AferyPrawa.com

opublikowano: 20-02-2013

2013.02.18 Zażalenie Zbigniewa Kękusia na postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. w sprawie odmowy wszczęcia śledztwa w sprawie o popełnienie przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran przestępstw z art. 231 § 1 k.k. i z art. 207

Załącznik 1: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo z dnia 11.04/ 2012 r. Z. Kękusia do prezesa Sądu sędzi B. Baran

Załącznik 2: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo prezesa Sądu Barbary Baran do Z. Kękusia z dnia 27.04.2012 r.

Załącznik 3: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. L 050 ? 76/11, pismo z dnia 10 sierpnia 2012 r. Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędziego Michała Niedźwiedzia

Załącznik 4: Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj, sygn. akt III KMS 98/10, Postanowienie z dnia 17 sierpnia 2012 r.

Załącznik 8: Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 2 Ds. 911/12, postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r.

Kraków, dnia 18 lutego 2013 r.

Zbigniew Kękuś

Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia

XIV Wydział Karny

ul. Przy Rondzie 7

31-547 Kraków

Sygn. akt XIV: Kp 885/12/S

Sygn. akt Prokuratury: 2 Ds. 911/12

Do wiadomości:

1. Mieszkańcy Krakowa – klienci prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran

2. Funkcjonariusze Policji Sądowej Sądu Okręgowego w Krakowie oraz Pracownicy Firmy świadczącej Sądowi usługę ochrony, Pracownicy Sądu Okręgowego w Krakowie

3. Sędzia Aneta Mansfeld, Prezes Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia, ul. Przy Rondzie 7, 31-547 Kraków

4. Sędzia Krzysztof Sobierajski, Prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie, ul. Przy Rondzie 3, 31-547 Kraków

5. Sędzia Barbara Baran, Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie, ul. Przy Rondzie 7, 31-547 Kraków

6. Pan insp. Mariusz Dąbek, Małopolski Komendant Wojewódzki Policji, ul. Mogilska 109, 31-571 Kraków

7. Ks. kard. Stanisław Dziwisz, Metropolita Krakowski, Kuria Metropolitalna, ul. Franciszkańska 3, 31-004 Kraków

8. Państwo: Bogusław Kośmider, Małgorzata Jantos, Sławomir Pietrzyk, Józef Pilch - Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Rady Miasta Krakowa, Plac Wszystkich Świętych 3-4, 31-004 Kraków

9. Pan Stanisław Kracik, Dyrektor Szpitala Specjalistycznego im. dr J. Babińskiego, ul. Józefa Babińskiego 29, 30-393 Kraków

10. Panie: Krystyna Sosińska-Stępniewska, lek. med. Ewa Burzyńska-Rzucidło, Szpital im. dr J. Babińskiego, SOZOZ w Krakowie, ul. Józefa Babińskiego 29, 30-393 Kraków

11. Pan Jacek Majchrowski, Prezydent Krakowa, Plac Wszystkich Świętych 3-4, 31-004 Kraków

12. Pan Marian Mikołajski, Konsul Honorowy Królestwa Norwegii w Krakowie, ul. Mazowiecka 25, 30- 019 Kraków

13. Pan Jerzy Miller, Wojewoda Małopolski, ul. Basztowa 22, 31-156 Kraków

14. Pan Marek Sowa, Marszałek Województwa Małopolskiego, ul. Racławicka 56, 30-017 Kraków.

15. Pan Artur Wrona, Prokurator Apelacyjny, Prokuratura Apelacyjna w Krakowie, ul. Cystersów 18, 31-553 Kraków

16. Pani Krystyna Kowalczyk, Prokurator Rejonowy Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód, ul. Mosięznicza 2, 30-965 Kraków

17. Pan Bronisław Komorowski, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, ul. Wiejska 10, 00-952 Warszawa

18. Państwo: Bogdan Borusewicz, Jan Wyrowiński, Stanisław Karczewski, Maria Pańczyk - Pozdziej - Marszałek i Wicemarszałkowie Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, ul. Wiejska 6, 00-902 Warszawa

19. Państwo: Ewa Kopacz, Cezary Grabarczyk, Eugeniusz Tomczak – Grzeszczak, Marek Kuchcińskii, Wanda Nowicka, Jerzy Wenderlich – Marszałek i Wicemarszałkowie Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, ul. Wiejska 4/6/8, 00-902 Warszawa

20. Pan Donald Tusk, Prezes Rady Ministrów, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, Al. Ujazdowskie 1/3, 00-583 Warszawa

21. Pani Irena Lipowicz, Rzecznik Praw Obywatelskich, Al. Solidarności 77, 00-090 Warszawa

22. Pan Jarosław Gowin, Minister Sprawiedliwości, Al. Ujazdowskie 11, 00-950 Warszawa
    Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Biuro Poselskie, ul. Karmelicka 1/3, 31-133 Kraków

23. Pan Andrzej Duda, Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Biuro Poselskie, ul. Bracka 15, 31-005 Kraków

24. Pani Anna Grodzka, Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Biuro Poselskie, ul. Bracka 15, 31-005 Kraków

25. Pan Jarosław Kaczyński - Prezes Prawo i Sprawiedliwość, ul. Nowogrodzka 84/86, 02-018 Warszawa

26. Pan Leszek Miller - Przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej, ul. Rozbrat 44a, 00-419 Warszawa

27. Pan Janusz Palikot, Przewodniczący Ruchu Palikota, ul. Fabryczna 16/22 lok. 24, 00-446 Warszawa

28. Pan Janusz Piechociński - Prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego, ul. Kopernika 36/40, 00-924 Warszawa

29. Pan Wojciech Biedroń, Redaktor Naczelny „Fakt Kraków”, ul. Grzegórzecka 10, 31-530 Kraków

30. Pan Wojciech Harpula, Redaktor Naczelny, „Gazeta Krakowska”, Al. Pokoju 3, 31-548 Kraków

31. Pan Marek Kęskrawiec, Redaktor Naczelny „Dziennik Polski’, Al. Pokoju 3, 31-548 Kraków

32. Pan Piotr Mucharski, Redaktor Naczelny, Tygodnik Powszechny, ul. Wiślna 12, 31-007 Kraków

33. Pan Józef Stachów, Redaktor Naczelny „Gazeta Wyborcza – Gazeta Kraków”, ul. Szewska 5, 31-009 Kraków

34. Mirosław Błaszczyk - Prezes Zarządu Telewizji Polsat S.A., ul. Ostrobramska 77, 04-175 Warszawa

35. Juliusz Braun - Prezes Zarządu Telewizja Polska S.A., ul. Jana Pawła Woronicza 17, 00-999 Warszawa

36. Grzegorz Jankowski - Redaktor Naczelny, „Fakt”, ul. Domaniewska 52, 02-222 Warszawa

37. Pan Jacek Karnowski – Redaktor Naczelny, „wSieci”, ul. Saska 9a, 03-968 Warszawa

38. Pan Tomasz Lis, Redaktor Naczelny „Newsweek", ul. Domaniewska 52 02-222 Warszawa

39. Pan Paweł Lisicki, Redaktor Naczelny „DO RZECZY”, ul. Racławicka 146, 02-117 Warszawa

40. Adam Michnik - Redaktor Naczelny, „Gazeta Wyborcza”, ul. Czerska 8/10, 00-732 Warszawa

41. Jadwiga Sztabińska - Redaktor Naczelny, Dziennik Gazeta Prawna, ul. Okopowa 58/72, 01-042 Warszawa

42. Markus Tellenbach - Prezes Zarządu Dyrektor Generalny Grupy TVN, ul. Wiertnicza 166 02-952 Warszawa

43. Strony internetowe: www.zkekus.pl, www.aferyprawa.eu, www.monitor-polski.pl, www.NowyEkran.pl

44. i inni

Dotyczy:

1. Wniosek o przekazanie sprawy sygn. akt 2 Ds. 911/12 prokurator Ewie Kuzawińskiej do ponownego rozpoznania.

2. Uzupełnienie do Zażalenia na postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. /Załącznik 8/ w sprawie odmowy wszczęcia śledztwa w sprawie o popełnienie przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran przestępstw z art. 231 § 1 k.k. i z art. 207

3. Wniosek o dopuszczenie dowodu z akt sprawy Sądu Okręgowego w Krakowie sygn. L-050-76/11, w tym z:

   1. mojego pisma z dnia 11 kwietnia 2012 r. do prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran – Załącznik 1 - na okoliczność, że przed rozpoczęciem w dniu 26.07.2012 r. przed Sądem Okręgowym w Krakowie protestu głodowego złożyłem wniosek o wystąpienie przez nią, na podstawie:

      1. artykułu 25.1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,

      2. artykułu 825 Kodeksu postępowania cywilnego,

do komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafała Nowickiego de Poraj z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika z tytułu wykonawczego, wyroku z dnia 22 listopada 2004 r. /sygn. akt XI CR 603/04/ sędzi Sądu Okręgowego w Krakowie XI Wydział Cywilny-Rodzinny Teresy Dyrga

1. pisma prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran z dnia 27 kwietnia 2012 r., sygn. akt L-050-76/11 –Załącznik 2 – na okoliczność, że prezes B. Baran zawiadomiła mnie, iż: „Prezes Sądu Okręgowego nie jest uprawniony do rozpoznania wniosków o umorzenie egzekucji.”

2. mojego pisma do prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran z dnia 26 lipca 2012 r. – Załącznik 6 – na okoliczność, że:

   1. zawiadomiłem prezesa Sądu, że z dniem 26 lipca 2012 r. rozpocząłem protest głodowy przed Sądem Okręgowym w Krakowie, z zamiarem jego kontynuowania do dnia wystąpienia przez prezesa Sądu do komornika R. Nowickiego de Poraj z wnioskiem, jak w p. III.1,

   2. prowadziłem protest głodowy, jak w p. III.3.a, do dnia 10 sierpnia 2012 r.,

3. pisma wiceprezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędziego Michała Niedźwiedzia z dnia 10 sierpnia 2012 r. – Załącznik 3 – na okoliczność, że wiceprezes M. Niedźwiedź poinformował mnie: „Jednocześnie informuję, iż wystąpiłem do Komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie Rafała Nowickiego de Poraj Kancelaria komornicza w Krakowie przy al. Pokoju 29 B /48 w sprawie o sygn. III KMs 98/10 z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec uwzględnienia zarzutu przedawnienia podniesionego przez dłużnika.

4. pisma wiceprezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Liliany Kaltenbek-Skarbek z dnia 7 września 2012 r. – Załącznik 5 – na okoliczność, że wiceprezes L. Kaltenbek-Skarbek poświadczyła, że wiceprezes M. Niedźwiedź wystąpił w piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r. z wnioskiem do komornika Rafała Nowickiego de Poraj o umorzenie postępowania egzekucyjnego przeciwko mnie, na podstawie prawa, które ja podałem w moim piśmie z dnia 11 kwietnia 2012 r. do prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran, tj. /patrz: p. III.1/:

   1. artykułu 25.1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych,

   2. artykułu 825 Kodeksu postępowania cywilnego.

1. Wniosek o dopuszczenie dowodu z akt sprawy komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafała Nowickiego de Poraj, sygn. akt III KMs 98/10, na okoliczność, że komornik wydał - na wniosek z dnia 10 sierpnia 2012 r. wiceprezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędziego Michała Niedźwiedzia - w dniu 17 sierpnia 2012 r. postanowienie /Załącznik 4/ w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko mnie na podstawie tytułu wykonawczego, wyroku z dnia 22.11.2004 r. /sygn. akt XI CR 603/04/ sędzi Sądu Okręgowego w Krakowie XI Wydział Cywilny-Rodzinny Teresy Dyrga.

2. Wniosek o dopełnienie przez sędziego, który rozpoznaje sprawę sygn. akt XIV Kp 885/12/S ustawowego obowiązku denuncjacji określonego w art. 304 § 2 k.p.k. i złożenia zawiadomienia o popełnieniu przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran przestępstwa z art. 271 § 1 i § 2 k.k. przez zawiadomienie mnie pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. w sprzeczności z prawem określonym w art. 825 k.p.c., że –Załącznik 2: „ Prezes Sądu Okręgowego nie jest uprawniony do rozpoznania wniosków o umorzenie egzekucji.”

3. Wniosek o przygotowanie dla mnie akt sprawy sygn. XIV Kp 885/12/S w czytelni akt, w dniu 19 lutego 2013 r.

4. Wniosek o nie wyłączenie jawności posiedzenia w dniu 20 lutego 2013 r.

5. Zawiadomienie, że kopię postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w sprawie o popełnienie przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran przestępstw z art. 231 § 1 k.k. oraz z art. 207 § 1 i § 2 k.k, doręczę wszystkim Adresatom kopii niniejszego pisma – w tym ministrowi sprawiedliwości, Jarosławowi Gowinowi – a jego elektroniczna wersja zostanie umieszczona w Internecie.

„SSO Barbara Baran będzie nowym prezesem Sądu Okręgowego w Krakowie. Wczoraj jej kandydaturę, przedstawioną przez ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ćwiąkalskiego, pozytywnie oceniło zgromadzenie sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie. (…)

Jak powiedziała „Gazecie”, po objęciu nowego stanowiska chce (…) przyspieszyć sprawność postępowań oraz doprowadzić do tego, by strony były jeszcze bardziej profesjonalnie obsługiwane .”
Źródło : „Nowa prezes sądu okręgowego”; „Gazeta Wyborcza – Gazeta w Krakowie”, 10-11 stycznia 2009r., s. 4

„ PROTEST. Śpi na ulicy, pije tylko wodę – dr Zbigniew Kękuś od dwóch tygodni prowadzi przed krakowskim sądem protest głodowy. ”
Źródło : Marcin Banasik, „Głodują przed krakowskim sądem”; „Dziennik Polski”, 10 sierpnia 2012 r., s. A 06

„ Przez trzy lata krakowianin Zbigniew Kękuś usiłował dowieść, że ponad 10 tys. zł, które na wniosek sądu usiłował ściągnąć od niego komornik, to przedawnione koszta. Słał pisma i skargi. Bezskutecznie. Pomógł dopiero protest przed siedzibą krakowskiego Sądu Okręgowego. Po 16 dniach pikietowania budynku przy ul. Przy Rondzie mężczyzna doczekał się umorzenia prowadzonego przeciwko niemu postępowania komorniczego.”

Źródło : Marcin Karkosza, „Protest: sposób na sąd”; „Gazeta Krakowska”, 14-15.08.2012 r., s. 1

„ Złożenie zawiadomienia należy uznać za wyraz swoistej zemsty zawiadamiającego w związku z niepodjęciem przez osobę, której dotyczy zawiadomienie, oczekiwanych przez niego i korzystnych dla jego interesów majątkowych czynności w postępowaniu egzekucyjnym, co również nakazuje potraktowanie niniejszego zawiadomienia z odpowiednią ostrożnością procesową.

Prokurator Prokuratury Rejonowej Ewa Kuzawińska

Dowód: Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 2 Ds. 911/12, postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. – Załącznik 8

Uzasadnienie

„Sitwa” - «grupa osób wzajemnie się popierających,

dążących do wyciągania korzyści dla siebie ze spraw publicznych; klika» ;

Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 917

Pismem z dnia 3 stycznia 2013 r. zawiadomił mnie Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia XIV Wydział Karny – Załącznik 7:
„Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia XIV Wydział Karny Data wysłania: 3 stycznia 2013 r. Sygnatura akt: XVI Kp 885/12/S Termin: 20 lutego 2013 r. o godz. 08:30 sala B-030 Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ ZAWIADOMIENIE Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia XIV Wydział Karny zawiadamia Pana jako oskarżyciela prywatnego, że posiedzenie w przedmiocie rozpoznania zażalenia na postanowienie Prokuratora o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie dot. sygn. XIV Kp 885/12/S odbędzie się dnia 20 lutego 2013 r. o godz.. 08:30 sala B-030 w tutejszym Sądzie przy ul. Przy Rondzie 7.

Akta sprawy udostępniane są stronom w czytelni akt, znajdującej się w pom. E-217, II piętro, budynek Sądu Okręgowego w Krakowie, ul. Przy Rondzie 7 po wcześniejszej rezerwacji pod numerem telefonu 12 619-56-42 lub osobiście w sekretariacie Wydziału w pok. B-39.”
Dowód : Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia XIV Wydział Karny, sygn. akt: XVI Kp 885/12/S, zawiadomienie

z dnia 3 stycznia 2013 r. – Załącznik 7

Wskazać należy, że Zawiadomienie, jak wyżej zostało sporządzone z oczywistym i rażącym naruszeniem prawa procesowego określonego w art. 129 Kodeksu postępowania karnego, który stanowi:

„ § 1. W wezwaniu należy oznaczyć organ wysyłający oraz podać, w jakiej sprawie, w jakim charakterze, miejscu i czasie ma się stawić adresat i czy jego stawiennictwo jest obowiązkowe, a także uprzedzić o skutkach niestawiennictwa.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zawiadomień.”

Ja nie jestem w sprawie sygn. XIV Kp 885/12/S oskarżycielem prywatnym, lecz zgłaszającym.

Sąd nie zawiadomił mnie, w jakiej sprawie mam się stawić, ani czy moje stawiennictwo jest obowiązkowe.

Sąd podał w zawiadomieniu z dnia 3 stycznia 2013 r., że w dniu 20.02.2013 r. odbędzie się posiedzenie w sprawie … „dot. sygn. XIV Kp 885/12/S” .

To nie jest informacja czyniąca zadość wymogowi określonemu w art. 129 k.p.k.

Sygnatura XIV Kp 885/12/S, jest sygnaturą Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia.

A chodzi o sprawę Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 2 Ds. 911/12 – patrz: s. 6 niniejszego pisma.

Na tle innych, jakże licznych, dużo w ich skutkach poważniejszych przypadków naruszenia prawa przez podwładnych prezesa Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia, sędzi Anety Mansfeld, te podane wyżej, nie są jednak najcięższej wagi.

Sygnaturę 2 Ds. 911/12 Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód nadała sprawie złożonego przeze mnie zawiadomienia o popełnieniu przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran przestępstw z art. 231 § 1 k.k. oraz z art. 207 § 1 k.k.

Państwo, sędziowie bardzo często stosujecie taktykę polegająca na tym, że w uzasadnieniach do postanowień, którymi oddalacie zażalenia na postanowienia instytucji wymiaru sprawiedliwości pierwszych instancji podajecie, że zażalenie nie wnoszą żadnych nowych okoliczności, a te zgłoszone instytucji pierwszej instancji zostały już rozpoznane.

Pragnę zatem podkreślić, że niniejszym pismem zgłaszam nowy dowód w sprawie i wnoszę o jego dopuszczenie.

Zgłoszonym przeze mnie dowodem jest pismo do mnie prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran z dnia 27 kwietnia 2012 r. – Załącznik 2.

Wskazać należy, że przyczyną złożenia przeze mnie zawiadomienia o popełnieniu wyżej wymienionych przestępstw przez prezes Barbarę Baran było, że niedopełniając obowiązków zmusiła mnie do prowadzenia przez szesnaście dni – tj. w dniach 26 lipca 2012 r. do 10 sierpnia 2012 r. – protestu przed Sądem Okręgowym w Krakowie.

Oto spowodowane nieznajomością prawa cywilnego przez sędzię Barbarę Baran przyczyny prowadzenia przeze mnie protestu oraz jego skutki, sprzeczne ze stanowiskiem zaprezentowanym przez prezes B. Baran w piśmie do mnie z dnia 27.04.2012 r.

1. W dniu 22 listopada 2004 r. sędzia Sądu Okręgowego w Krakowie Teresa Dyrga wydała wyrok w sprawie sygn. XI CR 603/04, którym orzekła między innymi uzupełnienie wpisu ostatecznego w kwocie 8.750.00 /słownie: osiem tysięcy siedemset pięćdziesiąt/ zł.
   Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, wyrok z
   dnia 22 listopada 2004 r.
   
   

2. Wyrok SSO Teresy Dyrga z dnia 22.11.2004 r. uprawomocnił Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2006 r., sygn. akt I ACa 1633/05.
   Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział XI Cywilny-Rodzinny, sygn. akt XI CR 603/04, wyrok z dnia 22 listopada 2004 r.

3. Sprawa sygn. akt XI CR 603/04 była rozpoznawana w obydwóch instancjach pod rządami ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
   Artykuł 25.1 wyżej wymienionej ustawy stanowi: „Prawo Skarbu Państwa do żądania kosztów sądowych przedawnia się z upływem lat trzech licząc od dnia, w którym koszty należało uiścić.”
   Roszczenie Sądu Okręgowego w Krakowie wobec mnie w kwocie 8.750,00 zł przedawniło się zatem w dniu 11 kwietnia 2009 r.

4. W dniu 13 listopada 2009 r. zastępca przewodniczącego Wydziału XI Cywilnego-Rodzinnego Sądu Okręgowego w Krakowie Teresa Dyrga wydała zarządzenie w przedmiocie ściągnięcia ode mnie przedawnionego w dniu 11 kwietnia 2009 r. roszczenia w kwocie 8.750,00 zł tytułem wyroku, który wydała w sprawie sygn. XI CR 603/04 w dniu 22 listopada 2004 r.

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. L 050 – 76/11, pismo z dnia 7 września 2012 r. Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Liliany Kaltenbek-Skarbek – Załącznik 5.

5. W dniu 2 marca 2010 r. sędzia Sądu Okręgowego Wydział I Cywilny Zbigniew Ducki sporządził i skierował do komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafała Nowickiego de Poraj Zlecenie Egzekucyjne, którym zwrócił się o przeprowadzenie egzekucji ode mnie z tytułu, który uległ przedawnieniu w dniu 11 kwietnia 2009 r., tj. wyroku sędzi Teresy Dyrga z dnia 22 listopada 2004 r.

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział I Cywilny, sygn. akt XI C 603/04, Zlecenie Egzekucyjne sędziego Zbigniewa Duckiego z dnia 2 marca 2010 r.

6. Pismem z dnia 11 kwietnia 2012 r. skierowanym do prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran złożyłem – Załącznik 1:
   „Kraków, dnia 11 kwietnia 2012 r. Sędzia Barbara Baran Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie (…) Dotyczy:

Wniosek o zażądanie przez wierzyciela Sąd Okręgowy w Krakowie – na podstawie art. 825 ust. 1 K.p.c, art. 823 K.p.c. i art. 25.1 Ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - umorzenia postępowania egzekucyjnego /sygn. akt III KMS 98/10/ prowadzonego przez komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafała Nowickiego de Poraj na podstawie tytułu wykonawczego, wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny z dnia 22 listopada 2004 r., sygn. akt XI CR 603/04.”
W uzasadnieniu do wniosku, jak wyżej podałem prawo, na podstawie którego prezes Barbara Baran powinna wystąpić do komornika o umorzenie postępowania, tj. zawiadomiłem prezes B. Baran, że:

1. Artykuł 25.1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych stanowi: „Prawo Skarbu Państwa do żądania kosztów sądowych przedawnia się z upływem lat trzech licząc od dnia, w którym koszty należało uiścić.”

2. Artykuł 825 Kodeksu postępowania cywilnego :
   „[Umorzenie na wniosek] Organ egzekucyjny umorzy postępowanie w całości lub części na wniosek: 1) jeżeli tego zażąda wierzyciel; (…).”

Zawiadomiłem prezes Barbarę Baran, że z mocy prawa określonego w art. 25.1 ustawy z dnia 13.06.1967 r., roszczenie Sądu Okręgowego w Krakowie wobec mnie w kwocie 8.750,00 zł z tytułu wyroku sędzi Teresy Dyrga z dnia 22.11.2004 r. uległo przedawnieniu w dniu 11.04.2009 r. oraz złożyłem wniosek, by z mocy prawa określonego w art. 825 k.p.c. wystąpiła z wnioskiem do komornika Rafała Nowickiego de Poraj o umorzenie postępowania egzekucyjnego przeciwko mnie.

Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo z dnia 11 kwietnia 2012 r. Z. Kękusia do prezesa Sądu sędzi Barbary Baran – Załącznik 1

7. Prezes Barbara Baran udzieliła mi odpowiedzi na wniosek z pisma z dnia 11.04.2012 r., pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r., którym mnie poinformowała – Załącznik 2:
   „Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie L-050-76/11 Kraków 27 kwietnia 2012 r. Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ Uprzejmie informuję, iż pisma Pana z dnia 11 i 12 kwietnia 2012 r. zostały przekazane do sprawy egzekucyjnej o sygn. III Kms 98/10 jako pismo procesowe w sprawie.
   Jednocześnie informuję, że Prezes Sądu Okręgowego nie jest uprawniony do rozpoznania wniosków o umorzenie egzekucji. Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Barbara Baran ”
   Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo prezesa Sądu Barbary Baran do Z. Kękusia z dnia 27 kwietnia 2012 r. – Załącznik 2
   Sędzia Barbara Baran, prezes Sądu Okręgowego w Krakowie, który był wierzycielem w sprawie egzekucji ode mnie kwoty 8.750,00 zł z – przedawnionego w dniu 11 kwietnia 2009 r. – tytułu, tj. wyroku sędzi Teresy Dyrga z dnia 22.11.2004 r. /sygn. akt XI CR 603/04/ zawiadomiła mnie, że ona nie jest uprawniona do rozpoznania wniosku o umorzenie egzekucji.

8. W związku ze stanowiskiem zaprezentowanym przez prezes Barbarę Baran, komornik Rafał Nowicki de Poraj kontynuował egzekucję ode mnie kwoty 8.750,00 zł. Prowadził ją z mieszkania zamieszkiwanego przez moją byłą żonę z naszymi synami. Pismem z dnia 4 czerwca 2012 r. skierowanym do biegłego sądowego Huberta Dziewońskiego zwrócił się z prośbą p:„przedstawienie pisemnej kalkulacji dotyczącej wysokości ewentualnego wynagrodzenia za sporządzenie wyceny. Wycena ma dotyczyć spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (…).”

Dowód : Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj, sygn. akt III KMS 98/10, pismo z dnia 26 czerwca 2012 r. do Prezesa Sądu Rejonowego dla Krakowa Krowodrzy

9. Po tym, gdy biegły H. Dziewoński doręczył komornikowi kalkulację, ten pismem z dnia 26 czerwca 2012 r. skierowanym do prezesa Sądu Rejonowego dla Krakowa Krowodrzy sędzi Barbary Kursa, zwrócił się z wnioskiem: „o przelanie na konto komornika kwoty 894,00-zł z tytułu zaliczki na tymczasowe pokrycie wydatków gotówkowych (opis i oszacowania zajętej nieruchomości) zgodnie z art. 40 ust. 3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.”
   Dowód : Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj, sygn. akt III KMS 98/10, pismo z dnia 26 czerwca 2012 r. do Prezesa Sądu Rejonowego dla Krakowa Krowodrzy

10. Pismem z dnia 20 lipca 2012 r. skierowanym do prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran złożyłem: „Kraków, dnia 20 lipca 2012 r. Sędzia Barbara Baran Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie Dotyczy: (…) I I. Żądanie wystąpienia o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafała Nowickiego de Poraj przez sprzedaż mieszkania będącego moją i mojej byłej żony współwłasnością, w sprawie sygn. III KMS 98/10. III. Zawiadomienie, że jeśli Sąd Okręgowy w Krakowie nie spełni żądań, jak w p. (… ) II do dnia 25 lipca 2012 r., od dnia 26 lipca 2012 r., godz. 11:00 rozpocznę protest głodowy przed Sądem i będę go kontynuował do dnia spełnienia w.w. żądań. (… ) ”

Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo Z. Kękusia z dnia 20 lipca 2012 r. do Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran

11. Pismem z dnia 26 lipca 2012 r. skierowanym do prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran złożyłem – Załącznik 6 – Kraków, dnia 26 lipca 2012 r. Sędzia Barbara Baran Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie „Informuję, że zgodnie z moim pismem z dnia 20 lipca 2012 r., (… ) w dniu 26 lipca 2012 r. rozpocząłem przed Sądem Okręgowym w Krakowie protest głodowy. Będę go kontynuował do spełnienia przez Sąd Okręgowy w Krakowie moich wyżej przedstawionych słusznych żądań, tj. do dnia wręczenia mi: (… ) 2. oryginału postanowienia o umorzeniu egzekucji prowadzonej przez komornika Rafała Nowickiego de Poraj w postępowaniu sygn. III KMS 98/10. (… ) ”

Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo Z. Kękusia z dnia 26 lipca 2012 r. do Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran – Załącznik 6

Pismo, jak wyżej do prezesa Barbary Baran złożone po raz pierwszy w dniu 26.07.2012 r., składałem przez kolejne dni prowadzonego przeze mnie protestu głodowego, tj. do dnia 10 sierpnia 2012 r., czego dowodem prezentaty na nim Sądu – Załącznik 6,

12. W 16-ym dniu prowadzonego przeze mnie protestu, tj. 10 sierpnia 2012 r., wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Michał Niedźwiedź poprosił mnie o spotkanie, podczas którego wręczył mi pismo o treści – Załącznik 3:
    „ Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie L 050 – 76/11 Kraków, dnia 10 sierpnia 2012 r. Szanowny Pan Zbigniew Kękuś Po za poznaniu się z treścią Pana pisma z dnia 10 sierpnia 2012 r. uprzejmie informuję, iż uznaję podniesiony w nim zarzut przedawnienia roszczenia o zwrot kosztów sądowych orzeczonych w punkcie VII wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 22 listopada 2004 r. sygn. akt XI CR 603/04 utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie w dniu 10 kwietnia 2006 r. w kwocie 8. 750 zł.
    Jednocześnie informuję, iż wystą piłem do Komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie Rafała Nowickiego de Poraj Kancelaria komornicza w Krakowie przy al. Pokoju 29 B /48 w sprawie o sygn. III KMs 98/10 z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec uwzględnienia zarzutu przedawnienia podniesionego przez dłużnika.

Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Michał Niedźwiedź ”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. L 050 – 76/11, pismo z dnia 10 sierpnia 2012 r. Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędziego Michała Niedźwiedzia – Załącznik 3

13. Na podstawie pisma z dnia 10 sierpnia 2012 r. wiceprezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędziego Michała Niedźwiedzia, w dniu 17 sierpnia 2012 r. komornik Rafał Nowicki de Poraj wydał postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania przeciwko mnie w sprawie sygn. III KMS 98/10 – Załącznik 4:
    „Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj Kancelaria Komornicza w Krakowie /adres – ZKE/ sygn. akt III KMS 98/10 Kękuś Zbigniew /adres – ZKE/ Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy w postępowaniu egzekucyjnym z wniosku wierzyciela Sąd Okręgowy w Krakowie /adres – ZKE/ przeciwko dłużnikowi: Zbigniew Kękuś /adres - ZKE/ o egzekucję należności pieniężnych POSTANAWIA

1. Postępowanie egzekucyjne umorzyć

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj

UZASADNIENIE

W dniu 16.09.2012 r. wierzyciel złożył w kancelarii komornika wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego w niniejszej sprawie. Wobec powyższego na podstawie art. 825 kpc należało postanowić jak na wstępie.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj

Dowód: Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj, sygn. akt III KMS 98/10, Postanowienie z dnia 17 sierpnia 2012 r. – Załącznik 4

14. Pismem z dnia 5 września 2012 r. zawiadomił mnie Sąd Okręgowy w Krakowie:„Kraków, 05/09/2012 Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział I Cywilny /adres – ZKE/ Sygn. akt: XI C 603/04 Nr karty dł: 1464/2009/C/O Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ ZAWIADOMIENE Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział I Cywilny zawiadamia, iż należności sądowe: - koszty sądowe w wysokości: 8.750,00 zł nałożone na Pana orzeczeniem Sądu z dnia 22/11/2004 w sprawie XI C 603/04 zostały umorzone . Sekretarz Renata Zając”
    Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt XI C 603/04, Zawiadomienie z dnia 5 września 2012 r.

15. Pismem z dnia 7 września 2012 r. zawiadomiła mnie wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Liliana Kaltenbek-Skarbek – Załącznik 5:
    „Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie, Kraków, dnia 7 września 2012 r., L-050-76/11, Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/

(…) Podstawę wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. o umorzenie postępowania egzekucyjnego w sprawie o sygn. III KMs 98/10 prowadzonej przez Komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie Rafała Nowickiego de Poraj stanowił art. 825 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego , który wszedł w życie w dniu 1 stycznia 1965 r. (przepis ten nie był nowelizowany).

Na podstawie analizy akt postępowania w sprawie XI CR 603/04, można stwierdzić, iż roszczenie Skarbu Państwa o zapłatę kwoty 8.750,00 zł, zasądzonej od Pana wyrokiem z dnia 22 listopada 2004 r. tytułem zwrotu kosztów procesu uległo przedawnieniu z upływem dnia 11 kwietnia 2009 r.

Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Liliana Kaltenbek-Skarbek”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. L 050 – 76/11, pismo z dnia 7 września 2012 r. Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Liliany Kaltenbek-Skarbek – Załącznik 5

Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Liliana Kaltenbek-Skarbek poświadczyła zatem prawidłowość podstaw prawnych dla wniosku z pisma z dnia 11 kwietnia 2012 r. do prezesa Sądu Barbary Baran – Załącznik 1:

Wniosek o zażądanie przez wierzyciela Sąd Okręgowy w Krakowie – na podstawie art. 825 ust. 1 K.p.c, art. 823 K.p.c. i art. 25.1 Ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - umorzenia postępowania egzekucyjnego /sygn. akt III KMS 98/10/ prowadzonego przez komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafała Nowickiego de Poraj na podstawie tytułu wykonawczego, wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny z dnia 22 listopada 2004 r., sygn. akt XI CR 603/04.”
Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo Z. Kękusia z dnia 11 kwietnia 2012 r. do Prezesa Sądu SSO Barbary Baran – Załącznik 1

Roszczenie Skarbu Państwa wobec mnie o zapłatę kwoty 8.750,00 zł zasądzonej wyrokiem z dnia 22 listopada 2004 r., sygn. XI CR 603/04, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2006 r., sygn. akt sygn. akt I ACa 1633/05, uległo przedawnieniu w dniu 11 kwietnia 2009 r., ponieważ sprawa sygn. akt XI CR 603/04 była rozpoznawana w obydwóch instancjach pod rządami ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, której artykuł 25.1 stanowi –jak poinformowałem pismem z dnia 11.04.2012 r. prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran –Załącznik 1: „Prawo Skarbu Państwa do żądania kosztów sądowych przedawnia się z upływem lat trzech licząc od dnia, w którym koszty należało uiścić.”

Podstawą wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. o umorzenie postępowania egzekucyjnego w sprawie o sygn. III KMs 98/10 prowadzonej przez Komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie Rafała Nowickiego de Poraj był art. 825 Kodeksu postępowania cywilnego, który stanowi -jak poinformowałem pismem z dnia 11.04.2012 r. prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran – Załącznik 1: „[Umorzenie na wniosek] Organ egzekucyjny umorzy postępowanie w całości lub części na wniosek: 1) jeżeli tego zażąda wierzyciel; (…).”

A jednak poinformowana przeze mnie o zacytowanym wyżej prawie i datach wydania wyroku w sprawie Sądu Okręgowego w Krakowie sygn. akt XI CR 603/04, tj. w pierwszej instancji 22.11.2004 r. oraz w drugiej 10.04.2006 r. prezes Sądu Okręgowego w Krakowie, tj. wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym na podstawie tytułu wykonawczego, wyroku sędzi Teresy Dyrga z dnia 22.11.2004 r., sędzia Barbara Baran poinformowała mnie uprzejmie pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. – Załącznik 2:

„Uprzejmie informuję, iż pisma Pana z dnia 11 i 12 kwietnia 2012 r. zostały przekazane do sprawy egzekucyjnej o sygn. III Kms 98/10 jako pismo procesowe w sprawie.
Jednocześnie informuję, że Prezes Sądu Okręgowego nie jest uprawniony do rozpoznania wniosków o umorzenie egzekucji. Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Barbara Baran ”
Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo prezesa Sądu Barbary Baran z dnia 27

kwietnia 2012 r. – Załącznik 2

Z przyczyn nieznajomości prawa cywilnego przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran musiałem zatem prowadzić protest głodowy, celem zapobieżenia egzekucji przez komornika kwoty 8.750,00 zł z mieszkania zamieszkiwanego przez moje dzieci razem z moją byłą żoną.

Prowadzić go musiałem przez 16 dni.

Dopiero w 16 dniu mojej głodówki wiceprezes Sądu sędzia Michał Niedźwiedź podjął decyzję na podstawie prawa, o którym ja poinformowałem prezes Barbarę Baran pismem z dnia 11 kwietnia 2012 r.

W związku z powyższym złożyłem w Prokuraturze Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód zawiadomienie o popełnieniu przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie, sędzię B. Baran przestępstw z art. 231 § 1 kk /niedopełnienie obowiązków/ oraz z art. 207 § 1 i § 2 /znęcanie się ze szczególnym okrucieństwem/.

Zawiadomienie rozpoznała prokurator w.w. Prokuratury Ewa Kuzawińska, wydając w dniu 28 sierpnia 2012 r. postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa – Załącznik 8:

„Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód /adres – ZKE/ 2 Ds. 911/12 Kraków, dnia 28 sierpnia 2012 r. Postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa

Ewa Kuzawińska – prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków – Śródmieście Wschód w Krakowie w sprawie sygn. j.w. z zawiadomienia Zbigniewa Kękusia działając na zasadzie art. 17 § 1 pkt 2 kpk i art. 303 kpk postanowiła: odmówić wszczęcia śledztwa w sprawach:
I. nie dopełnienia w okresie od 11 kwietnia 2012 r. do 20 sierpnia 2012 r. w Krakowie przez funkcjonariusza publicznego w osobie Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie jego obowiązku przez zaniechanie wystąpienia do komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne sygn. III Kms 98/10 z wnioskiem o umorzenie tego postępowania wobec przedawnienia objętego nim roszczenia i działanie przez to na szkodę Zbigniewa Kękusia, tj. przest. z art. 231 § 1 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 2 kpk)

II. znęcania się psychicznego ze szczególnym okrucieństwem w okresie od 11 kwietnia 2012 r. do 20 sierpnia 2012 r. w Krakowie nad Zbigniewem Kękusiem pozostającym w stosunku zależności, poprzez zaniechanie wystąpienia do komornika prowadzącego postępowanie egzekucyjne sygn. III Kms 98/10 z wnioskiem o umorzenie tego postępowania wobec przedawnienia objętego nim, roszczenia, co spowodowało u pokrzywdzonego cierpienia psychiczne i podjęcie protestu głodowego, tj. o przest. z art. 207 § 2 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 2 kpk)

Uzasadnienie

Do Prokuratury Rejonowej Kraków – Śródmieście Wschód w Krakowie wpłynęło zawiadomienie Zbigniewa Kękusia, z którego wynika, że w ocenie zawiadamiającego Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie Barbara Baran popełniła na jego szkodę przestępstwa z art. 231 § 1 kk i z art. 207 § 2 kk. W szczególności z zawiadomienia wynika, że zdaniem Zbigniewa Kękusia przestępstwo z art. 231 § 1 kk miało polegać na tym, że prezes Sądu Okręgowego w Krakowie w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko niemu w związku z nieziszczeniem opłat zasądzonych od niego wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Cywilny Rodzinny sygn. XI CR 603/04 nie skorzystała jako wierzyciel w tym postępowaniu, z możliwości zwrócenia się do komornika prowadzącego postępowanie z wnioskiem o jego umorzenie wobec przedawnienia roszczenia objętego w/w postępowaniem. Uczynił to dopiero Wiceprezes Sądu Okręgwego w Krakowie z inicjatywy zawiadamiającego. Zbigniew Kękuś zaznaczył, że w czasie którego dotyczy zawiadomienie, egzekucja została skierowana do lokalu mieszkalnego, w którym zamieszkują jego małoletnie dzieci. W powyższy sposób w ocenie Zbigniewa Kękusia Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie dodatkowo znęcała się nad nim psychicznie ze szczególnym okrucieństwem, zwłaszcza, że zawiadamiający wobec odmowy wystąpienia z wnioskiem o umorzenie przedmiotowego postępowania egzekucyjnego podjął protest głodowy.

Analiza treści zawiadomienia o przestępstwie wykazała, że w sprawie nie zaistniało uzasadnione podejrzenie zrealizowania znamion przestępstw z art. 231 § 1 kk i z art. 207 § 1 lub 2 kk ani też żadnego innego czynu zabronionego, a tym samym po myśli art. 303 kpk brak jest podstaw do wszczęcia postępowania egzekucyjnego.

W zakresie czynu z art. 231 § 1 kk stwierdzić należy, że nie istniej prawny obowiązek wierzyciela w zakresie kierowania do komornika jakichkolwiek wniosków w toku postępowania egzekucyjnego, co dotyczy także wniosków o umorzenie tego postępowania wobec przedawnienia karalności roszczenia, a nadto dotyczy to każdego wierzyciela, a zatem – na gruncie niniejszej sprawy – także Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie. Wszelkie wnioski w toku tego postępowania pozostawione są do uznania wierzyciela, a zatem leżą w sferze jego uprawnień, nie obowiązków. Podobnie nie istnieje obowiązek uznania przez wierzyciela zarzutu przedawnienia podniesionego przez dłużnika, czynność ta pozostawiona jest do jego swobodnej decyzji. Tym samym nie sposób przyjąć, ażeby Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie w wyniku zaniechania zwrócenia się do komornika z wnioskiem o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko zawiadamiającemu dopuściła się niedopełnienia obowiązków służbowych w rozumieniu art. 231 § 1 kk, nawet przy przyjęciu, że takowy wniosek byłby zasadny, skoro obowiązek o jakim mowa w ogóle nie istnieje, tudzież ażeby przekroczyła swoje uprawnienia w rozumieniu tego przepisu, zwłaszcza, że z uprawnienia do wniesienia wniosku o jakim mowa w zawiadomieniu Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie zgodnie z treścią zawiadomienia w ogóle nie skorzystała.

Zarzut popełnienia przez Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie przestępstwa z art. 207 § 2 kk na szkodę zawiadamiającego również należy uznać za zupełnie pozbawiony podstaw. Należy tu wskazać na oczywisty wręcz brak realizacji znamion zarówno przedmiotowych, jak i podmiotowych omawianego czynu. Przestępstwo określone w art. 207 § 1 kk polega na znęcaniu się fizycznym lub psychicznym nad osoba najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny. Przepis art. 207 § 2 kk określa typ kwalifikowany czynu z art. 207 § 1 kk ze względu na działanie sprawcy polegające na stosowaniu szczególnego okrucieństwa. W pierwszej kolejności wskazać należy na niezrealizowanie znamion przedmiotowych w zakresie wymnaganej przez omawiany typ czynu zabronionego relacji pokrzywdzonego i sprawcy. W szczególności z zawiadomienia nie wynika ażeby zawiadamiający był osoba najbliższa dla Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie, której dotyczy zawiadomienie ani też ażeby znajdował się wobec niej w stosunku zależności o jakim mowa w art. 207 § 1 kk. Dodatkowo z zawiadomienia nie wynika, ażeby zawiadamiający był osobą nieporadną, czy to psychicznie czy fizycznie w rozumieniu oczywistego przepisu. Niezależnie od powyższego charakter zakwestionowanego zachowania, a to zaniechanie skierowania do komornika określonego wniosku w postępowaniu egzekucyjnym, absolutnie nie może zostać uznane za zachowanie noszące znamiona znęcania się czy to fizycznego czy psychicznego w rozumieniu art. 207 § 1 kk, a tym bardziej ze szczególnym okrucieństwem. Zawiadamiający samodzielnie, jako dorosły człowiek, powziął decyzję o podjęciu protestu głodowego i znoszeniu związanych z tym niedogodności. Nie były one natomiast bezpośrednio spowodowane przez Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie. Ponadto nie sposób logicznie przyjąć, ażeby wymieniona była w jakikolwiek sposób zainteresowana w celowym powodowaniu jakichkolwiek cierpień, czy to fizycznych czy moralnych zawiadamiającego. Złożenie zawiadomienia należy uznać za wyraz swoistej zemsty zawiadamiającego w związku z niepodjęciem przez osobę, której dotyczy zawiadomienie, oczekiwanych przez niego i korzystnych dla jego interesów majątkowych korzyści w postępowaniu egzekucyjnym, co również nakazuje potraktowanie niniejszego zawiadomienia z odpowiednią ostrożnością procesową.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Prokurator Prokuratury Rejonowej Ewa Kuzawińska

Dowód: Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 2 Ds. 911/12, postanowienie prokurator

Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. – Załącznik 8

Po tym, jak mnie prezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Barbara Baran zmusiła jej opisanym wyżej potraktowaniem mojego pisma do niej z dnia 11.04.2012 r. /Załącznik 2/ do prowadzenia przez aż 16 dni protestu głodowego przed Sądem Okręgowym w Krakowie i ja złożyłem w związku z tym zawiadomienie o popełnieniu przez nią wyżej wymienionych przestępstw, życzliwa pani prezes prokurator Ewa Kuzawińska uznała, że … ja sam jestem sobie winien oraz że jestem mściwy, tj., że mszczę się na prezes Barbarze Baran.

Podała – Załącznik 8:

1. „ Zawiadamiający samodzielnie, jako dorosły człowiek, powziął decyzję o podjęciu protestu głodowego i znoszeniu związanych z tym niedogodności . Nie były one natomiast bezpośrednio spowodowane przez Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie.”

2. „ Złożenie zawiadomienia należy uznać za wyraz swoistej zemsty zawiadamiającego w związku z niepodjęciem przez osobę, której dotyczy zawiadomienie, oczekiwanych przez niego i korzystnych dla jego interesów majątkowych korzyści w postępowaniu egzekucyjnym, co również nakazuje potraktowanie niniejszego zawiadomienia z odpowiednią ostrożnością procesową.”

Moja decyzja o rozpoczęciu protestu głodowego była wymuszona przez prezes Barbarę Baran.

Pouczona przeze mnie pismem z dnia 11.04.2012 r. o prawie, na podstawie którego wiceprezes Michał Niedźwiedź skierował w dniu 10 sierpnia 2012 r. wniosek do komornika wyjaśniła mi, że – Załącznik 2: „Prezes Sądu Okręgowego nie jest uprawniony do rozpoznania wniosków o umorzenie egzekucji.”

Wniosek ze stanowiska sędzi Barbary Baran taki, że ona, prezes wierzyciela, tj. Sądu Okręgowego w Krakowie nie mogła wystąpić do dnia 9 sierpnia 2012 r. z wnioskiem do komornika, z którym w dniu 10 sierpnia 2012 r. wystąpił wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Michał Niedźwiedź.

Czy zatem zmieniło się prawo w okresie pomiędzy 27 kwietnia 2012 r., gdy prezes B. Baran sporządzała pismo do mnie Załącznik 2, a dniem 10 kwietnia 2012 r., gdy wiceprezes M. Niedźwiedź sporządził pismo, którym w tej samej sprawie zajął całkowicie odmienne stanowisko?
Ależ skąd!
Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Liliana Kaltenbek-Skarbek zawiadomiła mnie przecież pismem z dnia 7 września 2012 r. – Załącznik 5:

„Podstawę wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. o umorzenie postępowania egzekucyjnego w sprawie o sygn. III KMs 98/10 prowadzonej przez Komornika przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie Rafała Nowickiego de Poraj stanowił art. 825 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego, który wszedł w życie w dniu 1 stycznia 1965 r. (przepis ten nie był nowelizowany).

(…) Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Liliana Kaltenbek-Skarbek”

Dowód: Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. L 050 – 76/11, pismo z dnia 7 września 2012 r. Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Liliany Kaltenbek-Skarbek – Załącznik 5

Przepis, który ja podałem prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbarze Baran jako podstawę prawną mojego wniosku z pisma do niej z dnia 11.04.2012 r. o wystąpienie z wnioskiem do komornika o umorzenie postępowania egzekucyjnego wobec mnie nie był nowelizowany od dnia 1 stycznia 1965 r., tj. przez ponad … 47 lat.

A prezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Barbara Baran nie zdążyła się go nauczyć.

Co więcej, okazała się w dodatku tak bardzo odporna na wiedzę, że nawet, gdy go jej podałem, nie skorzystała z niego.

Zmusiła mnie do prowadzenia protestu głodowego.

Gdybym go nie rozpoczął w dniu 26 lipca 2012 r, a potem kontynuował, komornik Rafał Nowicki de Poraj doprowadził by do końca postępowanie egzekucyjne prowadzone z mieszkania.

Wyznaczył już przecież w dniu 4 czerwca 2012 r. biegłego sądowego Huberta Dziewońskiego do sporządzenia wyceny spółdzielczego własnościowego prawa do mieszkania zamieszkiwanego przez moje dzieci razem z moją byłą żoną.

W związku z powyższym skierowałem do Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia Wydział Karny zażalenie na postanowienie wielce życzliwej prezes Barbarze Baran, prokurator Ewy Kuzawińskiej.

Przekazano je do rozpoznania Wydziałowi XIV Karnemu Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia, a tam sędzi Katarzynie Cielarskiej.

Sędzia Katarzyna Cielarska wydała w dniu 2 listopada 2012 r. postanowienie w przedmiocie wystąpienia do Sądu Najwyższego o rozważenie możliwości przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na …dobro wymiaru sprawiedliwości podając w uzasadnieniu między innymi – Załącznik 9:
„ Sygn. akt XIV Kp 885/12/S POSTANOWIENIE Dnia 2 listopada 2012 roku Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie Wydział XIV Karny w składzie: Przewodniczący: SSR Katarzyna Cielarska Protokolant /imię i nazwisko Protokolanta – ZKE/ po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2012 roku w Krakowie na posiedzeniu w sprawie XIV Kp 885/12/S na skutek zażalenia skarżącego Zbigniewa Kękusia na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków – Śródmieście Wschód w Krakowie z dnia 28 sierpnia 2012 roku o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie 2 Ds. 911/12 z urzędu w przedmiocie wystąpienia do Sądu Najwyższego z inicjatywą przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu na podstawie art. 37 kpk postanawia: wystąpić do Sądu Najwyższego o rozważenie możliwości przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości (…) W świetle powyższych okoliczności za uzasadnioną wypada uznać obawę, iż w razie podjęcia się przez Sądy Rejonowe w Krakowie merytorycznego rozpoznania sprawy, w odbiorze społecznym mogłoby to skutkować wrażeniem o zagrożeniu dla bezstronnego oraz obiektywnego rozstrzygnięcia. Tymczasem dobro wymiaru sprawiedliwości rozumiane jako postulat kształtowaniu społecznego poczucia o bezstronnym i wolnym od wszelkich wpływów orzekaniu wymaga, aby tego rodzaju okoliczności w danej sprawie nie występowały.

Mając na uwadze powyższe orzeczono, jak w sentencji postanowienia.”

Dowód : Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie Wydział XIV Karny, sygn. akt XIV Kp 885/12/S,

postanowienie sędzi Katarzyny Cielarskiej z dnia 2 listopada 2012 r. – Załącznik 9

To kuriozalne postanowienie.

Sporządzone wszak przez … niezawisłą /art. 178.1 Konstytucji/, a także niezależną, sprawiedliwą i bezstronną /art. 45.1 Konstytucji/ sędzię Katarzynę Cielarską, która potwierdziła, że sama nie wierzy w żadnego z sędziów w Krakowie niezawisłość, a z nią w odwagę przeciwstawienia się tumanowi na stanowisku prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie.

Nie dał się nabrać sędzi Katarzynie Cielarskiej Sąd Najwyższy i wydał w dniu 13 grudnia 2012 r. postanowienie w przedmiocie nieuwzględnienia jej wniosku.

Wytłumaczył sędzi K. Cielarskiej, że jej wniosek jest opary na … nieracjonalnych przesłankach – Załącznik 10:
„Sygn. akt IV Ko 95/12 POSTANOWIENIE Dnia 13 grudnia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie SSN Józef Szewczyk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) w sprawie zażalenia Zbigniewa Kękusia na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków-Śródmieście Wschód z dnia 28 sierpnia 2012 r. o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie 2 Ds. 911/12 po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 13 grudnia 2012 r., wniosku Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie na postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie z dnia 2 listopada 2012 r., sygn. akt XIV Kp 885/12/S o przekazaniu sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu na podstawie art. 37 k.p.k. postanowił nie uwzględni wniosku.

Uzasadnienie

Do Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie wpłynęło zażalenie Zbigniewa Kękusia na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód w Krakowie z dnia 28 sierpnia 2012 r. o odmowie wszczęcia śledztwa wnsprawie 2 Ds. 911/12. Zbigniew Kękuś zawiadomił prokuraturę o popełnieniu przestępstw z art. 231 § 1 k.k. i z art. 207 § 2 k.k. przez Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie.

Po wpłynięciu zażalenia sąd właściwy do jego rozpoznania zwrócił się do Sądu Najwyższego o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu ze względu na to, że rozstrzygnięcie w tej sprawie przez sąd właściwy mogłoby wywołać zarówno w odczuciu stron postępowania, jak i opinii społecznej wątpliwości co do istnienia warunków do bezstronnego i obiektywnego orzekania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Bezsporne jest, że przepis art. 37 k.p.k. ma charakter wyjątkowy. Przewiduje bowiem odstępstwo od ustawowych reguł określenia właściwości miejscowej sądu. Stąd też jego zastosowanie może wystąpić tylko wtedy, gdy zaistniałe w sprawie okoliczności jednoznacznie świadczą tym, że jej pozostawienie do rozpoznania sądowi właściwemu miejscowo byłoby sprzeczne z dobrem wymiaru sprawiedliwości. Takimi okolicznościami mogą zaś być tego rodzaju sytuacje, które mogą wywierać wpływ na swobodę orzekania lub stwarzać przekonanie ( nawet w istocie mylne, jakkolwiek powzięte w oparciu o racjonalne przesłanki ) o braku warunków do rozpoznania danej sprawy w sposób w pełni obiektywny (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 1995 r., III KO 34/95, OSNKW 1995, nr 9-10, poz. 68; z dnia 10 grudnia 1999 r., III KO 98/99, Prok. I Pr. 2000, z. 2072 z dnia 13 listopada 2008 r., IV KO 130/08, R-OSNKW 2008, poz. 2280).

Sytuacja taka nie zaistniałą jednak w niniejszej sprawie. Sąd Najwyższy wielokrotnie, między innymi we wskazanych orzeczeniach, wyrażał pogląd, że przekonanie o braku możliwości do obiektywnego rozpoznania sprawy przez sąd miejscowo właściwy oparte powinno być na racjonalnych przesłankach . Przekonanie takie, oparte tylko na przypuszczeniach i założeniach o charakterze hipotetycznym, zwłaszcza wyrażanych przez stronę postępowania, nie jest wystarczając dla odstąpienia od reguł właściwości miejscowej, których zadaniem jest między innymi gwarantowanie niezawisłości sądu. Podstawą taką nie mogą być również obawy, co do tego, żem po wydaniu orzeczenia sędziowie zasiadający w składzie orzekającym sami spotkają się z oskarżeniami .

Ponadto, poszczególne sprawy, w odniesieniu do których sądy zgłaszają inicjatywę przekazania do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, oceniane być powinny indywidualnie, z uwzględnieniem konkretnych okoliczności ujawnionych w danym postępowaniu. Wtedy, gdy stawiane prezesowi sądu lub sędziemu zarzuty dotyczą sposobu prowadzenia postępowania, a więc wykonywania rutynowych obowiązków służbowych, gdy jednocześnie nie toczą się w tych sprawach postępowania dyscyplinarne i brak innych, szczególnych okoliczności, świadczących o przestępczym charakterze opisywanych przez stronę działań lub zaniechań, trudno z reguły uznać, że dobro wymiaru sprawiedliwości, wymaga przeniesienia sprawy do rozpoznani w sądzie innym, aniżeli miejscowo właściwy. Brak jest uzasadnionych podstaw do twierdzenia, że sędziowie sądu krakowskiego nie mogą rozpoznać wniesionego zażalenia bezstronnie, podzielenie tego przekonania umacniałoby raczej pogląd o tym, że solidarność grupowa sędziów i podległość służbowa wobec prezesa sądu wyższej instancji dominuje na obiektywizmem i zachowaniem niezawisłości w danej sprawie. To zaś z pewnością nie służyłoby dobru wymiaru sprawiedliwości (zob. także postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2010 r., III KO 19/10, R-OSNKW 2010, poz. 580; z dnia 21 października 2010 r., III KO 91/10, R-OSNKW 2010, poz. 2040).

Sam fakt, że sprawa dotyczy Prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie nie może powodować wyłączenia od orzekania sądów z okręgu krakowskiego, wtedy gdy zarzuty związane sa z wykonywaniem lub niewykonywaniem rutynowych czynności służbowych przez prezesa sądu. Na marginesie tylko dodać należy, że wyjątkowy w swej istocie przepis art. 37 k.p.k. nie powinien być również traktowany jako podstawa do podejmowania prób przekazania innemu sądowi spraw o dużym stopniu uciążliwości, czy z innych względów kłopotliwych. W czasie sprawowania urzędu sędziego konieczna jest umiejętność sprostania różnym wyzwaniom, także takim, które sprowadzają się do stawiania sędziom lub prezesom sądów różnorakich zarzutów. Sytuacja tego rodzaju zdarza się zresztą coraz częściej w różnych sądach.

Z powyższych względów, kierując się także zakazem rozszerzającej wykładni o charakterze wyjątkowym, jakim jest art. 37 k.p.k., Sąd Najwyższy orzekła, jak w części dyspozytywnej postanowienia.”

Dowód : Sąd Najwyższy, sygn. akt IV KO 95/12, postanowienie z dnia 13 grudnia 2012 r. – Załącznik 10

Sąd Najwyższy:

1. zarzucił sędzi Katarzynie Cielarskiej, że jej wniosek z postanowienia z dnia 2 listopada 2012 r. sygn. XIV Kp 885/12/S /patrz: s. 8 niniejszego pisma oraz Załącznik 9/ jest nie tylko nieuzasadniony, ale nawet nieracjonalny,

2. postawił przed Sądem Rejonowym dla Krakowa Śródmieścia Wydział XIV Karny wyzwanie sprostania zadaniu rozpoznania sprawy, w której ja stawiam prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbarze Baran zarzuty popełnienia czynów określanych jako przestępstwa w art. 231 § 1 k.k. i w art. 207 § 1 i § 2 k.k.

Ze swej strony dodam, że Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie sprostać będzie musiał temu wyzwaniu, czyniąc zadość mojemu konstytucyjnemu prawu do rozpoznania sprawy przez niezawisły, sprawiedliwy i bezstronny sąd – art. 45.1 Konstytucji.

Tymczasem jedyny słuszny wniosek z podanych wyżej faktów, poświadczonych załączonymi do niniejszego pisma kopiami dokumentów, w tym wydanych przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie Barbarę Baran i wiceprezesów, sędziów Michała Niedźwiedzia i Lilianę Kaltenmbek-Skarbek, że prezes, sędzia Barbara Baran jest:

1. wyjątkowym tumanem, który nie zna prawa obowiązującego bez zmian od 1 stycznia 1965 r. i tą nieznajomością prawa zmusiła mnie do prowadzenia słusznego protestu głodowego,

2. sadystką, która dopuściła, żebym przez aż szesnaście dni – 26 lipca 2012 r. do 10 sierpnia 2012 r. - prowadził protest głodowy przed kierowanym przez nią Sądem Okręgowym w Krakowie zanim rozpoznano mój słuszny wniosek.

W tym miejscu przypomnieć należy, że i tak mam szczęście, bo przecież sędzia Barbara Baran przyspieszyła sprawność postępowań i postawiła na profesjonalizm.

Gdy ją minister sprawiedliwości Zbigniew Ćwiąkalski uczynił prezesem Sądu Okręgowego w Krakowie deklarowała:

„SSO Barbara Baran będzie nowym prezesem Sądu Okręgowego w Krakowie. Wczoraj jej kandydaturę, przedstawioną przez ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ćwiąkalskiego , pozytywnie oceniło zgromadzenie sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie. (…)

Jak powiedziała „Gazecie”, po objęciu nowego stanowiska chce (…) przyspieszyć sprawność postępowań oraz doprowadzić do tego, by strony były jeszcze bardziej profesjonalnie obsługiwane .”
Źródło : „Nowa prezes sądu okręgowego”; „Gazeta Wyborcza – Gazeta w Krakowie”, 10-11 stycznia 2009r., s. 4

Szkoda, że nie podała sędzia B. Baran odniesienia … .

Profesjonalizm amoralnego tumana, sędzi Barbary Baran skutkował w moim przypadku prowadzeniem przez 16 dni protestu głodowego przed kierowanym przez nią Sądem.

Opisane w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstw oraz w zażaleniu na postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej, a także w niniejszym piśmie działania prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie, tumana i sadystki sędzi Barbary Baran wyczerpują znamiona czynów określanych jako przestępstwa w art. 231 § 1 k.k. oraz w art. 207 § 1 i § 2 k.k.

W nawiązaniu do usprawiedliwienia, jakie dla prezes Barbary Baran wymyśliła prokurator Ewa Kuzawińska:

„ Złożenie zawiadomienia należy uznać za wyraz swoistej zemsty zawiadamiającego w związku z niepodjęciem przez osobę, której dotyczy zawiadomienie, oczekiwanych przez niego i korzystnych dla jego interesów majątkowych czynności w postępowaniu egzekucyjnym, co również nakazuje potraktowanie niniejszego zawiadomienia z odpowiednią ostrożnością procesową.

Prokurator Prokuratury Rejonowej Ewa Kuzawińska

Dowód: Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 2 Ds. 911/12, postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. – Załącznik 8

wskazać należy, że jest ono kolejnym dowodem poświadczającym funkcjonowanie mafii sądowniczo-prokuratorskiej w Krakowie.

Sędziowie w majestacie prawa okradają obywateli z dorobku życia, a prokuratorzy bronią ich przed poniesieniem konsekwencji sądowniczych wymuszeń, tj. – po prostu – kradzieży, grabieży.

Prezes Barbara Baran nie miała – jak podała prokurator Ewa Kuzawińska – podjąć korzystne dla mnie i moich interesów majątkowych czynności, lecz po otrzymaniu mojego pisma z dnia 11.04.2012 r. podporządkować się prawu określonemu w art. 7 Konstytucji: „ Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”.

A ten tuman mnie oszukał.

To że amoralny tuman, prezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Barbara Baran nie zna prawa, w tym określonego w obowiązującym od dnia 1 stycznia 1965 r. artykule 825 k.p.c., nie jest okolicznością łagodzącą.

Złożenie przeze mnie zawiadomienia o popełnieniu przez prezes Barbarę Baran przestępstw nie jest – jak to zrecenzowała życzliwa jej prokurator Ewa Kuzawińska – wyrazem „swoistej zemsty zawiadamiającego w związku z niepodjęciem przez osobę, której dotyczy zawiadomienie, oczekiwanych przez niego i korzystnych dla jego interesów majątkowych czynności w postępowaniu egzekucyjnym,” , lecz działaniem podjętym przeze mnie w interesie publicznym oraz przez wzgląd na dobro wymiaru sprawiedliwości.

Amoralne tumany, jak sędzia Barbara Baran powinny być eliminowane z instytucji wymiaru sprawiedliwości, przez wzgląd na jego dobro oraz w interesie obywateli krzywdzonych, w tym okradanych i zmuszanych do narażania zdrowia i życia celem uchronienia dorobku życia przed sądowniczą grabieżą.

Mam nadzieję, że po wydaniu przez Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia Wydział XIV Karny sprawiedliwego postanowienia w sprawie mojego zażalenia na postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej, a potem po uczynieniu jej przestępcą minister sprawiedliwości, wielki sympatyk, obrońca i promotor sędziowskiej sitwy (beneficjent?) Jarosław Gowin odwoła członkinię sitwy krakowskiej, sędzię Barbarę Baran z funkcji prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie.

Do amoralnych tumanów minister J. Gowin ma sentyment.

Przypomnę:

„Sitwa” - «grupa osób wzajemnie się popierających, dążących do wyciągania korzyści dla siebie ze spraw publicznych; klika»;

Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, s. 917

xxx

Funkcjonariusze instytucji wymiaru sprawiedliwości drugich instancji rozpoznających zażalenia na postanowienia funkcjonariuszy instytucji pierwszych instancji powszechnie korzystają z taktyki na tym polegającej, że wyjaśniają, iż skarżący nie zgłosił w zażaleniu nowych dowodów, a te przedstawione instytucji pierwszej instancji zostały już rozpoznane i dlatego należy oddalić złożone przez niego zażalenie.

Celem uniemożliwienia Sądowi Rejonowemu dla Krakowa Śródmieścia XIV Wydział Karny tego wybiegu, pragnę podkreślić, że nowym dowodem złożonym przeze mnie w sprawie o popełnienie przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran jest jej pismo do mnie z dnia 27 kwietnia 2012 r. / Załącznik 2/, którym – w niezgodzie ze stanem faktycznym poświadczonym następnie w ich pismach do mnie przez wiceprezesów Sądu Okręgowego w Krakowie, sędziów Michała Niedźwiedzia /pismo z dnia 10.08.2012 r., s. 5 niniejszego pisma oraz Załącznik 3/ i sędzię Lilianę Kaltenbek-Skarbek /pismo z dnia 10.08.2012 r., s. 5 niniejszego pisma oraz Załącznik 5/ - prezes Barbara Baran zawiadomiła mnie, że – Załącznik 2:

„Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie L-050-76/11 Kraków 27 kwietnia 2012 r. Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ (…) Jednocześnie informuję, że Prezes Sądu Okręgowego nie jest uprawniony do rozpoznania wniosków o umorzenie egzekucji. Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Barbara Baran ”
Dowód : Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo prezesa Sądu B. Baran z dnia 27

kwietnia 2012 r. – Załącznik 2

Nie wspomniałem o nim w zawiadomieniu z dwóch przyczyn:

1. w nadziei, że wreszcie, po latach, uda mi się trafić na rzetelnego, uczciwego, profesjonalnego prokuratora wśród podwładnych Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Krystyny Kowalczyk, prokuratora, który rozpozna złożone przeze mnie zawiadomienie w zgodzie z prawem określonym w art. 7 Kodeksu postępowania karnego: „Organy postępowania kształtują swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. ”

2. musiałem sobie zostawić argument na potrzebę ewentualnego zażalenia, gdyby któryś z podwładnych Prokuratora Rejonowego Krystyny Kowalczyk zachował się standardowo, tj. wydał postanowienie w przedmiocie odmowy wszczęcia śledztwa.

Miałem nadzieję, że Prokurator Rejonowa Krystyna Kowalczyk przekaże złożone przeze mnie zawiadomienie swojemu podwładnemu, który:

1. przeprowadzi wszystkie dowody, tj. zażąda od prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran, by ta udostępniła mu akta sprawy sygn. L-050-76/11, do których ich pisma dla mnie – zgłoszone przeze mnie w zawiadomieniu - sporządzili wiceprezesi Sądu, sędziowie Michał Niedźwiedź i Liliana Kaltenbek-Skarbek,

2. oceni zebrane przez nią w profesjonalny sposób dowody swobodnie, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania , wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.

Tymczasem prokurator Ewa Kuzawińska zachowała się w zgodzie z regułą, według której sędziowie są nietykalni.

Im wyżej w hierarchii, tym bardziej.

Nie tylko nie zażądała od prezes Barbary Baran dostarczenia jej akt sprawy sygn. L-050-76/11, lecz na podstawie doświadczenia życiowego, tj. jej osobistych doświadczeń, że jej wszystko wolno oraz celem pielęgnowania najpewniej doskonałych relacji z prezes Barbarą Baran, dowiedziawszy się z mojego zawiadomienia o przyczynach prowadzonego przeze mnie przez 16 dni protestu głodowego wyrozumowała - nieprawidłowo - że:

„ Złożenie zawiadomienia należy uznać za wyraz swoistej zemsty zawiadamiającego w związku z niepodjęciem przez osobę, której dotyczy zawiadomienie, oczekiwanych przez niego i korzystnych dla jego interesów majątkowych czynności w postępowaniu egzekucyjnym, co również nakazuje potraktowanie niniejszego zawiadomienia z odpowiednią ostrożnością procesową.

Prokurator Prokuratury Rejonowej Ewa Kuzawińska

Dowód: Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 2 Ds. 911/12,

postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r. – Załącznik 8

Nie dość, że tuman, sędzia Barbara Baran okazała się wielce odporna na przekazaną jej przeze mnie wiedzę, czym mnie zmusiła do prowadzenia protestu głodowego, to mi jej obrońca, prokurator Ewa Kuzawińska zarzuca zemstę, za niepodjęcie przez tumana czynności korzystnych … dla moich interesów w postępowaniu egzekucyjnym.

W związku z powyższym, zgłaszając jako dowód w sprawie pismo do mnie prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran z dnia 27 kwietnia 2012 r., sygn. akt L-050-76/11 /Załącznik 2/ wnoszę, jak na wstępie.

Wnoszę także o dopełnienie przez sędziego, który rozpoznaje sprawę sygn. akt XIV Kp 885/12/S ustawowego obowiązku denuncjacji określonego w art. 304 § 2 k.p.k. i złożenia zawiadomienia o popełnieniu przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran przestępstwa z art. 271 § 1 i § 2 k.k. przez zawiadomienie mnie pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r., że – Załącznik 2: „ Prezes Sądu Okręgowego nie jest uprawniony do rozpoznania wniosków o umorzenie egzekucji.”

Z mocy prawa określonego w art. 825 K.p.c. prezes Sądu Okręgowego w Krakowie, wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przeciwko mnie przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafała Nowickiego de Poraj do sygn. akt III KMS 98/10 , był uprawniony do rozpoznania mojego wniosku z pisma z dnia 11.04.2012 r. /Załącznik 1/ do prezes Barbary Baran o umorzenie egzekucji prowadzonej przez komornika.

Z prawa określonego w art. 825 skorzystał w dniu 10 sierpnia 2012 r. wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Michał Niedźwiedź /patrz: s. 5 niniejszego pisma oraz Załącznik 3/, co poświadczyła pismem do mnie z dnia 7 września 2012 r. wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie sędzia Liliana Kaltenbek-Skarbek /patrz: s. 5 niniejszego pisma oraz Załącznik 5/.

W ostatnich tygodniach wzorem do naśladowania dla wszystkich sędziów w Polsce stał się sędzia Igor Tuleya z Warszawy, który w głośnej sprawie doktora G. zaprezentował, na czym polega sędziowska niezawisłość i niezależność oraz zrozumienie prawa określonego w art. 304 § 2 K.p.k.: „ Instytucje państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów przestępstwa.”

Sędzia, który rozpoznaje sprawę sygn. XIV Kp 885/12/S powinien wziąć przykład z sędziego Igora Tuleyi.

Informuję, że kopię niniejszego pisma wraz z Załącznikami oraz kopię postanowienia Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w sprawie o popełnienie przez prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzię Barbarę Baran przestępstw z art. 231 § 1 k.k. oraz z art. 207 § 1 i § 2 k.k, doręczę Adresatom wymienionym na stronie 1, a ich elektroniczne wersje zostaną umieszczone w Internecie.

Przez wzgląd na dobro ofiar funkcjonariuszy instytucji wymiaru sprawiedliwości, w tym bezkarnych tumanów, jak prezes Sądu Okręgowego w Krakowie, obrońca złodziei w sędziowskich togach, sędzia Barbara Baran, której w kwietniu 2012 r. nie było jeszcze znane prawo obowiązujące od dnia 1 stycznia 1965 r.

Najpewniej nawet jeśli Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia XIV Wydział Karny okaże się niezawisły i pogoni prokurator Ewę Kuzawińską do uczciwej roboty, tj. wyda postanowienie w przedmiocie zwrócenia sprawy sygn. 2 Ds. 911/12 pani prokurator celem ponownego rozpoznania, ta – sympatyczka prezes Barbary Baran – wyda kolejne postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa.

Mnie przysługiwało będzie wtedy już tylko prawo do wniesienia prywatnego aktu oskarżenia.

W tym przypadku występuje jednak – tak to jest cwanie urządzone - przymus adwokacki.

Z całą pewnością nie znajdę w Polsce adwokata, który ośmieli się wystąpić przeciwko prezesowi Sądu Okręgowego w Krakowie, w dodatku protegowanej, takiego samego jak ona „profesjonalisty” Zbigniewa Ćwiąkalskiego, przyjaciela Andrzeja Zolla ¹, który nie zna prawa, podawanego w publikacjach z zakresu prawa wydawanych pod jego redakcją.

Poza tym szkoda pieniędzy i czasu na zdemoralizowanego posiadaną władzą tumana.

Niechlubnego rekordu prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędzi Barbary Baran – potwierdzonego przez nią samą oraz przez dwoje wiceprezesów Sądu, sędziów Michała Niedźwiedzia i Lilianę Kaltenbek-Skarbek - nieznajomości w kwietniu 2012 r. prawa obowiązującego bez nowelizacji od dnia 1.01.1965 r. – 47 lat! - już nikt jednak nigdy nie pobije.

Nie nauczyła się go sędzia Barbara Baran studiując, ani potem pracując w zawodzie sędziego.

Nie daje sędzia Barbara Baran swojemu promotorowi, byłemu ministrowi sprawiedliwości Zbigniewowi Ćwiąkalskiemu ani jej obrońcy i sprzymierzeńcowi, obecnemu ministrowi, adwokatowi sędziowskiej sitwy Jarosławowi Gowinowi powodów do dumy z ich protegowanej i podwładnej.

To nie jest wszak najgorsze.

Jeszcze gorsze jest, że ten tuman codziennie kilka razy dziennie decyduje o losach ludzi.

I długo jeszcze – tj. do osiągnięcia przez nią wieku emerytalnego – będziemy zdani na tumana „profesjonalizm”, tj. hucpę.

Najgorsze bowiem jest to, że tuman na stanowisku prezesa Sądu Okręgowego w Krakowie, nieusuwalna „święta krowa”, obrońca złodziei w sędziowskich togach, sędzia Barbara Baran znajduje sympatyka, sprzymierzeńca i obrońcę nie tylko w prokurator Ewie Kuzawińskiej, ale nawet w ministrze sprawiedliwości Jarosławie – „Super Lider²” – Gowinie.

dr Zbigniew Kękuś

Załączniki:

1. Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo z dnia 11.04/ 2012 r. Z. Kękusia do prezesa Sądu sędzi B. Baran

2. Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo prezesa Sądu Barbary Baran do Z. Kękusia z dnia 27.04.2012 r.

3. Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. L 050 – 76/11, pismo z dnia 10 sierpnia 2012 r. Wiceprezesa Sądu Okręgowego w Krakowie sędziego Michała Niedźwiedzia

4. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Krakowa Krowodrzy Rafał Nowicki de Poraj, sygn. akt III KMS 98/10, Postanowienie z dnia 17 sierpnia 2012 r.

5. Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. L 050 – 76/11, pismo z dnia 7 września 2012 r. Wiceprezes Sądu Okręgowego w Krakowie SSO Liliany Kaltenbek-Skarbek

6. Sąd Okręgowy w Krakowie, sygn. akt L-050-76/11, pismo Z. Kękusia z dnia 26 lipca 2012 r. do Prezesa Sądu sędzi B. Baran

7. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia XIV Wydział Karny, sygn. akt: XVI Kp 885/12/S, zawiadomienie z dnia 3.01.2013 r.

8. Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 2 Ds. 911/12, postanowienie prokurator Ewy Kuzawińskiej z dnia 28 sierpnia 2012 r.

9. Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie Wydział XIV Karny, sygn. akt XIV Kp 885/12/S, postanowienie sędzi Katarzyny Cielarskiej z dnia 2 listopada 2012 r.

10. Sąd Najwyższy, sygn. akt IV KO 95/12, postanowienie z dnia 13 grudnia 2012 r.

11. Biuro Poselskie posła Jarosława Gowina, materiał informacyjny „Super Lider”, maj 2012 /pierwsza strona/

12. Biuro Poselskie posła Jarosława Gowina, materiał informacyjny „Super Lider”, listopad 2012 /pierwsza strona/