rozumieją swojej roli i chcą wybrać ich sługusa na stanowisko ścigacza demokracji, uczciwych przedsiębiorców, rolników i rzemieślników oraz zagwarantować bezkarność sędziom wydającym wyroki wbrew obowiązującej Konstytucji RP i Umów Międzynarodowych.

Dodatkowo prokuratura i podziemie decyzyjne postanowili że ich gescheft, będzie nową formą cywilizacyjną opartą nie na trójpodziale władzy (ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej), lecz dodadzą swój biznes do kolejnej i nowej formy pozakonstytucyjnego ładu zrealizowanego w Polsce przez skundlonych polityków.

Rafał Gawroński.

Prezes Stowarzyszenia Ziemiańskiego w Polsce.

Email: rafal-gawronski@wp.pl

Autor zastrzega sobie wszelkie prawa do tej publikacji.