opublikowano: 10-11-2012
Wniosek Zbigniewa Kękusia do ministra sprawiedliwości Jarosłąwa Gowina o dopełnienie ustawowego obowiązku denuncjacji i złożenie zawiadomienia o popełnieniu przez prokuratora Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście Urszulę Mirończuk szeregu przestępstw.
Kraków, dnia 5 listopada 2012 r.
Poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej – Minister Sprawiedliwości
Biuro Poselskie
ul. Karmelicka 1/3
31-133 Kraków
Dotyczy:
I.
informacja o:
1.
popełnieniu przez
Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie, zatrudnioną w Prokuraturze
Rejonowej Warszawa Śródmieście w Warszawie /adres: ul. Krucza 38/42, 00-512
Warszawa/ mgr Urszulę Mirończuk przestępstwa:
a.
z art. 271 § 1 i
§ 3 Kodeksu karnego.
b.
z art. 231 § 1 i
§ 2 Kodeksu karnego.
2.
podejrzeniu popełnienia
przez Prokurator mgr Urszulę Mirończuk przestępstwa z art. 228. § 1 Kodeksu karnego:
3.
podejrzeniu popełnienia
przez Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. Małgorzatę Kołakowską
przestępstwa z art. 229. § 1
Kodeksu karnego.
II.
Wniosek o dopełnienie
przez Adresata niniejszego pisma obowiązku denuncjacji określonego w art. 304
§ 2 k.p.k. przez złożenie w odpowiedniej miejscowo i rzeczowo prokuraturze
zawiadomienia o popełnieniu przez Prokurator mgr Urszulę Mirończuk oraz przez
Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. Małgorzatę Kołakowską przestępstw,
jak w p. I.
III.
Wniosek o zwrócenie
się z wnioskiem do prokuratora, który będzie adresatem zawiadomienia złożonego
przez Adresata niniejszego pisma o zażądanie od Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego
S.A. Małgorzaty Kołakowskiej doręczenia prokuratorowi kopii pisma – z pieczęcią
poświadczającą za zgodność z oryginałem na każdej ze stron
- którym, jak oświadczyła
Prokurator mgr U. Mirończuk w wydanym przez nią Postanowieniu z dnia 9 października
2012 r. /Załącznik 2/, ja poinformowałem Prezesa Zarządu ING Banku
Śląskiego S.A. o zamiarze podjęcia przeze mnie próby samobójczej w
siedzibie banku przy Placu Trzech Krzyży w Warszawie.
IV.
Wniosek o doręczenie
mi kopii zawiadomienia, jak w p. II.
Część
I.
Przepisy prawa
1.
Artykuł 304 § 2
Kodeksu postępowania karnego:
„Instytucje
państwowe i samorządowe, które w związku ze swą działalnością dowiedziały
się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie
zawiadomić o tym prokuratora lub Policję oraz przedsięwziąć niezbędne
czynności do czasu przybycia organu powołanego do ścigania przestępstw lub
do czasu wydania przez ten organ stosownego zarządzenia, aby nie dopuścić do
zatarcia śladów i dowodów przestępstwa.”
2.
Artykuł 231 Kodeksu
karnego:
„§1.
Funkcjonariusz publiczny, który, (…)
nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu (…)
prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia
korzyści majątkowej lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od roku
do lat 10 ”
3.
Artykuł 115
Kodeksu karnego:
„Korzyścią
majątkową lub osobistą jest korzyść zarówno dla siebie, jak i dla kogo
innego.”
4.
Artykuł 228 § 1
Kodeksu karnego:
„Kto,
w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjmuje korzyść majątkową lub
osobistą albo jej obietnicę, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy
do lat 8.”
5.
Artykuł 229 § 1
Kodeksu karnego:
„Kto
udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej
funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji, podlega karze
pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.”
6.
Artykuł 271 § 1
Kodeksu karnego:
„§1. Funkcjonariusz
publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza
w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze
pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.
(… )§3. §2. Jeżeli sprawca
dopuszcza się czynu określonego w § 1 w celu osiągnięcia korzyści majątkowej
lub osobistej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy
do lat 8 ”
Uzasadnienie
W dniu 2
listopada 2006 r. zostałem zatrudniony przez ING Bank Śląski S.A. na
stanowisku Dyrektora Pionu Usług. W dniu 6 listopada 2006 r. już nie pracowałem.
Prezes Zarządu
ING Banku Śląskiego S.A. Brunon Bartkiewicz wyrzucił mnie – dosłownie, tj.
zwolnił mnie ze świadczenia pracy, wydano
mi polecenie opuszczenia siedziby Banku - z pracy. Jako uzasadnienie dla decyzji
podano, że polityka Compliance i zasady rekrutacji
ING Banku Śląskiego nie pozwalają na zatrudnianie osób, których postępowanie
nawet w najmniejszym stopniu nie odpowiada normom prawnym.
Taką właśnie
byłem w dniu 6 listopada 2006 r. osobą. Nigdy przed dniem 6 listopada 2006 r.,
w najmniejszym nawet stopniu nie naruszyłem prawa.
Ponieważ
decyzja Brunona Bartkiewicza zniszczyła mi karierę zawodową i życie,
podejmowałem liczne działania na rzecz uzyskania od Banku odszkodowania za
poniesione przeze mnie straty na drodze prawnej.
Ponieważ sędziowie
i prokuratorzy chronią interes ING Banku Śląskiego S.A., pismem z dnia 22
listopada 2011 r. skierowanym do Prezesa Zarządu Banku, Małgorzaty Kołakowskiej
złożyłem: „Wniosek o spotkanie
ze mną Prezesa ING Banku Śląskiego S.A. lub upoważnionej przez Panią Prezes
osoby w dniu 24 listopada 2011 r. o godz. 15:00 celem uzgodnienia warunków
zrekompensowania mi przez ING Bank Śląski S.A. strat poniesionych przeze z
powodu bezprawnego i bezpodstawnego wyrzucenia mnie z pracy w dniu 6 listopada
2011 r., tj. w trzecim dniu roboczym po jej rozpoczęciu przeze mnie w dniu 2
listopada 2006 r. na stanowisku dyrektora Pionu Usług.”
Zgodnie z
zapowiedzią z pisma z dnia 22.11.2011 r. o godz. 15:00 stawiłem się Biurze
Zarządu ING Banku Śląskiego S.A., Plac Trzech Krzyży 10-14 w Warszawie.
Czekała tam już na mnie Policja. Po chwili przyjechało Pogotowie Ratunkowe i
w asyście Policji odwieziono mnie do Samodzielnego Wojewódzkiego Zespołu
Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w Warszawie /Szpital
Nowowiejski/. Gdy mnie przyjmowano na Izbie Przyjęć, policjanci, którzy cały
czas mi towarzyszyli poinformowali
lekarza, który mnie przyjmował, że otrzymali informację z ING Banku Śląskiego
S.A., że ja groziłem popełnieniem samobójstwa przez samopodpalenie.
To oszustwo. Nie groziłem popełnieniem samobójstwa w jakikolwiek sposób..
Pozostawiono mnie jednak w Szpitalu do dnia 29 listopada 2011 r.
Kilka
tygodni później otrzymałem postanowienie z dnia 7.12.2011 r. Prokuratora
Prokuratury Okręgowej w Warszawie, zatrudnionej w Prokuraturze Rejonowej
Warszawa Śródmieście mgr Urszuli Mirończuk o treści – Załącznik
1:
„Prokuratura Rejonowa
Warszawa Śródmieście /adres - ZKE/ Postanowienie o odmowie wszczęcia
śledztwa 07.12.2011 na podstawie art. 17 § 1 pkt. 1 kpk mł.asp. Jarosław
Abramski z KRP W-wa I WPiZ w sprawie namowy
lub udzielenia pomocy w targnięciu się na
własne życie Zbigniewowi Kękusiowi w dniu 24.11.2011 r. w Warszawie w
siedzibie Zarządu ING Banku Śląskiego przy Pl. Trzech Krzyży 10/14, tj.
o czyn z art. 151 kk. postanowił odmówić wszczęcia śledztwa w sprawie
namowy lub udzielenia pomocy w targnięciu się
na własne życie Zbigniewowi Kękusiowi w dniu 24.11.2011 r. w
Warszawie w siedzibie Zarządu ING Banku Śląskiego przy Pl. Trzech Krzyży
10/14, tj. o czyn z art. 151 kk. – wobec braku danych dostatecznie
uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa tj. na podst. Art. 17 §
1 KPK.
Uzasadnienie
W dniu 24 listopada 2011 r
Komenda Rejonowa Policji Warszawa I powiadomiona została o podjęciu próby
samobójczej przez Zbigniewa Kękusia w siedzibie Zarządu ING Bank Śląski
przy Pl. Trzech Krzyży 10/14 w Warszawie. W dniu 24 listopada 2011 r. załoga
sektorowa KRP W-wa I z polecenia Naczelnika kom. Marka Pepla udała się pod
wskazany adres. Po przybyciu na miejsce zdarzenia do w/w zgłosił się szef
ochrony Banku ING, który wskazał mężczyzną znajdującego się na terenie
Banku i oświadczył, iż ten zamierza
dokonać samopodpalenia w przypadku gdy nie zostanie przyjęty na rozmowę
z Prezesem Banku ING.
Mężczyzną
okazał się Zbigniew KĘKUŚ. Na miejsce zdarzenia przybyła załoga pogotowia
ratunkowego, która przewiozła w/w do szpitala celem obserwacji.
W dniu 29.11.2011 r. Zbigniew KĘKUŚ został wypisany ze
szpitala.
Pomimo informacji o
stawiennictwie w KRP W-wa I celem złożenia stosownych zeznań do chwili
obecnej pokrzywdzony nie złożył żadnych zeznań, nie kontaktował się z
funkcjonariuszem prowadzącym niniejsze postępowanie, tym samym nie wykazał
jakiegokolwiek zainteresowania całą sprawą.
Mając na uwadze zebrany
w sprawie materiał wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie
popełnienia czynu zabronionego – tj. na podstawei art. 17 § 1 pkt 1 kpk należało
postanowić jak na wstępie.
Na podstawie art. 305 §
3 i 325e § 2 kpk zatwierdza powyższe postanowienie o umorzeniu śledztwa/dochodzenia
Prokurator Prokuratury Okręgowej mgr Urszula
Mirończuk”
Dowód:
Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście, sygn. akt 1 Ds. 1263/11,
postanowienie z dnia 7 grudnia 2011 r. –
Załącznik 1
Ja nie
groziłem popełnieniem samobójstwa, w tym przez samopodpalenie.
Prezes Małgorzata
Kołakowska jej oszustwem spowodowała:
1.
umieszczenie mnie
w Szpitalu,
2.
konieczność
pokrycia przez Skarb Państwa kosztów mojego pobytu w Szpitalu, w tym kosztów
badań, którym zostałem poddany
W związku
z powyższym, pismem z dnia 10 września 2012 r. skierowanym do Prokuratora
Generalnego Andrzeja Seremeta złożyłem zawiadomienie o popełnieniu przez
Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. Małgorzatę Kołakowską przestępstwa
z art. 238 Kodeksu karnego:
„Kto
zawiadamia o przestępstwie, lub o przestępstwie skarbowym organ
powołany do ścigania wiedząc, że przestępstwa nie popełniono, podlega
grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
Dowód:
Prokurator Generalny, zawiadomienie z dnia 10.09.2012 r.; w: akta sprawy
Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście, sygn. akt 1 DS. 1043/12/UM
Prokurator
Generalny przesłał moje zawiadomienie Prokuraturze Rejonowej Warszawa Śródmieście.
Zawiadomienie
rozpoznała Prokurator mgr Urszula Mirończuk wydając w dniu 9 października
2012 r. Postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa o treści – Załącznik 2:
„Prokuratura Rejonowa
Warszawa Śródmieście /adres – ZKE/ 1 DS. 1043/12/UM POSTANOWIENIE O ODMOWIE
WSZCZĘCIA DOCHODZENIA Warszawa, 09.10.2012 r. Urszula Mirończuk, prokurator
Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście po zapoznaniu się z
zawiadomieniem Zbigniewa Kękusia z dnia 10.09.2012 r. w sprawie powiadomienia
przez Małgorzatę Kołakowską organów ścigania o przestępstwie wiedząc, że
w rzeczywistości nie zostało ono popełnione, w dniu 24.11.2011 r. w
Warszawie, tj. o czyn z art. 238 kk postanowiła odmówić wszczęcia w tej
sprawie dochodzenia.
UZASADNIENIE
W dniu 3.10.2012 r. do
tut. Prokuratury wpłynęły materiały zawierające zawiadomienie Zbigniewa Kękusia
o popełnieniu czynu z art. 238 kk przez Małgorzatę Kołakowską, Prezesa Zarządu
ING Banku Śląskiego w Warszawie. Zdarzenie miało
miejsce 24 listopada ubiegłego roku, kiedy to na prośbę Dyrektora tego
banku policjanci KRP I podjęli interwencję wobec pokrzywdzonego, który
pisemnie poinformował Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. o zamiarze
podjęcia przez niego próby samobójczej w siedzibie banku przy Placu Trzech
Krzyży w Warszawie.
Sytuacja powyższa nie
wyczerpuje znamion jakiegokolwiek przestępstwa. M. Kołakowska nie składała
żadnego pisemnego zawiadomienia o popełnieniu czynu zabronionego przez
Zbigniewa Kękusia, tym samym nie została uprzedzona o odpowiedzialności
karnej za fałszywe zawiadomienie o przestępstwie rzeczywiście nie popełnionym.
Jest to bowiem warunkiem poniesienia odpowiedzialności z art. 238 kk. Poza tym
nikt inny z pracowników banku ani żadna inna osoba nie składała
zawiadomienia o przestępstwie, którego sprawcą miałby być Z. Kękuś.
Policja podjęła interwencję tylko po to by zapobiec ewentualnemu wyrządzeniu
sobie krzywdy przez samego pokrzywdzonego. Taki też cel miało przekazanie
przez bank informacji o planach Zbigniewa Kękusia opisywanych przez niego w piśmie
z 22.11.2011 r. organom policji, która zobligowana jest do wykonywania działań
mających zapewnienie bezpieczeństwa wszystkim obywatelom. Zastrzeżenia
pokrzywdzonego wobec Małgorzaty Kołakowskiej są całkowicie bezpodstawne, nie
dopuściła się ona żadnego czynu prawnie zabronionego i dlatego postanowiono
jak na wstępie. Prokurator Prokuratury Okręgowej mgr Urszula Mirończuk”
Dowód:
Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście, sygn. akt 1 DS. 1043/12/UM,
postanowienie Prokurator mgr Urszuli
Mirończuk z dnia 9 października 2012 r. – Załącznik
2
Prokurator
Urszula Mirończuk świadomie kłamie podając, że: Zdarzenie miało miejsce 24
listopada ubiegłego roku, kiedy to na prośbę Dyrektora tego banku policjanci
KRP I podjęli interwencję wobec pokrzywdzonego, który
pisemnie poinformował Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. o zamiarze
podjęcia przez niego próby samobójczej w siedzibie banku przy Placu Trzech
Krzyży w Warszawie.
Ja nie
poinformowałem Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. Małgorzaty Kołakowskiej
o zamiarze popełnienia przeze mnie samobójstwa.
Wskazać
należy, że obydwa zacytowane wyżej postanowienia, tj. z dnia 7 grudnia 2011
r. /Załącznik 1/ oraz z dnia
9 października 2012 r. /Załącznik 2/:
1.
dotyczyły tego
samego zdarzenia z dnia 24 listopada 2011 r.
2.
sporządziła ta
sama funkcjonariuszka publiczna, Prokurator mgr Urszula Mirończuk.
Mimo że
obydwa zacytowane wyżej postanowienia wydała ta sama Prokurator mgr Urszula
Mirończuk w sprawie tego samego zdarzenia, różnią się co do najważniejszego
ustalenia.
W
postanowieniu z dnia 7 grudnia 2011 r. Prokurator mgr Urszula Mirończuk podała,
że odmówiła wszczęcia śledztwa w sprawie o czyn z art. 151 kk, tj. – Załącznik
1:
„namowy lub udzielenia pomocy w targnięciu się
na własne życie Zbigniewowi Kękusiowi w dniu 24.11.2011 r. w
Warszawie w siedzibie Zarządu ING Banku Śląskiego przy Pl. Trzech Krzyży
10/14, tj. o czyn z art. 151 kk.
Podała także,
że – Załącznik 1:
„Na miejsce zdarzenia przybyła załoga pogotowia
ratunkowego, która przewiozła w/w do szpitala celem obserwacji.
W dniu 29.11.2011 r. Zbigniew KĘKUŚ został wypisany ze szpitala.”
W
postanowieniu z dnia 9 października 2012 r. Prokurator mgr Urszula Mirończuk
podała:
„M. Kołakowska nie składała
żadnego pisemnego zawiadomienia o popełnieniu czynu zabronionego przez
Zbigniewa Kękusia, tym samym nie została
uprzedzona o odpowiedzialności karnej za fałszywe zawiadomienie o przestępstwie
rzeczywiście nie popełnionym. Jest to bowiem warunkiem poniesienia
odpowiedzialności z art. 238 kk. Poza tym nikt inny z pracowników banku ani żadna
inna osoba nie składała zawiadomienia o przestępstwie, którego sprawcą
miałby być Z. Kękuś. Policja podjęła interwencję tylko po to by zapobiec
ewentualnemu wyrządzeniu sobie krzywdy przez samego pokrzywdzonego. Taki też
cel miało przekazanie przez bank informacji o planach Zbigniewa Kękusia
opisywanych przez niego w piśmie z 22.11.2011 r. organom policji, która
zobligowana jest do wykonywania działań mających zapewnienie bezpieczeństwa
wszystkim obywatelom.”
W tej samej
sprawie, dotyczącej tego samego zdarzenia, Postanowieniem z dnia 7 grudnia 2011
r. Prokurator mgr Urszula Mirończuk odmówiła wszczęcia śledztwa w sprawie o
czyn z art. 151, a w Postanowieniu z dnia 9 października 2012 r. podała, że
nie zgłoszono zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.
W
Postanowieniu z dnia 7.12.2011 r. Prokurator mgr U. Mirończuk podała, że „Na
miejsce zdarzenia przybyła załoga pogotowia ratunkowego, która przewiozła
w/w do szpitala celem obserwacji.
W
Postanowieniu z dnia 9.10.2012 r. pominęła fakt odwiezienia mnie do Szpitala
Nowowiejskiego przez Pogotowie Ratunkowe. Nie wspomniała w ogóle o interwencji
Pogotowia Ratunkowego.
Całkowicie
niezrozumiałe jest wyjaśnienie Prokurator mgr Urszuli Mirończuk z
postanowienia z dnia 9.10.2012 r. –
Załącznik 2:
„M.
Kołakowska nie składała żadnego pisemnego zawiadomienia o popełnieniu czynu
zabronionego przez Zbigniewa Kękusia, tym samym
nie została uprzedzona o odpowiedzialności karnej za fałszywe zawiadomienie o
przestępstwie rzeczywiście nie popełnionym. Jest to bowiem warunkiem
poniesienia odpowiedzialności z art. 238 kk.
Z wyjaśnienia
Prokurator mgr Urszuli Mirończuk wniosek, że ten, kto składa pisemne
zawiadomienie o popełnieniu czynu zabronionego
jest uprzedzony o odpowiedzialności karnej za fałszywe zawiadomienie o
przestępstwie rzeczywiście nie popełnionym. I dopiero gdy jest uprzedzony
ponosi odpowiedzialność.
Rodzi się
pytanie … kto uprzedza osobę, która składa pisemne zawiadomienie o popełnieniu
czynu zabronionego o odpowiedzialności karnej za fałszywe zawiadomienie o
przestępstwie, którego rzeczywiście nie popełniono?
Składałem
kilka razy zawiadomienia o popełnieniu przestępstw w biurach podawczych
prokurator i nigdy żadna z obsługujących mnie osób nie udzieliła mi
pouczenia, jak to Prokurator mgr Urszuli Mirończuk. Może dlatego, że osoby,
które przyjmują zawiadomienia … nigdy ich nie czytają. Kilka razy wysyłałem
także zawiadomienia korzystając z usług poczty.
Tam też
nie udzielono mi pouczenia, o jakim napisała Prokurator mgr Urszula Mirończuk.
Może dlatego, że urzędnicy na poczcie raczej nie żądają od swoich klientów,
by ci rozrywali koperty i udostępniali im ich zawartość do zapoznania się z
jej treścią.
Nie wiem,
jakie ma za sobą doświadczenia w tej kwestii Prokurator Okręgowa zatrudniona
w Prokuraturze Rejonowej mgr Urszula Mirończuk, ale usprawiedliwienie, które
wymyśliła dla Prezes Małgorzaty Kołakowskiej jest – po prostu –
niedorzeczne.
Małgorzata
Kołakowska – oszukała Policję i Pogotowie Ratunkowe w zamiarze spowodowania
umieszczenia mnie w szpitalu psychiatrycznym. Cel osiągnęła.
Pragnę
poinformować, że pismem z dnia 6 listopada 2012 r. skierowanym do Dyrektora
Samodzielnego Wojewódzkiego Zespołu Publicznych Zakładów Psychiatrycznej
Opieki Zdrowotnej w Warszawie Andrzeja Mazura złożyłem: „Wniosek o sporządzenie i
doręczenie mi:
I.
informacji, jaki
był:
1.
całkowity
koszt mojego pobytu w Szpitalu Nowowiejskim w Warszawie w dniach od 24 listopada
do 29 listopada 2011 r., w tym – patrz: p. b,
2.
koszt
moich badań,
II.
wyjaśnienia, z
jakich przyczyn podczas mojego pobytu w Szpitalu Nowowiejskim w Warszawie w
okresie, jak w p. I.1.a nie spotkali się ze mną prokurator i sędzia, celem
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w związku z zawiadomieniem złożonym
przez Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. o popełnieniu czynu z art.
151 k.k., tj. namowy lub udzielenia mi pomocy w targnięciu się na własne życie
przez samopodpalenie.”
Dowód:
Samodzielny Wojewódzki Zespół Publicznych Zakładów Psychiatrycznej
Opieki Zdrowotnej w Warszawie, pismo Z. Kękusia
z dnia 6 listopada 2012 r. do Dyrektora SWZPZPOZ Andrzeja Mazura – Załącznik
3
xxx
Postępowanie
utrzymywanej ze środków publicznych, zatrudnionej w Prokuraturze Rejonowej
Warszawa Śródmieście Prokurator Prokuratury Okręgowej mgr Urszuli Mirończuk
jest szczególnie naganne.
Zamiast ,
jako funkcjonariuszka publiczna, chronić interes Skarbu Państwa przez
bezstronne rozpoznanie złożonego przeze mnie zawiadomienia, chroni interes
oszustki, Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. Małgorzaty Kołakowskiej.
Że go
chroni, dowodami nie budzącymi najmniejszych wątpliwości treści dwóch
postanowień wydanych w sprawie tego samego zdarzenia, przez Prokurator
Prokuratury Okręgowej w Warszawie, zatrudnioną w Prokuraturze Rejonowej
Warszawa Śródmieście, mgr Urszulę Mirończuk, tj.
1.
postanowienia z
dnia 7 grudnia 2011 r. - patrz: s. 2
niniejszego pisma oraz Załącznik 1.
2.
postanowienia z
dnia 9 października 2012 r. - patrz: s. 3 niniejszego pisma oraz Załącznik 2.
Celem
ochrony interesu oszustki Małgorzaty Kołakowskiej, Prokurator mgr Urszula Mirończuk
poświadczyła nieprawdę w wydanym przez nią dokumencie mającym znaczenie
prawne, tj. w postanowieniu z dnia 9 października 2012 r. podając – Załącznik
2:
Zdarzenie miało miejsce 24 listopada ubiegłego roku,
kiedy to na prośbę Dyrektora tego banku policjanci KRP I podjęli interwencję
wobec pokrzywdzonego, który pisemnie
poinformował Prezesa Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. o zamiarze podjęcia
przez niego próby samobójczej w siedzibie banku przy Placu Trzech Krzyży w
Warszawie.
To Prezes
Małgorzata Kołakowska oszukała Policję i Pogotowie Ratunkowe informując je
– jak podała Prokurator mgr U. Mirończk w postanowieniu z dnia 7 grudnia
2011 r. – Załącznik 1:
„W
dniu 24 listopada 2011 r. załoga sektorowa KRP W-wa I z polecenia
Naczelnika kom. Marka Pepla udała się pod wskazany adres. Po przybyciu na
miejsce zdarzenia do w/w zgłosił się szef ochrony Banku ING, który wskazał
mężczyzną znajdującego się na terenie Banku i oświadczył, iż ten
zamierza dokonać samopodpalenia w przypadku gdy nie zostanie przyjęty
na rozmowę z Prezesem Banku ING.
Prokurator
mgr Urszula Mirończuk popełniła przestępstwo z art. 271 § 1 i § 3 k.k.
przez poświadczenie nieprawdy w postanowieniu z dnia 9 października 2012 r.
Popełniła
je w celu osiągnięcia korzyści osobistej, tj. korzyści dla oszustki, Prezesa
Zarządu ING Banku Śląskiego S.A. Małgorzaty Kołakowskiej, która w dniu 24
listopada 2011 r. oszukała Policję i Pogotowie Ratunkowe przekazaną im fałszywą
informacją, że ja zamierzałem popełnić w tym dniu samobójstwo przez
samopodpalenie.
Prokurator
mgr Urszula Mirończuk popełniła przestępstwo z art. 231 § 1 i § 2 k.k.
przez niedopełnienie obowiązków i działanie na szkodę mojego interesu
prywatnego i na szkodę interesu publicznego.
Popełniła
je w celu osiągnięcia korzyści osobistej, tj. korzyści dla oszustki, Prezesa
Zarządu ING Banku Śląskiego S.A., która w dniu 24 listopada 2011 r. oszukała
Policję i Pogotowie Ratunkowe przekazaną im fałszywą informacją, że ja
zamierzałem popełnić w tym dniu samobójstwo, w dodatku przez samopodpalenie.
Małgorzata
Kołakowska chciała sobie zapewnić, żeby mnie odwieziono do szpitala
psychiatrycznego i tam zatrzymano.
Prokurator
mgr U. Mirończuk niedopełniła obowiązku rzetelnego rozpoznania sprawy i działała
na szkodę mojego interesu prywatnego.
Gdyby
rzetelnie rozpoznała sprawę, wykazałaby, że mnie umieszczono w szpitalu
psychiatrycznym nie ze względu na moje zachowanie, lecz z powodu oszustwa M. Kołakowskiej.
Podkreślić
należy, że oszukując Pogotowie Ratunkowe Prezes M. Kołakowska działała
przede wszystkim na szkodę mojego interesu prywatnego.
Spowodowała
umieszczenie mnie w szpitalu psychiatrycznym rujnując mi ostatecznie – tj. po
tym, gdy mnie wcześniej wyrzucił z pracy jej poprzednik na stanowisku Prezesa
Brunon Bartkiewicz - opinię na rynku pracy.
Małgorzata
Kołakowska to oszustka, a Prokurator mgr U. Mirończuk tak bardzo chroni jej
interesu – nawet z oczywistą szkodą dla interesu Skarbu Państwa – że
jest wielce prawdopodobne, że doskonale opłacana oszustka skorumpowała
prokurator.
Trudno
uwierzyć, że Prokurator mgr Urszula Mirończuk bezinteresownie poświadczyła
nieprawdę w wydanym przez nią dokumencie w celu ochrony Prezes M. Kołakowskiej
przed konsekwencjami oszukania przez nią Policji i Pogotowia Ratunkowego, z
opisanymi wyżej skutkami oszustwa dla mnie oraz dla Skarbu Państwa.
W związku
z powyższym wnoszę o złożenie przez Adresata niniejszego pisma zawiadomienia
o popełnieniu przestępstw, jak w p. I, s. 1 niniejszego pisma.
Z poważaniem,
dr Zbigniew Kękuś
PS
Z mojego pobytu w Szpitalu oraz z postanowień wydanych przez Prokurator
mgr Urszulę Mirończuk jeden wniosek … .
Wszyscy
pacjenci Szpitala Nowowiejskiego, z którymi się zetknąłem za sprawą Prezes
Małgorzaty Kołakowskiej, która mi tam zorganizowała pobyt w okresie od 24.11
do 29.11.2011 r. byli bardziej spójni w działaniach niż śledcza, Prokurator
Prokuratury Okręgowej w Warszawie zatrudniona w Prokuraturze Rejonowej Warszawa
Śródmieście mgr Urszula Mirończuk, która w październiku 2012 r. ustaliła
w tej samej sprawie oraz w oparciu o te same dowody, co innego niż w grudniu
2011 r. i której nie przyszło do głowy, żeby przed sporządzeniem
Postanowienia z dnia 9 października 2012 r. /Załącznik
2/ zapoznać się z treścią tego z dnia 7 grudnia 2011 r. /Załącznik 1/.
Załączniki:
1.
Prokuratura
Rejonowa Warszawa Śródmieście, sygn. akt 1 Ds. 1263/11, postanowienie z dnia
7 grudnia 2011 r.
2.
Prokuratura
Rejonowa Warszawa Śródmieście, sygn. akt 1 DS. 1043/12/UM, postanowienie
Prokurator mgr Urszuli Mirończuk z
dnia 9 października 2012 r.
3.
Samodzielny Wojewódzki
Zespół Publicznych Zakładów Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w Warszawie,
pismo Z. Kękusia z dnia 6 listopada
2012 r. do Dyrektora SWZPZPOZ Andrzeja Mazura
Komentowanie nie jest już możliwe.