opublikowano: 26-10-2010

SKALISTA DROGA DO KULTURY Zygmunt  Jan  Prusiński

        Jest stare powiedzonko: „Prowincja jest prowincją”. Dlatego występuję często pod tym hasłem „Cywilizator z Prowincji”. I jeden napisałem artykuł pod tym samym tytułem. Został opublikowany w gazecie internetowej „Polska Zaprasza”. Ja zawsze mówiłem i mówić będę, że jeżeli w Ustce będą tacy burmistrzowie zaangażowani do kultury, to Ustka pójdzie na dziady... 

      W Ustce nic się nie działo, bo jak wiadomo, prowincja musi być prowincją. Tu jest zakodowany wspaniale konserwatyzm. Wręcz zakonserwowany...  k o n s e r w a t y z m. Gdyby nie było w Ustce trzech kościołów, to pewnie ludzie nie wiedzieliby, że w dniu 2 Kwietnia 2006 roku odbywała się Pierwsza Rocznica Śmierci Jana Pawła II... Kultury w tym kierunku, nic. „NIC” to jest tak bierne znaczenie, że tylko pasuje tu na prowincji w Ustce. Nie robić nic. Nic jest tak piękne, tak szlachetne, tak bezpieczne, że i ja pokochałem to „NIC”. Nic, to jest duchowa więź. Nic, to nie masz nic w sercu. Nic, to nie masz nic w ręku. No po prostu nic. Żyjesz i nie żyjesz... Jak nic to nic. 

       Po tak ważnym dniu przeglądam w poniedziałek (3.04.2006 r.) lokalną prasę. W „Głosie Pomorza” – Nic! W „Dzienniku Bałtyckim” – Nic! W „Głosie Słupskim” – tylko dwa krótkie zdania: „Ustczanie poświęcili swoją pamięć nabożeństwami w kościele”.  I taka jest prowincja. Po prostu w Ustce jest zimno i, ludzie, też są zimni. Albo zimniejsi od tej zimnicy z natury samej...

Ja chodzę do kościoła, ale wielu nie chodzi. Ba, reprezentują inne wiary, inne religie. Ba, są i tacy, niewierzący, inaczej zwiemy ich ateistami. I co? To nie są ludzie? To nie są „przyjaciele” Jana Pawła II? Co, o nich papież się nie modlił? 

        Stanisław Podlewski zorganizował uroczystość w Porcie, do układania Krzyża ze zniczy, świec, kwiatów. Tak jak to było w ubiegłym roku po śmierci naszego Wielkiego Polaka! Przybył osobiście do mnie by zaproponować, bym ogłosił kilka wierszy z książki przygotowanej do druku pt. „Ojciec księżyca i gwiazd”. Jak widać, sam S. Podlewski okazał szacunek lokalnemu poecie, by ten wystąpił publicznie i to przy tak ważnej (dla mnie) rocznicy. Organizator sprowadził - specjalne dla mnie – wóz transmisyjny ze sprzętem nagłaśniającym i oświetleniem. Rozpoczął trębacz na wieży Latarni Morskiej. Odegrał utwór „Cisza”, a ja przygotowywałem się wewnętrznie do występu. Usłyszałem drugi utwór na trąbce „Barkę” Karola Wojtyły! Bo tak trzeba pisać, choć autorem tej pięknej piosenki jest inny ksiądz. Po wprowadzeniu przez organizatora kilka ciepłych słów pod moim adresem, a to było bardzo ważne, że utwierdził, że prowincja Ustka ma autentycznego poetę, bo poetą jest właściwie co drugi mieszkaniec – szczególnie z tej grupy „bezrobotnych”, podszedłem do mikrofonu na statywie i zapoznałem zebraną publiczność o powstaniu tych moich wierszy w czasie Wielkiej Żałoby papieża – od jego śmierci do dnia pochówku (2.04. – 8.04.2005). 

         Zacząłem od wiersza „Godzina 21:37”. Potem pod głównym moim mottem: Nie ma innej Prawdy od Twojej prawdy, zadeklamowałem „Głosu Twego zabrakło”, „Byłeś taki boski” i „Płacz jest ukojeniem”. Bo faktycznie jak mówi jeden wiersz: Tyle jeszcze trzeba napisać... Tyle trzeba jeszcze zrobić! Cisza po odczytaniu tych wierszy była dłuższa od granej ciszy. Krzyż tak żywy, płomieniami migotliwy – jakby do nas przemawiał najwspanialszy z ludzi XXI wieku, sam Jan Paweł II. - Dziękuję ci Boże za ten dar, że był Polakiem, że był poetą, że mogłem go poznać na samym szczycie mądrości ludzkiej. 

          Zebranych przy krzyżu było minimum 400 osób na 18 000 w Ustce. Organizator porozwieszał o tym spotkaniu plakaty, ale (jakaś drużyna) Diabła, lokalnego oczywiście diabła pozrywała te plakaty. W dzień następny napisałem wiersz. 

     JESTEŚ ZE MNĄ PAPIEŻU 

Jesteś ze mną papieżu,
purpurowy w strofach poety
z nad Morskiego Oka. 

Osierociłeś jednak Polskę
swym odejściem po śladach
już niepowtarzalnych...,

bo kto będzie miał odwagę
być podobnym myślicielem,
że biedny jest bliższy człowiekowi. 

To biedni są ci wierni –
tylko biedni łzy ronią
jak bez ojca sieroty... 

3.04.2006.  Ustka

A TA WIELKANOC TO JAK PODRÓŻ 

A ta Wielkanoc to jak podróż, 
w rzeczy samej dom się cieszy, 
i moja matka osiemdziesięcioletnia. 

Lata nie zatrzymuje kamień 
ni skowrończy skok w dół, 
po śpiewie w próbie dosięgnięcia  nieba. 

Pan Bóg rozdaje karty;
nigdy hazardzistą nie jest –
nie byłby wtedy Panem Bogiem. 

Wystrugam z gałązki wierzbowej
piszczałkę dla syna Konrada,
a sobie podaruję bazie do wazonu. 

Święta Wielkanocne z Brygidą -
najlepiej wychodzi śmigus-dyngus,
francuska „Cuba” ukryta pod poduszką. 

Wiem – Chrystus na krzyżu,
poświęcił życie by istnieć na wieki:
czy warto było ubrać koronę z cierni? 

5.04.2006.  Ustka  

MOJA  WIELKANOC  Z  TOBĄ  KAROLU 

Tamta Wielkanoc była żałobą, ta Wielkanoc
jest miłosierdziem nauk twoich, czy idziemy 
razem czy idziemy osobno; nostalgia jest tarczą. 

Ale ty dla mnie nie jesteś obcy, do Jezusa nie jest
daleko, wedle wiosny lotu ptaka – w ręku dziecka 
bazie rosną, a w modlitwie unosi się jedno niebo. 

Karolu, czekam na wiersze wielkanocne, drzwi
dla ciebie są otwarte; wejdź proszę to Wielkanoc
Święta, co roku na pamiątkę tu kontynuowana...   

Zaproś ze sobą białe gołębie, te watykańskie
z parapetu, gdzieś wyfrunęły w świetlistą dal - 
u mnie jest jajko, chleb, sól i baranek boży.  

3.04.2006.  Ustka    

WIERSZEM DO JANA PAWŁA II Zygmunt Jan Prusiński

OJCIEC KSIĘŻYCA I GWIAZD - Jan Paweł II WIELKI - Zygmunt Jan Prusiński

Zygmunt Jan Prusiński... tak trochę z jego twórczości żyjącej niespokojną codziennością...

Zygmunt Jan Prusiński... jest taki patriotyczny, nieustraszony, walczący poeta...

...i odszedł do lepszego świata Karol Wojtyła - Jan Paweł II WIELKI

 ARTYKUŁY - tematy do przemyślenia
i wiele innych w kolejnych działach wydawnictwa:
   SĄDY   PROKURATURA  ADWOKATURA
 POLITYKA  PRAWO  INTERWENCJE - sprawy czytelników

NIEKOMPETENTNE ORGANY WłADZY INFORMUJĘ ŻE PROWADZENIE STRON PUBLICYSTYCZNYCH
JEST W ZGODZIE z  Art. 54 KONSTYTUCJI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 
1 - Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji. 
2 - Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie prasy są zakazane.
ponadto Art. 31.3
Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw. 

zdzichu