AferyPrawa.com

opublikowano: 07-06-2013

Wniosek Zbigniewa Kękusia do Prokuratora Rejonowego Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście-Wschód Krystyny  Kowalczyk  o wycofanie przez Prokuraturę aktu oskarżenia.

Kraków, dnia 6 czerwca 2013 r.

Zbigniew Kękuś                                                                                                 

Pani Krystyna Kowalczyk
Prokurator Rejonowy
Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście - Wschód
ul. Mosiężnicza 2    30-965 Kraków  

Dotyczy:

I.         Wniosek o wycofanie aktu oskarżenia przeciwko mnie Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód z dnia 13 czerwca 2006 r., sygn. akt 1 Ds. 39/06/S.

II.        Zawiadomienie, że aktem oskarżenia z dnia 13 czerwca 2006 r. zostałem oskarżony z oskarżenia publicznego o czyny, które:

1.       popełniły inne niż ja osoby,

2.       nie są przestępstwami,

3.       są ścigane z oskarżenia prywatnego

III.      Wniosek o zawiadomienie o wycofaniu aktu oskarżenia, jak w p. 1 prezesa Sądu Rejonowego w Dębicy, sędzi Beaty Stój /adres: Sąd Rejonowy w Dębicy, ul. Słoneczna 3, 39-200 Dębica; sygn. akt II K 854/10/, bez zbędnej zwłoki, nie później niż do dnia 13 czerwca 2013 r., w związku z grożącym mi aresztowaniem.

IV.     Zawiadomienie, że po sporządzone na piśmie stanowisko Prokuratora Rejonowego Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód w sprawie, jak w p. 1 zgłoszę się osobiście w Sekretariacie Adresatki niniejszego pisma w dniu 13 czerwca 2013 r. o godz. 10:00.
 „Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa”
Artykuł 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej  

„Prokuratorem może być tylko ten, kto jest nieskazitelnego charakteru.”
Artykuł 14.1.2 Ustawy o Prokuraturze z dnia 20 czerwca 1985 r.

  „Prokurator jest obowiązany postępować zgodnie ze ślubowaniem prokuratorskim
oraz stale podnosić kwalifikacje zawodowe.”
Artykuł 44 Ustawy o Prokuraturze z dnia 20 czerwca 1985 r.  

Szanowna Pani,  

W dniu 3 czerwca br. spotkałem się z Panem Posłem Andrzejem Dudą, który po zapoznaniu się z dokumentami  towarzyszącymi zgłoszonej mu przeze mnie sprawie ścigania mnie na podstawie aktu oskarżenia Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód z dnia 13 czerwca 2006 r. rekomendował mi złożenie wniosku w Prokuraturze o wycofanie aktu oskarżenia.

Przed 7 laty, w dniu 13 czerwca 2006 r. prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Radosława Ridan przekazała Sądowi Rejonowemu dla Krakowa Śródmieścia akt oskarżenia, którym oskarżyła mnie o popełnienie osiemnastu przestępstw, tj. o to, że  – Załącznik 1:

1.       Czyn I, III-XVI – w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu znieważyłem w związku z pełnieniem obowiązków służbowych  /art. 226 § 1 k.k./ i zniesławiłem /art. 212 § 2 k.k./ za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej  www.zkekus.w.interia.pl piętnaścioro sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie - SSO Maja Rymar  /była Prezes Sądu Okręgowego w Krakowie/ SSO Ewa Hańderek, SSO Teresa Dyrga, SSR Agata Wasilewska-Kawałek, SSO Agnieszka Oklejak, SSO Danuta Kłosińska, SSR Izabela Strózik, SSO Anna Karcz-Wojnicka, SSO Jadwiga Osuch, SSO Małgorzata Ferek, SSA Włodzimierz Baran /były Prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie/, SSA Jan Kremer, SSA Maria Kuś-Trybek, SSA Anna Kowacz-Braun, SSA Krzysztof Sobierajski.

2.       Czyn II –  w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu zniesławiłem  /art. 212 § 2 kk/ za pośrednictwem Internetu, tj. portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl,  adwokata Wiesławę Zoll, pełnomocnika mojej żony w prowadzonym przez Sąd Okręgowy w Krakowie i Sąd Apelacyjny w Krakowie w latach 1997-2006 postępowaniu z mojego powództwa o rozwód /sygn. akt XI CR 603/04/.

3.       Czyn XVII- w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu znieważyłem  /art. 226 § 3 k.k./ i zniesławiłem /art. 212 § 2 k.k./  za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich w osobie piastującego ten urząd Andrzeja Zolla

4.       Czyn XVIII - w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu rozpowszechniałem za pośrednictwem Internetu, tj. portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony internetowej www.zkekus.w.interia.pl, wiadomości z rozprawy sądowej prowadzonej z wyłączeniem jawności - art. 241 § 2 k.k.

Dowód:                                 Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 1 Ds. 39/06/S akt oskarżenia z dnia 13 czerwca 2006 r. – Załącznik 1  

Zawiadomienie o popełnieniu przeze mnie w.w. przestępstw złożył w czerwcu 2004 r. ówczesny prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie sędzia Włodzimierz Baran. Wszystkie przypisane mi czyny miałem popełnić w związku z rozpoznawaną przez Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział XI Cywilny-Rodzinny w okresie od czerwca 1997 r. do kwietnia 2006 r. sprawą z mojego powództwa o rozwód /sygn. akt XI CR 603/04/.

Na wniosek władz właściwego miejscowo Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia Sąd Najwyższy przekazał postanowieniem z dnia 27 października 2006 r. /sygn. akt IV KO 44/06/ sprawę przeciwko mnie na podstawie aktu oskarżenia prokurator R. Ridan do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy.

W dniu 18 grudnia 2007 r. sędzia Sądu w Dębicy Tomasz Kuczma wydał wyrok /sygn. akt II K 451/06/, którym przypisał mi popełnienie wszystkich wyżej wymienionych czynów.

W dniu 15 września 2010 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie wydał na wniosek mojego obrońcy, adw. Małgorzaty Wassermann wyrok /sygn. akt II Ko 283/10/, którym uchylił wyrok z dnia 18.12.2007 r. w zakresie 16 spośród wyżej wymienionych czynów, tj. czynów I, III-XVII. Oto treść wyroku Sądu w Rzeszowie – Załącznik 2: „Sygn. akt II Ko 283/10 Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Dnia 15 września 2010r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny w składzie: Przewodniczący: SSO Piotr Moskwa, Sędziowie SSO Andrzej Borek (spraw.) SSR del. do SO Marcin Świerk Protokolant /imię i nazwisko Protokolanta – ZKE/ po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 15 września 2010r. wniosku obrońcy skazanego Zbigniewa Kękusia o wznowienie postępowania karnego zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18 grudnia 2007r., sygn. akt II K 451/06 na podstawie art. 540 § 2 i art. 547 § 2 kpk wznawia postępowanie w sprawie II K 451/06 w punktach I, III – XVII wyroku i uchyla w tej części wyrok Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18 grudnia 2007r., sygn. akt II K 451/06 i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Dębicy do ponownego rozpoznania. Pieczęć Okrągła Sądu Okręgowego w Rzeszowie.

UZASADNIENIE Wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18 grudnia 2007r., sygn. akt II K 451/06 Zbigniew Kękuś został skazany za czyny z art. 226 § 1 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk (pkt I, III-XVII), polegające na tym, że w okresie od stycznia 2003r. do września 2005r. – w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu – za pośrednictwem portalu internetowego Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca – www.zgsopo.webpark.pl i założonej przez siebie strony pod domeną zkekus.w.interia.pl znieważył funkcjonariuszy publicznych (łącznie szesnastu) w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych i pomówił ich o takie postępowanie i właściwości, które mogą poniżyć ich w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla pełnionego przez nich stanowiska.

Ponadto w/w wyrokiem Sąd skazał Zbigniewa Kękusia za czyny z art. 212 § 2 kk w zw. z art.12 kk (pkt II i art. 241 § 2 kk w zw. z art. 12 kk (pkt XVIII).

Obecnie obrońca skazanego na podstawie art. 540 § 2 w zw. z art. 542 § 1 i art. 544 § 1 kpk złożył wniosek o:

- wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18 grudnia 2007r. o sygn. akt II K 451/06 w sprawie Zbigniewa Kękusia skazanego z art. 226 § 1 kk i in.,

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Dębicy do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu wskazał na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006 roku – sygn. akt P 3/06, którym to wyrokiem Trybunał uznał, iż: „art. 226 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. – Kodeks karny (Dz.U. Nr 88, poz. 553 ze zm.) w zakresie, w jakim penalizuje znieważenie funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej dokonane niepublicznie lub dokonane publicznie, lecz nie podczas pełnienia czynności służbowych jest niezgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej”.

Nadto, autor wniosku powołał się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 lipca 2009r. sygn. akt II KO 45/09 z uzasadnienia którego wynika, iż postępowanie ulega wznowieniu w takim zakresie, w jakim zmiana stanu prawnego ma znaczenie dla przyszłego orzeczenia. Powyższe przekonuje, że wnioskodawca domaga się wznowienia postępowania jedynie w części dotyczącej skazania za czyny z art. 226 § 1 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Wznowienie postępowania w niniejszej sprawie jest zasadne w zakresie w jakim obrońca wskazuje na rażące naruszenie prawa materialnego, które mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia – art. 226 § 1 kk. Rzecz bowiem w tym, że Sąd przypisując sprawcy popełnienie danego przestępstwa każdorazowo ma obowiązek w sposób prawidłowy dokonać jego opisu w wyroku, tak aby odpowiadało ono znamionom konkretnego przestępstwa. Brak taki zawsze będzie powodował naruszenie procesowania, a przez to i prawa materialnego i nie może być w żadnym razie zaakceptowany.

W przedmiotowej sprawie Sąd był więc zobowiązany, jeśli znalazł już podstawy do przypisania oskarżonemu zachowania opisanego w art. 226 § 1 kk, w sposób dokładny i zgodny z tymże przepisem opisać zachowanie oskarżonego tak, by wynikało z niego, iż w/w przestępstwa dokonał podczas i w związku z pełnieniem przez pokrzywdzonych obowiązków służbowych. Takim standardom sąd nie sprostał wskazując jedynie, że działania oskarżonego miały miejsce w związku z pełnieniem przez funkcjonariuszy publicznych obowiązków służbowych nie dokonując badania, czy miało ono również miejsce podczas ich pełnienia. Nie uczynił tak sąd mimo tego, że już w czai orzekania treść art. 226 § 1 kk uległa zmianie na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 października 2006r. wydanego w sprawie P 3/06, OTK-A 2006, nr 9, poz. 121, na treść którego słusznie powołuje się wnioskodawczyni.

Tym samym niewątpliwie w przedmiotowej sprawie zachodzi potrzeba uchylenia wyroku i wznowienia postępowania w żądanym zakresie.”

Dowód:                 Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział II Karny, sygn. akt II Ko 283/10,  wyrok z dnia 15 września 2010r. – Załącznik 2
 

W uzasadnieniu do wyroku z dnia 11.10.2006r., na który powołał się Sąd Okręgowy w Rzeszowie, Trybunał Konstytucyjny podał między innymi: „Rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Trybunału Konstytucyjnego oznacza, że od momentu wejścia w życie wyroku niedopuszczalne staje się ściganie z tytułu zniewagi funkcjonariusza publicznego dokonanej, czy to publicznie, czy niepublicznie, wyłącznie w związku z jego czynnościami służbowymi, a nie podczas wykonywania tych czynności. Utrzymany w mocy zakres kwestionowanego przepisu umożliwia więc ściganie z oskarżenia publicznego zniewagi funkcjonariusza dokonanej podczas wykonywania czynności służbowych. Poza hipotezą tego przepisu pozostają natomiast znieważające wypowiedzi publiczne i niepubliczne formułowane poza czasem pełnienia funkcji służbowych, bez względu na to, czy pozostają one w związku czy też nie z pełnieniem tych funkcji.”

Źródło:                  Uzasadnienie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.10.2006r., P 3/06; OTK Z.U. z 2006r., Nr 9A, poz. 121.  

Wyrok TK z dnia 11.10.2006 r. został ogłoszony w Dzienniku Ustaw z dnia 19.10.2006 r., Nr 190, poz. 1409.

Wskazać należy, że art. 190.1 Konstytucji stanowi: „Orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego mają moc powszechnie obowiązującą i są ostateczne.”

Wyrok TK z dnia 11.10.2006 r. wszedł zatem w życie w dniu 19.10.2006 r.  

W dniu 23 sierpnia 2011 r. Prokurator Generalny Andrzej Seremet wniósł do Sądu Najwyższego kasację na moją korzyść w zakresie pozostałych dwóch czynów – czyny II i XVIII - wyroku sędziego T. Kuczmy z dnia 18 grudnia 2007 r.

Podał w niej między innymi – Załącznik 3: „Warszawa, dnia 22 sierpnia 2011 r. Rzeczpospolita Polska Prokurator Generalny PG IV KSK 699/11 Sąd Najwyższy Izba Karna Kasacja Prokuratora Genralnego od prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18 grudnia 2007 r., sygnatura akt II K 451/6 Na podstawie art. 521 kpk zaskarżam wymieniony wyrok w zakresie czynów opisanych w pjt II i XVIII jego części dyspozytywnej w całości na korzyść oskarżonego Zbigniewa Kękusia. Na podstawie art. 523 § 1 kpk, art. 526 §1 kpk i art. 537 § 1 i 2 kpk zaskarżam

I. rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa procesowego a mianowicie art. 366 § 1 kpk, (…). II. rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku, naruszenie przepisu prawa procesowego, a mianowicie art. 7 kpk, (…).

(…) Uzasadnienie (…)  Należy w tym miejscu zauważyć, że oskarżony Zbigniew Kękuś pomimo prawidłowego zawiadamiania o terminach rozpraw nie brał w nich udziału, nie składając tym samym żadnych wyjaśnień. W toku postępowania przygotowawczego wymieniony nigdy nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania jakichkolwiek wyjaśnień, zaś przesłuchani pokrzywdzeni nie posiadali żadnych informacji, kto i w jakich okolicznościach zamieścił na stronach internetowych znieważające ich pisma.

Na żądanie Sądu Rejonowego w Dębicy portal Interia PL udzielił odpowiedzi, że strona zkekus.w.interia.pl została założona w dniu 26 października 2004 r., a użytkownik nie podał swoich danych osobowych, zaś portal Wirtualna Polska poinformował, że strona www.zgsopo.webpark.pl należy do Krzysztofa Łapaja w Warszawie /adres – ZKE/  (k.3098-3099 i 3183).

(…) Sąd Rejonowy w Dębicy w toku dalszego postępowania, na podstawie art. 394 § 2 kpk ujawnił dowody wskazane w akcie oskarżenia oraz pisma oskarżonego i pisma Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca w Warszawie, w tym pismo z dnia 15 marca 2007 r. znajdujące się w aktach (k.2660-2664), podpisane przez Krzysztofa Łapaja, w którym jak wspomniano powyżej, była zawarta informacja, że Zbigniew Kękuś nie posiadał dostępu do stron internetowych www.zgsospo.webpark.pl i zkekus.w.interia.pl, nie on je zakładał, ani też nigdy nie administrował. (…) W realiach niniejszej sprawy, zebrany materiał dowodowy nie pozwala na ustalenie, czy Zbigniew Kękuś jest sprawcą, współsprawcą, podżegaczem, pomocnikiem, czy też w ogóle nie miał świadomości, że pisma przez niego sporządzone, a skierowane do różnych instytucji zostaną zamieszczone na wskazanych stronach internetowych. W powyższej sprawie, jak wskazano w zarzutach kasacji doszło do rażącego naruszenia przepisów prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 366 § 1 kk, jak też art. 7 kpk, wskutek przekroczenia przez sąd orzekający zasady swobodnej oceny dowodów i dokonania dowolnej ich oceny, oderwanej od realiów sprawy.

W tej sytuacji wniesienie kasacji z urzędu na korzyść oskarżonego Zbigniewa Kękusia jest uzasadnione.

z upoważnienia Prokuratora Generalnego Robert Hernand Zastępca Prokuratora Generalnego
Dowód:                                 Prokuratura Generalna, sygn. akt PG IV KSK 699/11, kasacja z dnia 22 sierpnia 2011 r. od

prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18 grudnia 2007 r. /sygn. akt II K 451/06/ – Załącznik 3  

Wskazać należy, że jakkolwiek prokurator generalny  wniósł kasację w zakresie dwóch  czynów skazującego mnie wyroku sędziego T. Kuczmy, tj. czynów II i XVIII, to jego zarzuty dotyczą wszystkich 18 czynów wymienionych na stronie 2 niniejszego pisma, przypisanych mi aktem oskarżenia prokurator R. Ridan, a następnie przez sędziego Tomasza Kuczmę wyrokiem z dnia 18.12.2007 r. Wszystkie zostały popełnione za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony www.zkekus.w.interia.pl Prokurator Generalny nie mógł  wnieść kasacji w zakresie wszystkich 18 czynów przypisanych mi wyrokiem z dnia 18.12.2007 r.  ponieważ artykuł  519 k.p.k stanowi: „Od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie może być wniesiona kasacja.” , a  wcześniej, w dniu 15 września 2010 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie wydał w.w. wyrok – patrz: s. 2, Załącznik 2 - którym uchylił wyrok sędziego T. Kuczma z dnia 18.12.2007 r., wznowił sprawę sygn. II K 451/06 i przekazał ją do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy w zakresie pozostałych szesnastu wymienionych wyżej czynów, tj. I, III – XVII.

W dniu 26 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy wydał wyrok, którym uznał kasację Prokuratora Generalnego za zasadną, uchylił wyrok sędziego T. Kuczmy, wznowił postępowanie sygn. II K 451/06 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy w zakresie czynów II i XVIII. W uzasadnieniu do wyroku z dnia 26.01.2012 r. Sąd Najwyższy podał między innymi – Załącznik 4: „Sygn. akt IV KK 272/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 stycznia 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie SSN Jerzy Grubba (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSA del. do SN Henryk Komisarski (sprawozdawca) Protokolant /imię i nazwisko protokolanta – ZKE/ przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Mieczysława Tabora w sprawie Zbigniewa Kękusia skazanego z art. 212 § 2 k.k. i innych po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 26 stycznia 2012 r. kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego od wyroku Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt II K 451/06 uchyla zaskarżony wyrok w zakresie rozstrzygnięć zawartych w punktach II i XVIII i w tej części przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Dębicy do ponownego rozpoznania. (…) Kasacja okazała się zasadna. Ma rację skarżący, że analiza akt przedmiotowej sprawy wskazuje na to, iż w zakresie rozstrzygnięć zawartych w punktach II i XVIII zaskarżony wyrok został wydany na podstawie niepełnego materiału dowodowego oraz bez wszystkich okoliczności, co stanowi naruszenie art. 366 § 1 k.p.k.  Nadto, Sąd Rejonowy dokonał ustaleń faktycznych wbrew wymaganiom określonym w art. 7 k.p.k., nie stosując się do zasady swobodnej oceny dowodów i przeprowadzając w istocie dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego. W efekcie poczynił ustalenia faktyczne, które nie mają jakiegokolwiek oparcia w dowodach ujawnionych na rozprawie, a wręcz są sprzeczne z treścią tych dowodów.”

Dowód:                                 Sąd Najwyższy, sygn. akt IV KK 272/11, wyrok z dnia 26 stycznia 2012 r. – Załącznik 4  

Po wydaniu przez Sąd Okręgowy w Rzeszowie oraz przez Sąd Najwyższy wyroków wznowieniowych i przekazaniu sprawy sygn. II K 451/06 Sądowi Rejonowemu w Dębicy do ponownego rozpatrzenia w zakresie wszystkich 18 czynów przypisanych mi aktem oskarżenia prokurator R. Ridan z dnia 13 czerwca 2006 r., sprawę rozpoznaje do sygn. akt II K 854/10 sędzia Beata Stój 

Wskazać należy, że prokurator R. Ridan sporządziła akt oskarżenia na podstawie dowodów podanych przez nią na stronie 6 aktu – Załącznik 1: „Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód prowadziła postępowanie w sprawie z zawiadomienia Sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie o przest. z art. 226 § 1 kk i inne, przeciwko Zbigniewowi Kękusiowi. Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a to zeznań świadków Anny Karcz-Wojnickiej (k:130-131), Hanny Nowickiej de Poraj (k; 133), Jana Kremera (k; 149-150), Włodzimierza Barana (k: 137-138), Agaty Wasilewskiej-Kawałek (k:155), Marii Kuś-Trybek (k:158-159), Agnieszki Oklejak (k;161-162) Izabeli Strózik (k;164-165), Liliany Siodlarz-Kapery (k:167-168), Wiesławy Zoll (k: 188), Małgorzaty Ferek (k: 207-208), Anny Kowacz-Braun (k: 210-211), Andrzeja Zolla (k; 256-257), Danuty Kłosińskiej (k; 2405-2406), Jadwigi Osuch (k:2409-2410), dokumentów uzyskanych ze stron  internetowych Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca – www.zgsopo.webpark.pl i zkekus.w.interia.pl (k: 268-616), materiałów uzyskanych z postępowania sygn. XI CR 603/04 Sądu Okręgowego w Krakowie Wydział XI Rodzinny z pozwu Zbigniewa Kękusia przeciwko Marii Kękuś o rozwód (k:618) stwierdzono następujący stan faktyczny. (…).”

Dowód:                                 Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 1 Ds. 39/06/S akt oskarżenia z dnia 13 czerwca 2006 r. – Załącznik 1  

Prokurator R. Ridan sporządziła zatem akt oskarżenia w sprawie, w której ścigała mnie za czyny popełnione za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl  i strony www.zkekus.w.interia.pl, na podstawie zeznań osób uważających się za pokrzywdzone i wydruków z portalu www.zgsopo.webpark.pl i strony www.zkekus.w.interia.pl.

Podczas prowadzonego przez nią przez dwa lata postępowania przygotowawczego prokurator R. Ridan nie ustaliła:

1.       danych osoby (osób), która zamieszczała informacje na stronach internetowych www.zgsopo.webpark.pl  i www.zkekus.w.interia.pl

2.       do jakich organizacji czy też osób fizycznych należały w.w. domeny internetowe,

3.       jakie osoby na tych stronach mogły zamieścić informacje,

4.       na jakich serwerach strony te były prowadzone,

5.       właścicieli numerów IP komputerów, z których dokonywano zmian na stronach internetowych.

Ponadto prokurator R. Ridan nie zatrzymała twardych dysków komputerów, ani serwerów, nie powołała biegłego informatyka celem sporządzenia opinii.

Wskazać należy, że ja, gdy mnie przesłuchiwała Policja na potrzebę postępowania przygotowawczego prowadzonego przez prokurator R. Ridan nie przyznałem się do popełnienia zarzucanych mi czynów i odmówiłem składania wyjaśnień, co poświadczyli Prokurator Generalny w kasacji z dnia 23.08.2011 r. /Załącznik 3/ i Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26.01.2012 r. /Załącznik 4/.

Ponieważ prokurator R. Ridan nie dopełniła obowiązków określonych w art. 297 § 1 kpk - „Celem postępowania przygotowawczego jest:1) ustalenie, czy został popełniony czyn zabroniony i czy stanowi on przestępstwo, 2) wykrycie i w razie potrzeby ujęcie sprawcy, (…)  5) zebranie, zabezpieczenie i w niezbędnym zakresie utrwalenie dowodów dla sądu.” – sędzia Tomasz Kuczma zwrócił się z żądaniem do operatorów internetowych Wirtualnej Polski S.A. i Interii.PL S.A. z żądaniem podania mu danych osób i instytucji, które założyły portal www.zgsopo.webpark.pl  i stronę www.zkekus.w.interia.pl, które nimi administrowały i które mogły na nich zamieszczać w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. przypisane mi aktem oskarżenia materiały. Wirtualna Polska S.A. zawiadomiła Sąd Rejonowy w Dębicy pismem z dnia 6 sierpnia 2007 r.- Załącznik 5:„Wirtualna Polska /adres – ZKE/ Gdańsk, 6 sierpnia 2007 sędzia Tomasz Kuczma Sąd Rejonowy  /adres – ZKE/ dotyczy: II K 451/06 W odpowiedzi na pismo z dnia 2007-07-02 w sprawie II K 451/06 informuję, że:1. właścicielem strony internetowej www.webpark.pl jest użytkownik portalu „Wirtualna Polska” o identyfikatorze zgsopo posługujący się kontem email zgsopo@wp.pl 2. w zbiorze danych osobowych „Wirtualna Polska” zostały zapisane dane osobowe użytkownika portalu „Wirtualna Polska” o identyfikatorze zgsopo 3. w systemie portalu „Wirtualna Polska” zostały zapisane informacje dotyczące logowania użytkownika o identyfikatorze zgsopo do usługi poczta.wp.pl, nie zostały jednak wymienione w nadesłanym postanowieniu. Informacje o których mowa w pkt. 2 przesyłam w załączeniu. Jednocześnie informuję, że dane osobowe wpisane przez użytkownika nie są przez nas w żaden sposób weryfikowane.  Załączniki: 1. dane osobowe użytkownika zgospo ze zbioru danych osobowych „Wirtualna Polska” z poważaniem” /nazwa stanowiska, imię i nazwisko – ZKE/.

Dowód:                 Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny, sygn. akt II K 451/06, pismo Wirtualna Polska S.A. z dnia 6 sierpnia 2007r., karta 3098 – Załącznik 5  

W załączeniu do zacytowanego wyżej pisma podano dane osobowe użytkownika portalu „Wirtualna Polska”, właściciela strony internetowej www.webpark.pl o identyfikatorze zgsopo. Nie były to moje dane, lecz dane mieszkającego w Warszawie Prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca – Krzysztofa Łapaja. Wirtualna Polska podała między innymi - Załącznik 6: „Login: zgsopo Imię: Krzysztof Nazwisko: Łapaj (…) Adres ul. (…)  Miasto: Warszawa”

Dowód:                                 Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny, sygn. akt II K 451/06, pismo Wirtualna Polska S.A. z dnia 6 sierpnia 2007r., dane osobowe użytkownika portalu „Wirtualna Polska” o identyfikatorze zgsopo, karta 3099 – Załącznik 6 

Krzysztof Łapaj zamieszkały w Warszawie, to nie … mieszkający w Krakowie Zbigniew Kękuś.  

Interia.PL S.A. zawiadomiła Sąd Rejonowy w Dębicy pismem z dnia 1 października 2007r. – Załącznik 7: „INTERIA.PL S.A. /adres – ZKE/ Kraków, dnia 01.10.2007r. Sąd Rejonowy w Dębicy /adres – ZKE/ Dot. Sygn. akt II K 451/06 W nawiązaniu do Państwa postanowienia INTERIA.PL S.A. uprzejmie odpowiada, co następuje:
Dane związane z kontem:                                              zkekus@interia.pl
i stroną WWW:                                                                   http://zkekus.w.interia.pl/
Data założenia:                                                                 2004-10-26 21:17:23
Numer IP założenia:                                                        62.179.56.131
Data ostatniego połączenia WWW:                             2006-07-25 18:53:23
Numer IP ostatniego połączenia WWW:                     84.10.15.191
Data ostatniego połączenia FTP:                                 2006-07-26 07:53:15
Numer IP ostatniego połączenia FTP:                        84.10.15.191
Użytkownik nie podał danych osobowych.
Uprzejmie informujemy, że obszerne poszukiwania w logach archiwalnych systemu miasto.interia.pl nie wykazały aktywności użytkownika strony http://zkekus.w.interia.pl/ w okresie od 13 września 2005 roku do dnia 30 września 2005 roku. Logami z okresu wcześniejszego nie dysponujemy, natomiast logi z okresu późniejszego, aż do ostatniego dnia użytkowania konta zawierają zapisy połączeń użytkownika. Z poważaniem, Dział Bezpieczeństwa INTERIA PL S.A.”

Dowód:                 Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 451/06, pismo z dnia 1 października  2007r. INTERIA.PL.S.A.,  karta 3183 – Załącznik 7  

Podkreślić należy, że prokurator R. Ridan podała w akcie oskarżenia z dnia 13.06.2006 r. – Załącznik 1: „(…) w okresie od stycznia 2003r. do maja 2005r. /lub września 2005 r. – ZKE/ – w Krakowie (…) za pośrednictwem (…)  założonej przez siebie strony pod domeną zkekus.w.interia.pl.”

Dowód:         Sąd Rejonowy w Dębicy Wydział II Karny, sygn. akt  II K 854/10 /uprzednio: II K 451/06/ akt oskarżenia z dnia  2006r., karty 2417 - 2422 – Załącznik 1  

Interia.PL S.A. poinformowała Sąd Rejonowy w Dębicy, że:

1.       użytkownik strony http://zkekus.w.interia.pl nie podał danych osobowych.

2.       nie dysponuje żadnymi danymi /logami/ za cały okres objęty aktem oskarżenia, tj. że nie dysponuje już danymi za okres do dnia 13 września 2005 r., a w okresie od 13 września 2005 r. do 30 września 2005 r. strona  http://zkekus.w.interia.pl  nie wykazywała aktywności,

3.       strona  www.zkekus.w.interia.pl została założona w dniu 26 października 2004 r. /prokurator R. Ridan oskarżyła mnie o popełnienie wszystkich podanych na stronie 2 niniejszego pisma za pośrednictwem strony www.zkekus.w.interia.pl od … stycznia 2003 r.  

Interia.PL S.A. podała natomiast numery IP komputerów i były to numery IP komputerów zlokalizowanych – według mej wiedzy - w Warszawie.

Podkreślić należy, że jeśli Interia.PL S.A. zawiadomiła Sąd Rejonowy w Dębicy pismem z dnia 1 października 2007 r., że nie dysponowała już logami z okresu do 15 września 2005 r., a w okresie od 15 do 30 września 2005 r. strona http://zkekus.w.interia.pl/ nie wykazywała aktywności, to tym bardziej w 2013 roku nie będzie dysponowała danymi, jak wyżej. Nikt już nigdy nie nadrobi skutków niedopełnienia przez prokurator Radosławę Ridan obowiązków z okresu, gdy prowadziła postępowanie przygotowawcze zamknięte sporządzeniem aktu oskarżenia, przekazanego w dniu 13 czerwca 2006 r. Sądowi Rejonowemu dla Krakowa Śródmieścia.

Wskazać także należy na inne wady prawne aktu oskarżenia prokurator Radosławy Ridan z dnia 13 czerwca 2006 r., tj. naruszenie przez nią prawa materialnego określonego w:
1.       artykule 226 § 3 kk,
2.       artykule 212 § 4 kk  

Ad. 1

W akcie oskarżenia z dnia 13 czerwca 2006 r. prokurator Radosława Ridan podała – Załącznik 1: „Oskarżam Zbigniewa Kękusia (…) o to, że: (…) XVII. w okresie od stycznia 2003r. do maja 2005r. – w Krakowie działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu – za pośrednictwem portalu internetowego Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojca  - www.zgsopo.webpark.pl i założonej przez siebie strony pod domeną zkekus.w.interia.pl znieważył Andrzeja Zolla piastującego urząd Rzecznika Praw Obywatelskich używając wobec niego słów obraźliwych i pomówił go o takie postępowanie i właściwości, które mogą poniżyć go w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla piastowanego urzędu to jest o przest. z art. 226 § 3 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk.

Dowód:                                 Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 1 Ds. 39/06/S akt oskarżenia z dnia 13 czerwca 2006 r. – Załącznik 1  

Artykuł 226 § 3 Kodeksu karnego stanowi: „Kto publicznie znieważa lub poniża konstytucyjny organ Rzeczypospolitej Polskiej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”

Tymczasem w Komentarzu do kodeksu karnego wydanego pod redakcją prof. Andrzeja Zolla podano: „Art. 226 § 3. (…) Przedmiot czynności wykonawczej (…) Przedmiotem czynności wykonawczej typu czynu zabronionego opisanego w art. 226 § 3 są konstytucyjne organy Rzeczypospolitej Polskiej. Zakres znaczeniowy tego terminu jest sporny w doktrynie (por. A. Zoll (w: ) Kodeks Karny …, red. A. Zoll, s. 736. (…) W doktrynie słusznie jednak wskazano, iż nie każdy organ konstytucyjny jest jednocześnie organem Rzeczypospolitej Polskiej, tzn. takim, który jest powiązany z wykonywaniem jednego z trzech rodzajów władzy w odniesieniu do państwa. Według tego poglądu organami RP są zatem tylko: Sejm, Senat, Prezydent RP, Rada Ministrów, ministrowie, Trybunał Konstytucyjny, Sąd Najwyższy, Naczelny Sąd Administracyjny.” - Źródło: Kodeks karny część szczególna, Komentarz do art. 117 – 277 k.k. pod redakcją Andrzeja Zolla, 3 wydanie, 2008r., LEX  Wolters Kluwer business, s. 942.

Większość ekspertów w dziedzinie prawa karnego prezentuje pogląd tożsamy z tym z Komentarza pod red. prof. Andrzeja Zolla, że – z podanej wyżej przyczyny – Rzecznik Praw Obywatelskich będąc organem konstytucyjnym, nie jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej. Skoro Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej, to nikt nie mógł popełnić czynu z pkt. XVII aktu oskarżenia przeciwko mnie z dnia 13 czerwca 2006 r. tj. określonego jako przestępstwo z art. 226 § 3 kk i polegającego na znieważeniu konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich, w osobie piastującego ten urząd prof. Andrzeja Zolla.  

Ad. 2

Prokurator R. Ridan przypisała mi w akcie oskarżenia z dnia 13.06.2006 r. zniesławienie adw. Wiesławy Zoll /art. 212 § 2 kk, czyn II aktu oskarżenia/ oraz w przypadku 16 czynów /czyny I, III-XVII/ znieważenia /art.226 § 1 kk, art. 226 § 3 kk/ w zbiegu ze zniesławieniem /art. 212 § 2 kk/.

Tymczasem przestępstwo z art. 212 § 2 kk jest ścigane z oskarżenia prywatnego. Artykuł 212 § 4 k.k. stanowi: „Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego.”

Dopuszczalność ścigania z art. 212 § 2 kk wyłącznie z oskarżenia prywatnego poświadczył nawet Trybunał Konstytucyjny, podając  w uzasadnieniu do wyroku wydanego w dniu 11.10.2006 r. między innymi: „Na marginesie należy dodać, że ewentualna odpowiedzialność za przekroczenie granic dozwolonej prawem krytyki osób publicznych oceniana jest na płaszczyźnie zniesławienia (art. 212 k.k.), ściganego w trybie prywatnoskargowym. Oznacza to - przy odrzuceniu zniewagi jako formy wyrażania krytyki - że wszyscy funkcjonariusze publiczni, jak i osoby prywatne są traktowani równo w zakresie ochrony czci i dobrego imienia.”

Źródło:                  Uzasadnienie do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.10.2006r., P 3/06; OTK Z.U. z 2006r., Nr 9A, poz. 121.  

Artykuł 60 § 1 Kodeksu Postępowania karnego, stanowi: „W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego prokurator wszczyna postępowanie albo wstępuje do postępowania już wszczętego, jeżeli wymaga tego interes społeczny.”

Z całą pewnością interes społeczny nie wymagał – i nie wymaga ścigania mnie z oskarżenia publicznego za zniesławienie sędziów, RPO Andrzeja Zolla i adw. Wiesławy Zoll. Interes społeczny wymaga ścigania za czyn z art. 212 § 2 kk, wtedy, gdy wskutek zniesławienia naruszono dobro ogólne i gdy osoba zniesławiona jest niedołężna, zagubiona, nie umiejąca zadbać o własne interesy, przytłoczona obawami, że nie podoła trudom procesu. Wszyscy uznani przez prokurator R. Ridan za pokrzywdzonych funkcjonariusze publiczni oraz adw. W. Zoll są z wykształcenia prawnikami, czynnie pracującymi w zawodach prawniczych – prof. A. Zoll to m.in. sędzia, były prezes sądu konstytucyjnego, tj. Trybunału Konstytucyjnego, przewodniczący przez dwie kadencje Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego przy Ministrze Sprawiedliwości, przez wiele lat kierownik Katedry Prawa Karnego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie - i posiadającymi rozległą wiedzę, a także doświadczenie życiowe pozwalające na samodzielnie wystąpienie z oskarżeniem prywatnym.

W tym miejscu przypomnieć należy, że po tym, gdy prezes Sądu Apelacyjnego w Krakowie sędzia Włodzimierz Baran złożył w dniu 2 czerwca 2004 r. zawiadomienie o popełnieniu przeze mnie przestępstwa zniesławienia za pośrednictwem Internetu /art. 212 § 2 kk/ sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie i Sądu Apelacyjnego w Krakowie, prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków Śródmieście Wschód Piotr Grądzki wydał w dniu 23 czerwca 2004 r. postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa podając – Załącznik 8: „Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód /adres – ZKE/, sygn. akt 1 Ds. 102/04 POSTANOWIENIE o odmowie wszczęcia dochodzenia dnia 23 czerwca 2004r.

Piotr Grądzki prokurator Prokuratury  Rejonowej Kraków-Śródmieście Wschód w Krakowie po rozpoznaniu materiałów sygn.  1 Ds. 102/04, z dnia 09.06.2004r. /data wpływu do tut Prokuratury/, w sprawie pomówienia w okresie od 17 grudnia 2003r. do 17 kwietnia 2004r. w Krakowie poprzez zamieszczenie na stronach internetowych Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojców treści pism kierowanych do sądów oraz do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie oraz Prezesa i sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie o postępowanie sprzeczne z prawem i o właściwości osobiste, które mogą poniżyć je w opinii publicznej oraz narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywanego przez pokrzywdzonych zawodu sędziego, tj. o przest. z art. 212 § 2 kk

na podstawie art. 325 e § 1 kpk postanowił: odmówić wszczęcia dochodzenia w przytoczonej wyżej sprawie.

UZASADNIENIE W dniu 09.06.2004r. do Prokuratury Rejonowej w Krakowie-Śródmieściu Wschodzie, za pośrednictwem Prokuratury Okręgowej w Krakowie, wpłynęło doniesienie Prezesa Sądu Apelacyjnego w Krakowie – SSA Włodzimierza Barana dotyczące prawdopodobieństwa  popełnienia przez Zbigniewa Kękusia  przestępstwa prywatnoskargowego z art. 212 § 2 kk polegającego na pomówieniu w okresie od 17 grudnia 2003r. do 17 kwietnia 2004r. w Krakowie poprzez zamieszczenie na stronach internetowych Zarządu Głównego Stowarzyszenia Obrony Praw Ojców treści pism kierowanych do sądów oraz do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, sędziów Sądu Okręgowego w Krakowie oraz Prezesa i sędziów Sądu Apelacyjnego w Krakowie o postępowanie sprzeczne z prawem i o właściwości osobiste, które mogą poniżyć je w opinii publicznej oraz narazić na utratę zaufania potrzebnego dla wykonywanego przez pokrzywdzonych zawodu sędziego.

Analiza treści przedmiotowych materiałów, a w szczególności pism Zbigniewa Kękusia: z dnia 23.02.2004r. – skierowanego do Sądu Apelacyjnego w Krakowie, z dnia 5.04.2005r. – skierowanego do Prezydenta RP – Aleksandra Kwaśniewskiego jednoznacznie wskazuje na fakt zrealizowania przez sprawcę wszystkich znamion występku pomówienia. W szczególności wymieniony zarzucił sędziom prowadzącym jego sprawę rozwodową oraz rozpoznającym środki odwoławcze zgłoszone przez Zbigniewa Kękusia postępowanie sprzeczne z przepisami prawa, etyką zawodową, a także zawarł szereg określeń i epitetów pod ich adresem o charakterze obraźliwym i obelżywym.  Wśród pokrzywdzonych znaleźli się sędziowie Jan Kremer, Maria Kuś-Trybek, Anna Kowacz-Braun, Włodzimierz Baran, Krzysztof Sobierajski, Hanna Błasiak z Sądu Apelacyjnego w Krakowie oraz Agata Wasilewska-Kawałek, Ewa Hańderek, L. Siodlarz-Kapera, Izabela Strózik, Jerzy Bess, Agnieszka Oklejak, Jadwiga Osuch, Danuat Kłosińska, M. Rymar z Sądu Okręgowego w Krakowie .

Analizując całość zgromadzonych materiałów należy stwierdzić, iż brak jest w niniejszej sprawie jakichkolwiek podstaw do objęcia ściganiem z urzędu wskazanego wyżej występku prywatnoskargowego, bowiem wszystkie osoby pokrzywdzone są z wykształcenia prawnikami, czynnie pracującymi w zawodzie sędziego i posiadającymi rozległą wiedzę, a także doświadczenie życiowe pozwalające na samodzielnie wystąpienie z oskarżeniem prywatnym. Zatem ewentualna decyzja o objęciu ściganiem z urzędu wskazanego występku nie leży w interesie społecznym. Wobec powyższego zasadnym było odmówić wszczęcia dochodzenia w niniejszej sprawie.

Należy dodać, iż w razie złożenia przez pokrzywdzonych prywatnego aktu oskarżenia do Sądu, akta główne niniejszej sprawy zostaną przekazane do Sądu niezwłocznie na jego żądanie.

Prokurator Piotr Grądzki.”

Dowód:                 Prokuratura Rejonowa Kraków Śródmieście Wschód, sygn. akt 1 Ds. 102/04, postanowienie prokuratora Piotra Grądzkiego z dnia 23 czerwca 2004r. - Załącznik 8xxx

W podsumowaniu wskazać należy, że prokurator Radosława Ridan oskarżyła mnie o popełnienie w okresie od stycznia 2003 r. do września 2005 r. w Krakowie za pośrednictwem portalu www.zgsopo.webpark.pl i (jak podała: „założonej przez siebie” strony internetowej  www.zkekus.w.interia.pl, 18 czynów, co do których nie zebrała żadnych dowodów poświadczających, że ja jestem ich sprawcą, a operatorzy internetowi Wirtualna Polska S.A. i Interia.PL S.A. dostarczyli dowody, poświadczające, że przypisane mi czyny zostały popełnione w Warszawie i nie przeze mnie.

Ponadto:
1.       ściganie z art. 226 § 1 kk – czyny I, III-XVI aktu oskarżenia – w zakresie, w jakim penalizował znieważenie sędziego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych jest niedopuszczalne od dnia 19 października 2006 r.,
2.       w komentarzu do Kodeksu karnego wydanego pod red. prof. Andrzeja Zolla podano, że Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest konstytucyjnym organem Rzeczypospolitej Polskiej. Podobne stanowisko prezentuje większość ekspertów w dziadzienie prawa karnego. Jeśli RPO nie jest konstytucyjnym organem RP, nie może być przestępstwem ściganym z art. 226 § 3 kk czyn XVII aktu oskarżenia prokurator R. Ridan, polegający na znieważeniu konstytucyjnego organu Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznika Praw Obywatelskich, w osobie sprawującego ten urząd prof. Andrzeja Zolla,
3.       ściganie z art. 212 § 2 kk – czyn II /zniesławienie adw. Wiesławy Zoll/, czyny I, III-XVI /art. 226 § 1 kk i 212 § 2 kk/, czyn XVII /art. 226 § 3 i 212 § 2 kk/ - jest z mocy prawa określonego w art. 212 § 4 kk w trybie prywatnoskargowym.  

W związku z powyższym wnoszę, jak na wstępie, tj. o wycofanie przez Prokuraturę Rejonową Kraków Śródmieście Wschód aktu oskarżenia prokurator Radosławy Ridan z dnia 13 czerwca 2006 r.

Wnoszę o zawiadomienie bez zbędnej zwłoki prezesa Sądu Rejonowego w Dębicy sędzi Beaty Stój o wycofaniu aktu oskarżenia. Prezes B. Stój  osobiście rozpoznaje sprawę przeciwko mnie na podstawie aktu oskarżenia prokurator R. Ridan po uchyleniu wyroku sędziego T. Kuczmy z dnia 18 grudnia 2007 r. i nie tylko wydała już dwa postanowienia /w dniu 15 marca 2011 r. i w dniu 29 czerwca 2012 r./ w przedmiocie poddania mnie badaniom psychiatrycznym, ale planuje umieścić mnie w areszcie. W dniu 12 kwietnia 2013 r. doręczono mi Zawiadomienie Sądu Rejonowego w Dębicy o treści: „Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny /adres – ZKE/ Dnia 25/03/2013 Sygnatura akt II K 854/10 Stawiennictwo nieobowiązkowe Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ ZAWIADOMIENIE  Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny zawiadamia Pana jako oskarżonego z art. 226 § 1 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk o terminie posiedzenia w przedmiocie zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, które odbędzie się dnia 18 kwietnia 2013 r. o godz. 09:00 sala 9 w Sądzie Rejonowym w Dębicy. Sekretarz Sądowy /podpis nieczytelny – ZKE/”
Dowód:                 Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, Zawiadomienie z dnia 25 marca 2013 r.  

Sędzia B. Stój  rozchorowała się w dniu 18 kwietnia 2013 r. i z tej przyczyny nie odbyło się posiedzenie, jak wyżej.

W ostatnich dniach doręczono mi jednak kolejne Zawiadomienie o treści – Załącznik 9: „Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny /adres – ZKE/ Dnia 20/05/2013 Sygnatura akt II K 854/10 Termin 14 czerwca 2013 r. o godz. 08:30 sala 113 Stawiennictwo nieobowiązkowe Pan Zbigniew Kękuś /adres – ZKE/ ZAWIADOMIENIE  Sąd Rejonowy w Dębicy II Wydział Karny zawiadamia Pana jako oskarżonego z art. 226 § 1 kk i art. 212 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk o terminie posiedzenia w przedmiocie zastosowania środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, które odbędzie się dnia 14 czerwca 2013 r. o godz. 08:30 sala 113  w Sądzie Rejonowym w Dębicy. Sekretarz Sądowy Michał Susz”
Dowód:                 Sąd Rejonowy w Dębicy, sygn. akt II K 854/10, Zawiadomienie z dnia 20 maja 2013 r. – Załącznik 9  

Ja wiem, że: „Odstąpienie oskarżyciela publicznego od wniesionego oskarżenia nie wiąże sądu.” /art. 14 § 2 kpk/, ale mogę mieć nadzieję, że jeśli Prokuratura wycofa niesłuszny akt oskarżenia, może sędzia  Beata Stój nie tylko zrezygnuje z zamiaru umieszczenia mnie w areszcie, ale także zastosuje wreszcie w sprawie przeciwko mnie prawo określone w artykule 5 Kodeksu postępowania karnego, który stanowi: „Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.” oraz w artykule 45.1 Konstytucji, który stanowi - „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.”  

Wnoszę, jak na wstępie.
dr Zbigniew Kękuś

 Więcej: