34 lata temu ciężko pobity i skopany przez milicjantów wylądowałem w szpitalu. Popękane wnętrzności, odbita wątroba, rozlane zapalenie otrzewnej. 46. godzin po operacji w stanie krytycznym, ale jak widać przeżyłem. Później 3 lata procesów, ale WYGRAŁEM!?, jeden z milicjantów (biło i kopało trzech) dostał 2 lata. (Najniższy wymiar jaki przewidywał ten artykuł). Wyrok natychmiast uprawomocniono, żeby mi zamknąć dalszą drogę do odwołania. Ale wygrałem. Tylko koledzy milicjanta zostali na wolności. I znów szykany, profilaktycznie w ciągu roku 18 razy zamykany na 48 godzin w areszcie i profilaktycznie bity. Ale wygrałem!

Nie wytrzymałem, wyjechałem za granicę i nie wróciłem. Po przyjeździe do Niemiec bardzo szybko (około 7-tygodni) uznany za uciekiniera politycznego. O ironio losu! Nigdy nie należałem do żadnych organizacji politycznych i słowo polityka było mi wtedy obce. 9 lat nie przyjeżdżałem do Polski. Pierwszy raz po upadku komuny. Co mogę powiedzieć? Nic się nie zmieniło. Zabrali mi(milicja) dali po (policja) i wszystko jest po dawnemu. Żadnej kontroli, żadnego sprawdzania kto chce to do policji, bo to państwo w państwie. Gdy złapią podpitego na rowerze szum na całą Polskę.

Gdy dzielni chłopcy z policji coś narozrabiają wycisza się to do maksimum. Blisko 4 lata temu w Bobrowiczkach koło Sławna (na trasie Szczecin-Gdańsk) policjant za wszelką cenę próbował wymusić na mnie zapłacenie mandatu. Gdy odmówiłem zaczęły się groźby, straszenie aresztowaniem mnie i mojej żony z paromiesięczną córeczką. Podpisanie i przyjęcie mandatu w Polsce jest równoznaczne z przyznaniem się do winy.
Odmówiłem.

Gdy policjant Miklasiński zobaczył, że mam obywatelstwo niemieckie (mam dwa obywatelstwa) mandat wzrósł ze 100 do 200zł. Znów odmówiłem.
Sprawa wylądowała przed sądem grodzkim, gdzie po kilku kolejnych rozprawach i dalszych groźbach ze strony policjanta, w tym (kur... i inne przekleństwa słane na korytarzu w sądzie) w obecności osób trzecich zostałem uniewinniony!
I znów wygrałem?

Już podczas rozprawy zapytałem sędziego jak mam potraktować te bluzgi słane na korytarzu. Ale sędzia cofnęła to pytanie jako nie mające nic wspólnego ze sprawą, a mi kazała wpisać w akta, że jestem agresywny i atakuję w ten sposób świadka (policjanta). Ale wygrałem. Następnie odwołałem się do sądu cywilnego w Sławnie o zwrot poniesionych kosztów i do prokuratury w Sławnie powiadomienie o popełnieniu przestępstwa. Ale prokuratura odrzuciła mój wniosek. W sądzie w Sławnie groźby karalne w wykonaniu policjanta Miklasińskiego (czuł się tak bezkarny że się przed sądem tego nie zaparł) oraz słanie kur... i innych słów powszechnie uznanych za obelżywe to nie przestępstwo.

Nie mówiąc o groźbach karalnych to jest art.190§1k.k. Jestem ciekaw ile osób ten sam policjant wysłał do sądu lub ukarał mandatami za takie postępowanie. Ale wygrałem!?
W sądzie cywilnym natomiast po wniesieniu podstawowej opłaty w wysokości 850zł moją sprawę odrzucił sędzia Wiśniewski. (Na chwile przed ogłoszeniem wyroku weszła do niego sędzia Gruszczyńska, która wcześniej odrzucała wszystkie moje skargi i wnioski). Dodatkowo sędzia Wiśniewski przysądził mi
wspaniałomyślnie dodatkowo 2400zł kosztów. Ale wygrałem!?

Cała sprawa do tej pory kosztowała mnie ponad 20000 zł, jeden przejazd Essen-Sławno-Essen to 2000km. Ale wygrałem!? Znów wygrałem. Historia się lubi powtarzać...

Pozostawiam to do przemyślenia.
Komentarze i odpowiedzi mile widziane