opublikowano: 05-02-2012
Rozporządzenie ministra J. Gowina - Jeśli w skardze osób osadzonych znajdą się wulgaryzmy lub słowa uważane powszechnie za obelżywe, pismo trafi do kosza.
Zapewni to dokument, który obowiązuje od 25 stycznia. Chodzi o nowelizację rozporządzenia w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych.
Dotychczas rozpoznający takie pismo organ mógł pozostawić je bez rozpoznania tylko wtedy, gdy było oparte na tych samych podstawach faktycznych. Oznacza to, że dyrektor więzienia miał prawo nierozpoznania sprawy, jeśli osadzony uparcie wnosił o to samo.
Znowelizowane rozporządzenie stanowi, że wnoszący wniosek, skargę lub prośbę jest obowiązany do uzasadnienia zawartych w nich żądań w stopniu umożliwiającym ich rozpoznanie, w szczególności do dołączenia odpowiednich dokumentów.
Jeżeli
wniosek będzie bez uzasadnienia, to wnosząca go osoba dostanie 7 dni na
uzupełnienie braku.
Takiej szansy nie dostaną natomiast ci, którzy pisząc skargę czy prośbę
użyją wulgaryzmów, gwary więziennej czy zwrotów powszechnie uważanych
za obelżywe.
Dyrekcja zakładu karnego nie musi zajmować się teraz takimi pismami.
Bez rozpatrzenia pozostaną też anonimy.
PODSTAWA PRAWNA: Rozporządzenie ministra Sprawiedliwości z dnia 3 stycznia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dziennik Ustaw z 17 stycznia 2012 Nr 11 poz. 56).
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 3 stycznia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych Na podstawie art. 249 § 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje: § 1. W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dz. U. Nr 151, poz. 1467) wprowadza się następujące zmiany: 1) w § 7: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: "1. Wnioski, skargi i prośby mogą być wnoszone pisemnie, w tym przy użyciu telefaksu, poczty elektronicznej, a także ustnie do protokołu.", b) ust. 4 otrzymuje brzmienie: "4. Przesłane do wiadomości organu wnioski, skargi lub prośby, które są adresowane do innego organu, pozostawia się bez rozpoznania.", c) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu: "4a. Wnoszący wniosek, skargę lub prośbę jest obowiązany do uzasadnienia zawartych w nich żądań w stopniu umożliwiającym ich rozpoznanie, w szczególności do dołączenia odpowiednich dokumentów. Jeżeli wniosek, skarga lub prośba takiego uzasadnienia nie zawierają, wzywa się wnoszącego do uzupełnienia tego braku, w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, z pouczeniem, że jego nieusunięcie spowoduje pozostawienie wniosku, skargi lub prośby bez rozpoznania. 4b. Wniosek, skargę lub prośbę uniemożliwiające identyfikację wnoszącego właściwy organ może pozostawić bez rozpoznania.", d) ust. 6 otrzymuje brzmienie: "6. Cofnięcie wniosku, skargi lub prośby przez wnoszącego powoduje pozostawienie ich bez rozpoznania."; 2) § 10 otrzymuje brzmienie: "§ 10. W przypadku złożenia wniosku, skargi lub prośby: 1) opartych na tych samych podstawach faktycznych, 2) zawierających wyrazy lub zwroty powszechnie uznawane za wulgarne lub obelżywe albo gwarę przestępców, 3) niezawierających uzasadnienia zawartych w nich żądań w stopniu umożliwiającym ich rozpoznanie - właściwy organ może pozostawić wniosek, skargę lub prośbę bez rozpoznania.". § 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia. Minister Sprawiedliwości: J. Gowin
|
Rozporządzenie ministra J. Gowina jest sprzeczne z wcześniej wyrokami np. Sygn. akt I KZP 8/11 - w domyśle mówiące, że w skargach do instytucji i pismach sądowych można gnoić urzędników sądowych czy funkcjonariuszy prokuratury. Jeżeli urzędnik poczuje się pomówiony ma szanse złożyć pozew prywatny do sądu np. z art.212kk. cyt.:
Art. 212. kk [Zniesławienie] § 1. Kto pomawia
inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę
organizacyjną nie mającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości,
które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę
zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności,
podlega grzywnie, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do roku.
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków
masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo
pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może
orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na
inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2
odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Jednak często prokuratorzy czy sędziowie łamią PRAWO i karzą np.
dziennikarzy za nagłaśnianie ich przestępstw czy przekrętów.
Niejednokrotnie np. sędziowie wykorzystują psy prokuratorskie albo sami we własnej
sprawie wydają bezprawnie postanowienia wykorzystując sądowe kary porządkowe.
Takimi
przestępcami są np. sędziowie krośnieńscy Piotr
Bartnik, Jan Turek, czy Anny Pasterz z Sądu Okręgowego w Krośnie nakładający
karę porządkową za publikacje.
W uchwale Sądu Najwyższego z 26 października 2011 r. stwierdzono, że kary porządkowe sądy mogą nakładać tylko wobec osób obecnych podczas i w miejscu czynności sądowych. Kara jest możliwa w takiej sytuacji, gdy osoby te bądź to naruszają powagę, spokój lub porządek tych czynności bądź to ubliżają sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w tej czynności, niezależnie od tego, w jakiej formie to czynią. Zgodnie z prawem w razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi lub osobom biorącym udział w sprawie, sąd może ukarać winnego karą porządkową do 10 tys. zł grzywny lub karą pozbawienia wolności do czternastu dni. Sądy mają do tego prawo w ramach tzw. policji sesyjnej. Wspomniane sankcje mają szybko przeciwdziałać naruszeniom porządku podczas rozpraw.
Kar porządkowych nie stosuje się natomiast do czynów dokonanych poza miejscem i czasem rozprawy, posiedzenia lub innej czynności sądowej, w tym w szczególności w formie pisma złożonego do sądu.
Podobnie jest w przypadku funkcjonariuszy
prokuratury. Wyrok
TK z dnia wszedł w życie z dniem 19.10.2006 r.
Wyrokiem
z dnia 11.10.2006 r. TK orzekł:
„1. Art. 226 § 1 ustawy z
dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, ze zm.) w
zakresie, w jakim penalizuje znieważenie funkcjonariusza publicznego lub
osoby do pomocy mu przybranej dokonane niepublicznie lub dokonane publicznie,
lecz nie podczas pełnienia czynności służbowych, jest niezgodny z art. 54
ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Art. 226 § 1 ustawy powołanej w punkcie 1 nie jest niezgodny z art.
32 w związku z art. 2 Konstytucji.”
W
uzasadnieniu do wyroku z dnia 11.10.2006r. TK podał między innymi:
„Rozstrzygnięcie
zawarte w wyroku Trybunału Konstytucyjnego oznacza, że od momentu wejścia w
życie wyroku niedopuszczalne staje
się ściganie z tytułu zniewagi funkcjonariusza publicznego dokonanej, czy
to publicznie, czy niepublicznie, wyłącznie w związku z jego czynnościami
służbowymi, a nie podczas wykonywania tych czynności. Utrzymany
w mocy zakres kwestionowanego przepisu umożliwia więc ściganie z oskarżenia
publicznego zniewagi funkcjonariusza dokonanej podczas wykonywania czynności
służbowych.
Poza hipotezą tego przepisu pozostają natomiast znieważające wypowiedzi
publiczne i niepubliczne formułowane poza czasem pełnienia funkcji służbowych,
bez względu na to, czy pozostają one w związku czy też nie z
pełnieniem tych funkcji.”
Źródło:
Uzasadnienie
do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.10.2006r., P 3/06; OTK Z.U. z
2006r., Nr 9A, poz. 121.
Najwięcej przestępstw jest popełnianych w
sądach.
Tak więc piszczcie śmiało o przekrętach sędziów czy prokuratorów, ale w
urzędach zachowujcie się kulturalnie :-)
Sprawy tematyczne poruszane w działach:
SĄDY
PROKURATURA
ADWOKATURA
POLITYKA
PRAWO
INTERWENCJE
- sprawy czytelników
"AFERY PRAWA" Niezależne Czasopismo Internetowe redagowane przez dziennikarzy AP i sympatyków z całego świata których celem jest PRAWO, PRAWDA SPRAWIEDLIWOŚĆ DOSTĘP DO INFORMACJI ORAZ DOBRO CZŁOWIEKA |
|
WSZYSTKICH INFORMUJĘ ŻE WOLNOŚĆ WYPOWIEDZI I SWOBODA WYRAŻANIA SWOICH POGLĄDÓW JEST ZAGWARANTOWANA ART 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.
Komentowanie nie jest już możliwe.